Przydomek ang. Team Canada fr. Équipe Canada (Drużyna Kanady)
Związek Hockey Canada
Sponsor techniczny Nike
Menedżer generalny Steve Yzerman
Trener Jon Cooper [ 1]
Asystent trenera Gerard Gallant Dave Hackstol
Skrót IIHF CAN
Zawodnicy Najwięcej występów Brad Schlegel (304 )
Najwięcej punktów Cliff Ronning (156 )
Najwięcej bramek Brad Schlegel
Mecze Pierwszy mecz Kanada 8:1Szwajcaria (Les Avants ,Szwajcaria ; 10 stycznia 1910) Najwyższe zwycięstwo Kanada 47:0Dania (Sztokholm ,Szwecja ; 12 lutego 1949) Najwyższa porażka Kanada 1:11ZSRR (Wiedeń ,Austria ; 24 kwietnia 1977) Medale Igrzyska olimpijskie 1920, 1924, 1928, 1932, 1948, 1952, 2002, 2010, 2014 1936, 1960, 1992, 1994 1956, 1968, 2018
Mistrzostwa świata 1930, 1931, 1934, 1935, 1937, 1938, 1939, 1950, 1951, 1955, 1958, 1959, 1961, 1994, 1997, 2003, 2004, 2007, 2015, 2016, 2021, 2023 1933, 1949, 1954, 1962, 1985, 1989, 1991, 1996, 2005, 2008, 2009, 2017, 2019, 2022 1966, 1967, 1978, 1982, 1983, 1986, 1995
Strona internetowa
Reprezentacja Kanady w hokeju na lodzie mężczyzn – zespółhokeja na lodzie , reprezentującyKanadę w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przezselekcjonera , w którym mogą występowaćzawodnicy posiadającyobywatelstwo kanadyjskie . Za jego funkcjonowanie odpowiedzialny jestHockey Canada .
Kanada to najbardziej utytułowana reprezentacja narodowa w hokeju na lodzie na świecie. Reprezentacja ta dziewięciokrotnie triumfowała naigrzyskach olimpijskich (1920 ,1924 ,1928 ,1932 ,1948 ,1952 ,2002 ,2010 ,2014 ), 26 razy triumfowała wmistrzostwach świata , czterokrotnie zwyciężyła w turniejuCanada Cup , dwukrotnie triumfowała wPucharze Świata (2004 ,2016 ).
Inauguracyjne, oficjalne spotkanie międzypaństwowe kadra narodowa rozegrała dnia 10 stycznia 1910 roku naPatinoire du Grand-Hôtel wszwajcarskim Les Avants podczas odbywających się tammistrzostw Europy , przegrywając 8:1 zreprezentacji Szwajcarii . Drużyna była reprezentowana przez drużynę zUniwersytetu Oksfordzkiego –Oxford Canadians , którzy reprezentowaliKanadę również podczas odbywających się wBrukseli mistrzostw LIGH 1912 . Dnia 26 kwietnia 1920 roku,Hockey Canada została przyjęta doMiędzynarodowej Federacji Hokeja na Lodzie (wówczas LIHG, obecnie IIHF).
W latach 1920–1963 drużyna była reprezentowana na międzynarodowych imprezach przez zawodników drużyn amatorskich (zazwyczaj zwycięzców turniejuAllan Cup ). Ostatni raz drużyna Kanady składająca się z zawodników drużyn amatorskichmistrzostwo świata zdobyła podczasedycji 1961 wSzwajcarii , gdy drużyna składała się z zawodnikówTrail Smoke Eaters .
Pomistrzostwach świata 1963 wSztokholmie , o.David Bauer założył drużynę narodową jaką stałą instytucję, która po raz pierwszy pod tym statusem wystartowała podczasturnieju olimpijskiego 1964 wInnsbrucku .
W 1970 roku, drużyna Kanady wycofała się imprez organizowanych przezIIHF po tym jak, odmówiono drużynie pozwolenia na korzystanie pół-profesjonalnych zawodników podczasmistrzostw świata , jednak w 1977 roku po serii negocjacji w prezydentemIIHF –Güntherem Sabetzkim wróciła do międzynarodowego hokeja. Podczas negocjacji ustalono, że drużyna Kanady jeszcze podczasmistrzostw świata 1977 wWiedniu może skorzystać z zawodników drużyn ligiNHL , które odpadły z rywalizacji oPuchar Stanleya , jednak w zamianKanada miała co cztery lata organizować turniej pt.Canada Cup , mający się odbywać na terenieAmeryki Północnej z udziałem reprezentacji Kanady,Stanów Zjednoczonych oraz czterech najsilniejszycheuropejskich reprezentacji z profesjonalnymi zawodnikami w składzie.
W 1983 rokuHockey Canada utworzyła program pt. „Program of Excellence”, który miał na celu przygotowanie co cztery lata reprezentację Kanady dozimowych igrzysk olimpijskich . Reprezentacja Kanady przez cały sezon grała mecze z najlepszymi drużynami narodowymi i klubowymi, co było najlepszą perspektywą dla ligiNHL . W 1986 rokuMKOl przegłosował uchwałę pozwalającą na udział, począwszy od 1988 roku zawodowych sportowców wigrzyskach olimpijskich . W reprezentacji Kanady naturnieju olimpijskim 1988 wCalgary wystąpili zawodnicy z doświadczeniem w lidzeNHL , jak i obecnie, mający odpowiednie zapiski w umowach. Program „Program of Excellence” został zamknięty w 1998 roku, kiedy to władze ligiNHL zezwolił swoim zawodnikom na start wturnieju olimpijskim 1998 wNagano .
