Po związaniu się z odorantem receptor węchowy podlega zmianom strukturalnym oraz wiąże się i aktywuje węchowebiałko G we wnętrzuneuronu receptora węchowego. Białko G z kolei aktywujeliazę, która konwertujeATP docyklicznego AMP (cAMP). Następnie cAMP otwiera cyklicznekanały jonowe, które pozwalająjonomwapnia isodu na wniknięcie do komórki, depolaryzując neuron receptora węchowego i rozpoczynając akcję przekazywaniainformacji domózgu[8][9].
Istnieje wiele różnych receptorów węchowych. W genomie ssaków może ich być nawet tysiąc, co odpowiada około 3% wszystkich genów. Jednakże nie wszystkie te potencjalne geny receptorów węchowych podlegają ekspresji i stają się czynne. Analiza danych pochodzących zprojektu poznania ludzkiego genomu wynika, że u człowieka występuje około 400 czynnych genów kodujących receptory węchowe, a pozostałe 600 są topseudogeny[10].
↑abWilliam F Ganong: Fizjologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2009.ISBN 978-83-200-3989-4. Brak numerów stron w książce
↑Olgierd Narkiewicz, Janusz Moryś: Neuroanatomia czynnościowa i kliniczna. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003.ISBN 978-83-200-3751-7. Brak numerów stron w książce
↑Spehr M, Schwane K, Riffell JA, Zimmer RK, Hatt H. Odorant receptors and olfactory-like signaling mechanisms in mammalian sperm. „Molecular and Cellular Endocrinology”. 250, s. 128–136, 2006.DOI:10.1016/j.mce.2005.12.035. (ang.).
↑Leslie B. Vosshall. Olfaction: Attracting Both Sperm and the Nose. „Current Biology”. 14, s. R918–R920, November 9, 2004.DOI:10.1016/j.cub.2004.10.013. (ang.).
↑Jones DT, Reed RR. Golf: an olfactory neuron specific-G protein involved in odorant signal transduction. „Science”. 244. s. 790–795.DOI:10.1126/science.2499043. (ang.).
↑Berg Jeremy M., Tymoczko John L., Stryer Lubert: Biochemia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009.ISBN 978-83-01-15811-8. Brak numerów stron w książce
↑Gilad Y, Lancet D. Population Differences in the Human Functional Olfactory Repertoire. „Mol. Biol. Evol.”. 20 (3), s. 307–314, 2003.DOI:10.1093/molbev/msg013. (ang.).
↑Niimura Y, Nei M. Evolutionary dynamics of olfactory and other chemosensory receptor genes in vertebrates. „Journal of Human Genetics”. 51 (6), s. 505–517, 2006.DOI:10.1007/s10038-006-0391-8.
