Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Reprezentacja Meksyku w piłce nożnej mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Meksyk
México
Przydomek

El Tri (Trójkolorowi)

Związek

Federación Mexicana de Fútbol Asociación (FMF)

Sponsor techniczny

Adidas

Menedżer generalny

Duilio Davino

Trener

Javier Aguirre

Asystent trenera

Rafael Márquez

Skrót FIFA

MEX

Ranking FIFA

15. (1652.70 pkt.)[a]

Miejsce wrankingu Elo

20. (1840 pkt.)
(18 lipca 2023)

Zawodnicy
Kapitan

Guillermo Ochoa

Najwięcej występów

Andrés Guardado (181)

Najwięcej bramek

Javier Hernández (52)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Gwatemala 2:3Meksyk 
(Gwatemala,Gwatemala; 1 stycznia 1923)
Najwyższe zwycięstwo
 Meksyk 13:0Bahamy 
(Toluca,Meksyk; 28 kwietnia 1987)
Najwyższa porażka
 Anglia 8:0Meksyk 
(Londyn,Anglia; 10 maja 1961)
Medale
Igrzyska olimpijskie
złoto2012
brąz2020
MistrzostwaAmeryki Północnej
złoto1965,1971,1977,1993,1996,1998,2003,2009,2011,2015,2019,

2023

srebro1967,2007,2021
brąz1973,1981,1991
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Reprezentacja Meksyku w piłce nożnej mężczyzndrużynapiłkarska reprezentującaMeksykańskie Stany Zjednoczone w zawodach międzynarodowych. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialna jestFederación Mexicana de Fútbol Asociación, organ zarządzający piłką nożną w Meksyku. W reprezentacji mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadającyobywatelstwo meksykańskie.

Jest zdecydowanie najsilniejszą i najbardziej utytułowaną reprezentacją piłkarską z Ameryki Północnej, oraz jedną z najsilniejszych spoza Europy i Ameryki Południowej. Aż 17 razy wystąpiła na mundialu (więcej niż takie drużyny jakFrancja,Hiszpania,Urugwaj,Anglia czyHolandia), ma na koncie najwięcej zdobytychZłotych Pucharów CONCACAF, czyli rozgrywek między najlepszymi drużynami Ameryki Północnej.

Dzieje reprezentacji

[edytuj |edytuj kod]

Reprezentacja Meksyku w swych dotychczasowych szesnastu startach w finałach mistrzostw świata (1930, 1950, 1954, 1958, 1962, 1966, 1970, 1978, 1986, 1994, 1998, 2002, 2006, 2010, 2014, 2018) – mundiale w 1970 i 1986 jako gospodarz – rozegrała 53 mecze, z czego 14 wygrała, tyle samo zremisowała i 25 przegrała[1]. Tylko dziewięć zwycięstw odniosła w turniejach, w których nie była gospodarzem[2]. Z eliminacji doMundialu 1990 Meksyk został zdyskwalifikowany za przekroczenie limitu wieku w młodzieżowej reprezentacji.

Jeszcze w1978 roku drużyna meksykańska z mało jeszcze znanymHugo Sánchezem w składzie, odgrywała rolę wyłącznie dostarczyciela punktów. Począwszy od lat 80. dzięki zainwestowaniu dużych pieniędzy w ligę oraz przejęciu przez reprezentację wzorców z futbolubrazylijskiego, obserwujemy stopniowy wzrost poziomu piłki meksykańskiej, czego dowodem udane występy reprezentacji w mistrzostwach świata i, przede wszystkim, jej dominacja na kontynencie północnoamerykańskim (w rozgrywanym od1991 rokuZłotym Pucharze CONCACAF triumfowała ośmiokrotnie, raz zajęła drugie miejsce, trzykrotnie była trzecia, trzykrotnie również kończyła rozgrywki na ćwierćfinale). Od1993 roku Meksyk zapraszany jest do rywalizacji oCopa América. W mistrzostwachAmeryki Południowej dwa razy grał w finale tej imprezy (1993, 2001) zajmując ostatecznie drugie miejsce, trzykrotnie zaś zajął trzecie miejsce (1997, 1999, 2007).

