_misil.svg) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | konstrukcja:OKB-1 |
| Inne nazwy | R-7: 8K71, SS-6, Sapwood |
| Typ | |
| Przeznaczenie | pocisk strategiczny |
| Wyrzutnia | naziemna wyrzutnia lądowa |
| Status | wycofany ze służby |
| Lata służby | 1 stycznia 1960 – 1968 |
| Długość | R-7: 34,22 m, następnie i 33 m |
| Rozpiętość | 10,3 m |
| Masa startowa | r-7: 280 t |
| Napęd | dwustopniowy |
| Zasięg | R-7: 8000 km |
| Udźwig | R-7: 5,3 – 5,5 t |
| Naprowadzanie | R-7: bezwładnościowe z radiową korekcją zasięgu i kursu |
| Celność | CEP: 10 km |
| Głowica | |
R-7 (NATO: SS-6 Sapwood, inna nazwa pocisku:Semiorka) — pierwszy wprowadzony do czynnej służby operacyjnejradzieckipocisk balistyczny ozasięgu międzykontynentalnym (ICBM).
Pierwsze szkice pocisku zostały wykonane w trakcie prac nad projektem T-1 – teoretycznymi i eksperymentalnymi wymaganiami dla dwustopniowego pocisku balistycznego o zasięgu pomiędzy 7 a 8 tysięcy kilometrów, których określenie zostało zarządzone dekretem rządowym z 13 lutego 1953 roku. Masa przenoszonego na tę odległość ładunku, który oryginalnie miał być ładunkiem konwencjonalnym, sięgać miała 3 ton. W październiku 1953 roku – krótko po pierwszym teście ładunku termojądrowego – specyfikacja została zmieniona, a nowa masa ładunku określona została na 5,5 tony, przy wadze samej głowicy wynoszącej 3 tony[3]. Zwiększenie całkowitej masy przenoszonego ładunku, doprowadziło do konieczności znacznych zmian projektu pocisku, którego masa startowa wzrosła z tego powodu ze 170 do aż 280 ton[3].
Rządowy dekret autoryzujący rozwój nowego pocisku balistycznego, wydany został 20 maja 1954 roku. Pocisk ten otrzymał oznaczenie R-7 oraz numer kodowy 8K71. Z uwagi na fakt, iż większość prac wstępnych nad projektem, została wykonana już w trakcie prac nad projektem T-1, projekt wstępny pocisku ukończono już w lipcu 1954 roku, zaś jego zatwierdzenie przezRadę Ministrów ZSRR nastąpiło 20 listopada 1954 roku[3]. 20 marca 1956 roku natomiast, wydano dekret autoryzujący zasady testów tego pocisku, oraz inne warunki na których oparte miały być dalsze prace konstrukcyjne[3].
Zmodyfikowany pocisk R-7 posłużył do wyniesienia w 1957 roku pierwszegosztucznego satelitySputnik 1.Na bazie pocisku R-7 powstało wielerakiet nośnych wykorzystywanych przez ZSRR, a później Federację Rosyjską, m.in.:
| Siły lądowe | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Siły morskie |
| ||||
| Siły powietrzne |
