Zobacz też:Radków w innych znaczeniach tej nazwy.| miasto wgminie miejsko-wiejskiej | |||||
 Rynek w Radkowie | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||
| Powiat | |||||
| Gmina | |||||
| Data założenia | przed1290 r. | ||||
| Prawa miejskie | około1320 r. | ||||
| Burmistrz | |||||
| Powierzchnia | 15,07[1] km² | ||||
| Wysokość | 250-370[2] m n.p.m. | ||||
| Populacja (01.01.2023) • liczba ludności • gęstość | |||||
| Strefa numeracyjna | +48 74 | ||||
| Kod pocztowy | 57-420 | ||||
| Tablice rejestracyjne | DKL | ||||
Położenie na mapie gminy Radków  | |||||
Położenie na mapie Polski  | |||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |||||
 50°30′14″N 16°24′03″E/50,503889 16,400833[4] | |||||
| TERC (TERYT) | 0208124 | ||||
| SIMC | 0984539 | ||||
Urząd miejski Rynek 157-420 Radków | |||||
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Radków (do maja 1946 r.Hradek[5],niem. Wünschelburg) –miasto wPolsce, położone wwojewództwie dolnośląskim. wpowiecie kłodzkim, wgminie Radków, u podnóżaSzczelińców, naziemi kłodzkiej. Siedzibagminy miejsko-wiejskiej Radków.W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało dowoj. wałbrzyskiego.
Ośrodek turystyczny; kamieniołom i zakłady kamieniarskie, drobny przemysł[2]. Przez miasto przebiega droga wojewódzka nr 387, na odcinku Radków –Kudowa zwanaSzosą Stu Zakrętów[2]. W latach 1903–1999 dochodziła tu linia kolejowa zeŚcinawki Średniej[2], obecnie tory rozebrane są na całym tym odcinku.
W odległości około 2 km na zachód od miasta, tuż przy granicy z Czechami, u podnóża grzbietu Guzowata, naPotoku Czerwonogórskim (czes.Červenohorský Potok) wybudowano zaporę, tworząc w ten sposób sztuczny zalew (długości niespełna 1 km i około 300 m szerokości), nad którym wybudowane są domkikempingowe i restauracja[2]. Potok Czerwonogórski zaraz po opuszczeniu przepustów zalewu wpada do przepływającego przez Radków potokuPosna, a ten jest dopływem rzekiŚcinawki[6].
Pierwsze ślady pobytu człowieka na tym terenie pochodzą z okresuneolitu[6].
Osada rozwinęła się z podgrodzia warownego zamku (istniejącego w XIII w.) przy starym trakcie z Kłodzka do Broumova[7]. Radków wzmiankowany był już w 1290 jako Wünschelburg, aprawa miejskie uzyskał około 1320[6]. Zamek, potwierdzony w 1337, stał się z czasem rezydencją myśliwską księcia Bolka ziębickiego. Miasto było ośrodkiem produkcji rzemieślniczej, świadczą o tym występujące tutaj w XIV wieku ławy chlebowe, mięsne i obuwnicze[6]. W Radkowie zajmowano się takżemłynarstwem,piwowarstwem i na większą skalęsukiennictwem[6]. Sukno z tutejszych warsztatów było eksportowane do wielu krajów, między innymi do Włoch[6]. Na przełomie XIV i XV wieku ustalił się ostatecznie kształt Radkowa, który niewiele się zmienił do dzisiaj[2]. W 1418 król czeski Wacław IV nadał miastu liczne przywileje, dzięki którym stało się ono jednym z czterech miast królewskich na Ziemi Kłodzkiej (obok Kłodzka, Lądka i Bystrzycy), w tym czasie wybudowano mury obronne wokół miasta. W 1425 podczas walk z husytami miasto zostało spalone, a zamek zniszczony. W 1469 odbudowane miasto spaliły wojska króla węgierskiego Macieja Korwina[7]. Do 1527 miasto zostało odbudowane, uzyskało nowe przywileje, rozwinął się handel i rzemiosło. W 1545 w mieście wybuchł groźny pożar, który strawił większą część Radkowa. Zabudowę odbudowano, w latach 1571–1580 wybudowano kościół św. Doroty[2]. Od 1563 organizowano wielkie coroczne jarmarki, miasto słynęło z handlu suknem. Wojny w XVII i XVIII wieku spowodowały upadek znaczenia miasta[6].
Kolejny wielki pożar w 1738 strawił całą zabudowę m.in. renesansowy ratusz. Ożywienie gospodarcze miasta nastąpiło dopiero pod koniec XIX wieku, kiedy uruchomiono warsztaty tkactwa lnianego i włókiennictwa[6]. W 1895 roku rozpoczęto eksploatację złóż piaskowca, którego wydobycie zwielokrotniono już w 1903 po wybudowaniu linii kolejowej[6]. W roku 1925 zaczęła działalność poczta, oraz niewielkie fabryczki przemysłu drzewnego, spożywczego, włókienniczego i metalowego[6].
W 1945 miasto zostało włączone do Polski, rok później przyjęło obecną nazwę[8]. Dotychczasowych mieszkańców wysiedlono do Niemiec.W 1949 roku na ul. Waryńskiego ustawiono pomnik upamiętniający forsowanie Odry i Nysy w 1945 roku[9].
Piramida wieku mieszkańców Radkowa w 2014 roku[10].
Z tym tematem związana jest kategoria:Ludzie związani z Radkowem. Z tym tematem związana jest kategoria:Ludzie urodzeni w Radkowie.Według rejestru zabytkówNarodowego Instytutu Dziedzictwa, nr rej.: A/2573/514 z 1.12.1958 na listę zabytków wpisane są obiekty[11]:
W 2022 uruchomiono bezpłatną sieć autobusów gminnych[12]. Uruchomiono linie:
Przez Radków przechodzą dwa szlaki turystyczne:
drogaSzklary-Samborowice –Jagielno –Przeworno –Gromnik –Biały Kościół –Żelowice –Ostra Góra –Niemcza –Gilów –Piława Dolna –Góra Parkowa –Bielawa –Kalenica –Nowa Ruda – Przełęcz pod Krępcem –Sarny –Tłumaczów –Gajów –Radków –Skalne Wrota –Pasterka – Przełęcz między Szczelińcami –Karłów –Lisia Przełęcz –Białe Skały –Skalne Grzyby –Batorówek –Batorów –Skała Józefa –Duszniki-Zdrój –Schronisko PTTK „Pod Muflonem” –Szczytna –Zamek Leśna –Polanica-Zdrój –Łomnicka Równia –Huta –Bystrzyca Kłodzka –Igliczna –Międzygórze –Przełęcz Puchacza[17]
Polanica-Zdrój –Bukowa –Borowina –Niżkowa –Batorówek –Skalne Grzyby –Wambierzyce –Radków –Stroczy Zakręt| Miasto | |
|---|---|
| Części miasta | |
| Wsie | |
| Części wsi | |
| Osady wsi | |
| Przysiółki wsi | |
| Dawna wieś |
| Przynależność wojewódzka | |
|---|---|
| Miasta (1954–75) | |
| Osiedla (1954–72) |
|
| Gromady (1954–72) |
|
| Gminy wiejskie (1973–75) |