Występował również w Pucharze Konfederacji raz triumfując (1999), i raz zajmując trzecie (1995) oraz czwarte (2005) miejsce. Rozgrywki w 1997, 2001 i 2013 roku kończył na fazie grupowej, a w edycjach 1992, 2003 i 2009 nie brał udziału. Brali także udział w Pucharze Konfederacji 2017. W pierwszym meczu na tym turnieju Meksykanie zremisowali z Portugalią 2:2. W drugim zwyciężyli reprezentację Nowej Zelandii 2:1, natomiast w trzecim takim samym stosunkiem bramek (2:1) ograli reprezentację Rosji dzięki czemu awansowali do półfinału w którym zmierzyli się z Niemcami. Przegrali to spotkanie 1:4. Meksykanie zagrali więc w meczu o trzecie miejsce z reprezentacją Portugalii, z którą przegrali po dogrywce 1:2 zajmując tym samym czwarte miejsce w turnieju. Reprezentacja Meksyku powtórzyła zatem wynik z 2005 roku.

Największym jak do tej pory sukcesem futbolu meksykańskiego jest zwycięstwo drużyny juniorów w mistrzostwach świata U-17 rozgrywanych wPeru w2005 roku. Młodzi następcy Sáncheza,Camposa iHernándeza w meczu finałowym pokonali Brazylię 3:0.

Reprezentacja Meksyku zajmuje (stan na 6 lipca 2017) 16 miejsce w rankingu FIFA i 1. miejsce w FederacjiCONCACAF[3].

Udział w międzynarodowych turniejach

[edytuj |edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj |edytuj kod]

Mistrzostwa świata

[edytuj |edytuj kod]
Udział w mistrzostwach świata
RokKwalifikacjeWynik
Urugwaj1930AwansFaza grupowa
Włochy1934AwansFaza grupowa
Francja1938Wycofała się z kwalifikacji
Brazylia1950AwansFaza grupowa
Szwajcaria1954AwansFaza grupowa
Szwecja1958AwansFaza grupowa
Chile1962AwansFaza grupowa
Anglia1966AwansFaza grupowa
Meksyk1970AwansĆwierćfinał
RFN1974Nie zakwalifikowała się
Argentyna1978AwansFaza grupowa
Hiszpania1982Nie zakwalifikowała się
Meksyk1986AwansĆwierćfinał
Włochy1990Dyskwalifikacja[4]
Stany Zjednoczone1994Awans1/8 finału
Francja1998Awans1/8 finału
Korea PołudniowaJaponia2002Awans1/8 finału
Niemcy2006Awans1/8 finału
Południowa Afryka2010Awans1/8 finału
Brazylia2014Awans1/8 finału
Rosja2018Awans1/8 finału
Katar2022AwansFaza grupowa
KanadaStany ZjednoczoneMeksyk2026Gospodarz

Złoty Puchar CONCACAF

[edytuj |edytuj kod]

Puchar Konfederacji

[edytuj |edytuj kod]
  • 1992Nie brał udziału
  • 1995 – III miejsce
  • 1997 – Faza grupowa
  • 1999Mistrzostwo
  • 2001 – Faza grupowa
  • 2003Nie brał udziału
  • 2005 – IV miejsce
  • 2009Nie brał udziału
  • 2013 – Faza grupowa
  • 2017 – IV miejsce

Rekordziści

[edytuj |edytuj kod]

Występy

[edytuj |edytuj kod]
#ZawodnikPozycjaLataWystępy
1.Guardado AndresAndrés GuardadoPO2005–181
2.Suarez ClaudioClaudio SuárezOB1992–2006178
3.Marquez RafaelRafael MárquezOB1997–2018147
4.Pardo PavelPável PardoPO1996–2009146
Torrado, GerardoGerardo TorradoPO1999–2013
6.Campos, JorgeJorge CamposBR1991–2003130
Moreno HectorHéctor MorenoOB2007–
8.Garcia Aspe AlbertoAlberto García AspePO1988–2002126
9.Salcido, CarlosCarlos SalcidoOB2004–2014124
10.Ramirez RamonRamón RamírezPO1991–2000121
11.Blanco CuauhtemocCuauhtémoc BlancoNA1995–2014120
12.Hernandez JavierJavier HernándezNA2009–109
Ochoa, GuillermoGuillermo OchoaBR2005–
14.Rodriguez FranciscoFrancisco RodríguezOB2004–2015108
15.Santos dos GiovaniGiovani dos SantosPO2007–107

Stan na 26 listopada 2022.
Pogrubioną czcionką zaznaczono piłkarzy, którzy aktualnie występują w reprezentacji.