W 1994 roku namistrzostwach świata 1994 weWłoszech , reprezentacja Kanady po 33 latach ponownie zostałamistrzem świata . Od tej pory reprezentacja Kanady wygrywałaten turniej sześciokrotnie (1997 ,2003 ,2004 ,2007 ,2015 i2016 ). W 2002 roku naturnieju olimpijskim 2002 wSalt Lake City reprezentacja Kanady po zwycięstwie w finale 5:2 zreprezentacją Stanów Zjednoczonych sięgnęła po pierwszy od 50 lat złoty medaligrzysk olimpijskich . Naturnieju olimpijskim 2010 wVancouver zdobyła złoty medal, pokonując 3:2 w finale po bramceSidneya Crosby’ego wdogrywce reprezentacją Stanów Zjednoczonych [ 2] , a trenerMike Babcock został pierwszym trenerem, który dołączył do elitarnego klubu pt. „Triple Gold Club ”.
W 2014 roku naturnieju olimpijskim 2014 wSoczi , reprezentacja Kanady po zwycięstwie 3:0 w finale zreprezentacją Szwecji obroniła mistrzostwo olimpijskie, będąc tym samym pierwszą od 1988 roku hokejową drużyną, która dokonała tego wyczynu (turnieju olimpijskim 1988 wCalgary reprezentacja ZSRR obroniła tytuł zSarajewa 1984 ). Po tym sukcesie dyrektor generalny,Steve Yzerman ustąpił ze stanowiska.
Namistrzostwach świata 2015 wCzechach reprezentacja Kanady prowadzona przez dyrektora generalnegoJima Nilla oraz treneraTodda McLellana z kapitanemSidneyem Crosbym w składzie, zdominowała turniej, wygrywając wszystkie 10 meczów, strzelając w nich 66 bramek oraz tracąc tylko 15 bramek, a w finale pokonała aż 6:1 obrońców tytułu –reprezentację Rosji , za coHockey Canada dostała w bonusie 1 milionfranków szwajcarskich [ 3] . Kanadyjczycy zdominowali turniej również w klasyfikacjach indywidualnych:Jason Spezza ,Jordan Eberle iTaylor Hall zajęli trzy pierwsze miejsca w klasyfikacji kanadyjskiej, aTyler Seguin zdobył najwięcej bramek na turnieju (9 bramek). Dzięki zwycięstwu w turnieju Kanada po 5 latach wróciła na 1. miejsce wrankingu IIHF [ 4] .
Reprezentacja Kanady naZimowych Igrzyskach Olimpijskich 1928 w St. Moritz Reprezentacja Kanady podczasZimowych Igrzysk Olimpijskich 2002 w Salt Lake City Reprezentacja Kanady po zwycięstwie naMistrzostwach Świata 2007 w Moskwie Reprezentacja Kanady naZimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 w Vancouver Team Canada składający się zawodników kanadyjskich zwyciężał 16 razy w edycjach turnieju (1984 ,1986 ,1987 ,1992 ,1995 ,1996 ,1997 ,1998 ,2002 ,2003 ,2007 ,2012 ,2015 ,2016 ,2017 ,2019 ), a 10-krotnie dotarła do finału:1985 ,1988 ,1990 ,2000 ,2001 ,2005 ,2006 ,2008 ,2010 ,2018 ).
Scotty Bowman Mike Babcock Bramkarze Obrońcy Napastnicy Trener
Bramkarze Obrońcy Napastnicy Trener
Bramkarze Obrońcy Napastnicy Trener
Bramkarze Obrońcy Napastnicy Trener
Bramkarze Obrońcy Napastnicy Trener
Bramkarze Obrońcy Napastnicy Trener
Bramkarze Obrońcy Napastnicy Trener
Bramkarze Obrońcy Napastnicy Trener
Bramkarze Obrońcy Napastnicy Trener
Bramkarze Obrońcy Napastnicy Trener
Bramkarze Obrońcy Napastnicy Trener
Afryka Ameryka Azja i Oceania Europa
Kanadyjskie reprezentacje narodowe w grach zespołowych
Gry zespołowe Badminton Bandy Baseball Basque pelota Curling Fistball Futbol amerykański Futbol australijski Futbol flagowy Futsal Hokej in-line Hokej na lodzie Hokej na rolkach Hokej na trawie Hokejball Kabaddi Kajak-polo Kinball Koszykówka Korfball Krykiet Lacrosse Netball Padel Piłka nożna Piłka ręczna Piłka siatkowa Piłka wodna Plażowa piłka nożna Plażowa piłka ręczna Plażowa piłka siatkowa Polo Quidditch Racquetball Ringette Rollball Roller derby Rugby league Rugby union Sepak takraw Softball Sport żużlowy Squash Tchoukball Tenis Tenis stołowy Ultimate Unihokej Sporty niepełnosprawnych Inne dyscypliny