#ZawodnikPozycjaLataGole
1.Hernandez JavierJavier HernándezNA2009–52
2.Borgetti, JaredJared BorgettiNA1997–200846
3.Blanco CuauhtemocCuauhtémoc BlancoNA1995–201439
4.Hermosillo, CarlosCarlos HermosilloNA1984–199735
Hernandez LuisLuis HernándezNA1995–2002
6.Borja, EnriqueEnrique BorjaNA1966–197531
7.ZagueZagueNA1988–200130
8.Sanchez HugoHugo SánchezNA1977–199829
Flores, LuisLuis FloresNA1983–1993
Garcia LuisLuis GarcíaNA1991–1999
11.Guardado AndresAndrés GuardadoPO2005–28
Galindo BenjaminBenjamín GalindoPO1983–1997
13.Peralta, OribeOribe PeraltaNA2005–201825
14.Garcia Aspe AlbertoAlberto García AspePO1988–200221
Fonseca, FranciscoFrancisco FonsecaNA2004–2007

Stan na 26 listopada 2022.
Pogrubioną czcionką zaznaczono piłkarzy, którzy aktualnie występują w reprezentacji.

Selekcjonerzy

[edytuj |edytuj kod]
#TrenerNarodowość.OdDo.Bilans.Osiągnięcia
MZRP%TrofeaLata
1.Adolfo Frías Beltrán Meksykstyczeń 1923grudzień 1923641172%
2.Alfonso Rojo de la Vega Meksykmaj 1928czerwiec 192820020%
3.Juan Luque de Serrallonga Hiszpanialipiec 193030030%
4.Rafael Garza Gutiérrez Meksykmarzec 1934maj 1934430175%
5.Alfred C. Crowle Angliamarzec 1935kwiecień 19355500100%
6.Rafael Garza Gutiérrez(2) Meksykwrzesień 1937luty 1938871092%
7.György Orth Węgrylipiec 19472200100%1xMistrzostwa NAFC1947
8.Abel Ramírez Herrera Meksyksierpień 194810010%
9.Rafael Garza Gutiérrez(3) Meksykwrzesień 19494400100%1xMistrzostwa NAFC1949
10.Octavio Vial Meksykmaj 1950lipiec 195050147%
11.Antonio López Herranz Hiszpanialuty 1952kwiecień 1952510420%
12.Horacio Casarín Meksyklipiec 1953wrzesień 19531100100%
13.Antonio López Herranz(2) Hiszpaniawrzesień 1953czerwiec 19581783653%
14.Fernando Marcos Meksykmarzec 1959maj 19593300100%
15.Ignacio Trelles Meksykmarzec 1960czerwiec 196227117949%
Árpád Fekete Węgrymarzec 1963311144%
16.Ignacio Trelles(2) Meksykpaździernik 1964maj 19695628151359%1xMistrzostwa CONCACAF1965
17.Raúl Cárdenas Meksykmaj 1969wrzesień 197023107654%
18.Javier de la Torre Meksykgrudzień 1970grudzień 1973382071159%1xMistrzostwa CONCACAF1971
19.Ignacio Jáuregui Meksykmarzec 1974wrzesień 1974321078%
20.Ignacio Trelles(3) Meksyksierpień 1975październik 19761353546%
21.José Antonio Roca Meksykluty 1977czerwiec 197820113660%1xMistrzostwa CONCACAF1977
22.José Moncebáez Meksykstyczeń 1979luty 1979311144%
23.Gustavo Peña Meksykczerwiec 19791100100%
24.Raúl Cárdenas(2) Meksyklistopad 1979listopad 1981281111652%
25.Bora Milutinović Serbiawrzesień 1982październik 1986573118865%
26.Mario Velarde Meksykpaździernik 1986lipiec 198814120286%
27.Alberto Guerra Meksykluty 1989czerwiec 19893300100%
Mario Velarde(2) Meksyksierpień 19891100100%
28.Manuel Lapuente Meksykstyczeń 1990lipiec 19911145252%
29.César Luis Menotti Argentynasierpień 1991grudzień 19921977549%
30.Miguel Mejía Barón Meksykgrudzień 1992sierpień 19955425171257%1xZłoty Puchar CONCACAF1993
31.Bora Milutinović(2) Serbiasierpień 1995listopad 19974721141255%1xZłoty Puchar CONCACAF1996
32.Manuel Lapuente(2) Meksyklistopad 1997wrzesień 20005428121459%1xPuchar Konfederacji
1xZłoty Puchar CONCACAF
1999
1998
33.Enrique Meza Meksykwrzesień 2000czerwiec 200119531132%
34.Javier Aguirre Meksykczerwiec 2001czerwiec 200227174668%
35.Ricardo La Volpe Argentynapaździernik 2002czerwiec 20067138161761%1xZłoty Puchar CONCACAF2003
36.Hugo Sánchez Meksyklistopad 2006marzec 200828154958%
Jesús Ramírez Meksykmarzec 2008czerwiec 2008540180%
37.Sven-Göran Eriksson Szwecjaczerwiec 2008kwiecień 20091361649%
38.Javier Aguirre(2) Meksykkwiecień 2009czerwiec 201032206669%1xZłoty Puchar CONCACAF2009
Enrique Meza(2) Meksyklipiec 2010sierpień 2010101033%
Efraín Flores Meksyksierpień 2010październik 2010311144%
39.José Manuel de la Torre Meksyklistopad 2010wrzesień 2013472712866%1xZłoty Puchar CONCACAF2011
Luis Fernando Tena Meksykwrzesień 201310010%
40.Víctor Manuel Vucetich Meksykwrzesień 2013październik 2013210150%
41.Miguel Herrera Meksykpaździernik 2013lipiec 2015371911761%1xZłoty Puchar CONCACAF2015
Ricardo Ferretti Brazyliasierpień 2015październik 2015422067%1xPuchar CONCACAF2015
42.Juan Carlos Osorio Kolumbiapaździernik 2015czerwiec 2018503191068%
Ricardo Ferretti Brazyliasierpień 2018listopad 2018610517%
43.Gerardo Martino Argentynastyczeń 2019523510774%1xZłoty Puchar CONCACAF2019
Inni
Ignacio Trelles[a] Meksyk.październik 1957.211067%.
Raúl Cárdenas[b] Meksykpaździernik 1968styczeń 1969842258%
Diego Mercado[c] Meksyklistopad 1969grudzień 1969512233%
Ignacio Trelles[d] Meksykstyczeń 1990czerwiec 1990640267%
Ignacio Trelles[e] Meksykmarzec 1991211067%1xMistrzostwa NAFC1991
Cayetano Rodríguez[f] Argentynapaździernik 19921100100%
Ricardo Ferretti[g] Brazyliaczerwiec 19931100100%
Gustavo Vargas[h] Meksykluty 1999211067%
Mario Carrillo[i] Meksykkwiecień 1999101033%
Hugo Sánchez[j] Meksykczerwiec 2000311144%
Luis Fernando Tena[k] Meksykczerwiec 2011lipiec 201130030%
Pompilio Páez[l] Kolumbiaczerwiec 2017lipiec 20172200100%
96550522323760%

Stan na 31 marca 2022.
Kursywą wyróżniono selekcjonerów tymczasowych.
W nawiasie podano, który raz selekcjoner prowadził reprezentację.

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Uwagi

[edytuj |edytuj kod]
  1. AsystentAntonio Lópeza Herranza; zastępując zmagającego się z chorobą selekcjonera, poprowadził reprezentację w dwóch meczach eliminacyjnych[6].
  2. AsystentIgnacio Trellesa; podczas jego kadencji poprowadził reprezentację w ośmiu meczach towarzyskich[7].
  3. Wspólnie zAlejandro Scopellim poprowadził reprezentację drugiej ligi (pod szyldem pierwszej reprezentacji) podczasMistrzostw CONCACAF, po zwolnieniuIgnacio Trellesa[8].
  4. AsystentManuela Lapuente; podczas jego kadencji poprowadził reprezentację w sześciu meczach towarzyskich[9].
  5. AsystentManuela Lapuente; poprowadził rezerwową reprezentację (pod szyldem pierwszej reprezentacji) podczasMistrzostw NAFC, gdy pierwsza reprezentacja przebywała na zgrupowaniu w Argentynie[8].
  6. AsystentCésara Luisa Menottiego; podczas jego kadencji poprowadził reprezentację w jednym meczu towarzyskim[10].
  7. Na prośbę selekcjoneraMiguela Mejíi Baróna poprowadził rezerwową reprezentację (pod szyldem pierwszej reprezentacji) podczas jednego meczu towarzyskiego, gdy pierwsza reprezentacja przebywała w Ekwadorze na turniejuCopa América[10].
  8. AsystentManuela Lapuente; poprowadził reprezentację podczas towarzyskiego turnieju Carlsberg Cup[10].
  9. AsystentManuela Lapuente; podczas jego kadencji poprowadził reprezentację w jednym meczu towarzyskim[10].
  10. Na prośbę selekcjoneraManuela Lapuente poprowadził rezerwową reprezentację (pod szyldem pierwszej reprezentacji) podczas towarzyskiego turnieju USA Cup[10].
  11. AsystentJosé Manuela de la Torre; poprowadził olimpijską reprezentację (pod szyldem pierwszej reprezentacji) podczas turniejuCopa América[11].
  12. AsystentJuana Carlosa Osorio; poprowadził rezerwową reprezentację (pod szyldem pierwszej reprezentacji) podczas dwóch meczów towarzyskich, gdy pierwsza reprezentacja przebywała w Rosji naPucharze Konfederacji[12].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. JanJ. Alsos JanJ.,Planet World Cup – All time table 1930-2014 [online], www.planetworldcup.com [dostęp 2017-06-13] .
  2. JanJ. Alsos JanJ.,Planet World Cup – Nations – Mexico [online], www.planetworldcup.com [dostęp 2017-06-13] .
  3. FIFA.com,The FIFA/Coca-Cola World Ranking – Ranking Table – North, Central America and Caribbean Zone – FIFA.com [online], FIFA.com [dostęp 2017-07-24] [zarchiwizowane zadresu 2016-06-25] (ang.).
  4. Meksyk został zdyskwalifikowany za wystawienie nieuprawnionych zawodników w reprezentacji młodzieżowej.
  5. abMecz o 3. miejsce nie został rozegrany. Dwie drużyny zajęły wspólne 3. miejsce.
  6. Jorge Ernesto Witker: El legado de Don Nacho. [w:]As [on-line]. mexico.as.com, 30 lipca 2016. [dostęp 2016-12-18]. (hiszp.).
  7. Ignacio Cortés Morales: Raúl Cárdenas fue un líder siempre, como jugador y técnico. [w:]La Jornada [on-line]. jornadamorelos.com, 30 marca 2016. [dostęp 2016-12-18]. [zarchiwizowane ztego adresu (21 grudnia 2016)]. (hiszp.).
  8. abRicardo Salazar: Quinta selección alternativa. [w:]Excélsior [on-line]. excelsior.com.mx, 5 lipca 2011. [dostęp 2016-12-18]. (hiszp.).
  9. Óscar Ignacio Guevara: Los regresos de estrategas en el Tri. [w:]Televisa Deportes [on-line]. televisadeportes.esmas.com, 3 kwietnia 2009. [dostęp 2016-12-18]. (hiszp.).
  10. abcdeRafael Burgos: Relevos en el Tri, moda de dos décadas. [w:]Tiempo Real [on-line]. tiemporeal.mx, 10 września 2013. [dostęp 2016-12-18]. (hiszp.).
  11. Tena: “Ellos mismos han entendido que tiene que haber un castigo”. [w:]Vívelo Hoy [on-line]. vivelohoy.com, 28 czerwca 2011. [dostęp 2016-12-18]. (hiszp.).
  12. México „B”, dirigido por Pompilio Páez, enfrenta en amistoso a Ghana. [w:]WinSports [on-line]. winsports.co, 27 czerwca 2017. [dostęp 2017-10-11]. [zarchiwizowane ztego adresu (11 października 2017)]. (hiszp.).

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Piłka nożna w Meksyku
Reprezentacje
mężczyźni
kobiety
Rozgrywki ligowe
mężczyźni
kobiety
Rozgrywki pucharowe
mężczyźni
Rozgrywki młodzieżowe
mężczyźni
Inne
Północnoamerykańskie reprezentacje narodowe wpiłce nożnej (CONCACAF)
kobiety
Byłe reprezentacje
mężczyźni
Byłe reprezentacje

1 Reprezentacje nienależące doFIFA

Kontrola autorytatywna (reprezentacja narodowa w piłce nożnej mężczyzn):
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Reprezentacja_Meksyku_w_piłce_nożnej_mężczyzn&oldid=78100356
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp