| |||
 | |||
| Dyscyplina | |||
|---|---|---|---|
| Organizator | |||
| Szczegóły turnieju | |||
| Gospodarz | |||
| Otwarcie | |||
| Zamknięcie (finał) | |||
| Liczba drużyn | 20(z 6 konfederacji) | ||
| Liczba aren | 13(w 11 miastach) | ||
| I miejsce | |||
| II miejsce | |||
| III miejsce | |||
| Statystyki turnieju | |||
| Liczba meczów | 48 | ||
| Liczba punktów | 2439 (50,81 na mecz) | ||
| Oglądalność | 2 477 805 (51 621 na mecz) | ||
| Najlepiej punktujący | Nicolás Sánchez (97) | ||
| Najwięcej przyłożeń | Julian Savea (8) | ||
| |||
| Strona internetowa | |||
Puchar Świata w Rugby 2015 – ósmyPuchar Świata, zawody o randze mistrzostw świata wrugby union rozgrywane co cztery lata. Turniej w dniach od18 września do31 października2015 roku przeprowadzany był wAnglii, która pokonała kandydatury Japonii, Włoch i RPA. Mecze zostały rozegrane na dwunastu angielskich stadionach oraz naMillennium Stadium wCardiff.
Wstępne głoszenia związków rugby chętnych do zorganizowania zarówno tego turnieju, jak i kolejnego, były przyjmowane przezIRB do 15 sierpnia 2008 roku. Na tym etapie żadne szczegóły nie były wymagane, toteż zgłosiła się rekordowa liczba dziesięciu państw: Anglia, Australia, Irlandia, Jamajka, Japonia, Rosja, RPA, Szkocja, Walia i Włochy, przy czym Jamajka i Rosja zgłosiły swe zainteresowanie jedynie turniejem w roku 2019[1]. W listopadzie tegoż roku IRB, z uwagi na kryzys ekonomiczny, ogłosiła, iż minimalna opłata na jej rzecz za zorganizowanie turnieju zostanie zmniejszona ze stu do osiemdziesięciu milionów funtów, zapowiedziała także wprowadzenie systemu podziału zysków uzyskanych ponad tę kwotę[2].
Z ośmiu federacji, które złożyły wstępne zgłoszenia, cztery przedstawiły oficjalne wnioski w wyznaczonym terminie 8 maja 2009[3], a kilka dni później zaprezentowały swoje kandydatury[4]. Irlandia wycofała się z kandydowania ze względów finansowych spowodowanych przezświatowy kryzys[5], Szkocja natomiast nie znalazła współorganizatora, nie mając potrzebnej infrastruktury[6]. Australijczycy odpadli z rywalizacji nie mogąc zagwarantować wymaganego przez organizatorów wyniku finansowego – 80 mln funtów wpływu do kasy IRB[7]. Walijczycy wycofali swoją kandydaturę popierając Anglików w zamian za zorganizowanie kilku meczów wCardiff[8].
Pozostałe cztery związki zagwarantowały sobie wsparcie rządów.RPA argumentowała swoją kandydaturę dużymi tradycjami rugby, pewnością zorganizowania rentownej imprezy oraz już gotową infrastrukturą, przygotowaną naMistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2010[9][10]. AtutemWłochów miała być relatywnie nieduża odległość dla kibiców z Wysp Brytyjskich i Francji, duże stadiony, w tym jeden udostępniony przez Francuzów wMarsylii oraz sygnalizowaną przez IRB chęcią rozegrania turnieju w kraju rozwijającym się pod względem rugby[11][12]. Podobnie przedstawiała swoją kandydaturęJaponia – byłby to pierwszy Puchar Świata rozegrany w Azji, z meczami planowanymi również wHongkongu iSingapurze, przez kraj z rozbudowaną infrastrukturą i doświadczeniem w organizacji największych sportowych imprez[9][13]. Anglia ostatecznie przedstawiła samodzielną kandydaturę[14][15], rozważając wcześniej wspólny wniosek wraz z krajami celtyckimi[16].
Rugby World Cup Limited, zarządzająca organizacją turniejów o Puchar Świata, 30 czerwca 2009 roku zarekomendowała Zarządowi IRB w swoim raporcie Anglię i Japonię jako potencjalnych gospodarzy kolejnych dwóch Pucharów Świata[17]. Argumentowała to maksymalizowaniem zysków w roku 2015 i możliwością zorganizowania wówczas kolejnego Pucharu Świata w regionie ważnym z punktu widzenia rozwoju dyscypliny[18]. Potwierdzająca tę rekomendację decyzja o przyznaniu Anglii i Japonii organizacji turniejów odpowiednio w 2015 i 2019 zapadła stosunkiem głosów 16 do 10 i została ogłoszona przez przewodniczącego IRB,Bernarda Lapasseta, w Dublinie 28 lipca 2009 roku[19].
W kwietniu 2013 roku rozpoczęto proces wyboru baz dla uczestniczących w turnieju reprezentacji. Powinny one mieścić hotel, basen, siłownię i dwa obiekty treningowe – kryty i na otwartym powietrzu. Ponad osiemdziesiąt ośrodków złożyło aplikacje, a spośród nich zostanie wybranych około pięćdziesięciu, które zostały następnie przedstawione zespołom[20][21][22]. Wstępną selekcję przeszło sześćdziesiąt pięć kandydatur[23], a ostatecznie pod koniec sierpnia 2014 roku wybrano czterdzieści jeden[24][25][26]. Zespoły miały przybywać do Anglii pomiędzy 9 a 16 września[27], a na każdy z nich czekała przygotowana ceremonia powitalna[28].
Na początku września 2013 roku organizatorzy zaprezentowali design[29], a w połowie sierpnia roku następnego samą oficjalną piłkę turniejową[30] przygotowaną przez firmęGilbert, dla której miał być to już szósty turniej w tej roli[31][32]. We wrześniu 2013 roku podany został orientacyjny harmonogram sprzedaży i zakres cen biletów – od 7funtów za ulgowy bilet na mecze fazy grupowej do 715 GBP za najdroższą wejściówkę na finał[21]. Zgodnie z zapowiedziami w listopadzie tego roku potwierdzono rozpiętość cenową wejściówek i ramowy plan ich sprzedaży, a także szczegółowe ceny biletów na każde ze spotkań – podkreślając, iż spośród 2,3 miliona biletów ponad milion będzie dostępnych w cenie poniżej 100 GBP[33][34]. Po sprzedaży pakietów meczowo-hotelowo-wycieczkowych[35] i półmilionowej puli wejściówek dla lokalnych klubów rugby z Anglii i Walii we wrześniu 2014 roku rozpoczęły się zapisy na zakup biletów dla szerokiej publiczności[36][37][38]. Mimo iż do dyspozycji było około miliona wejściówek[39], ponadpięciomilionowy popyt znacznie przekroczył podaż i w każdym z 48 spotkań przynajmniej w jednej grupie cenowej bilety musiały zostać przydzielone metodą losowania, a w dwudziestu trzech we wszystkich[40][41]. Pozostałe bilety, w liczbie około trzystu tysięcy, trafiły do sprzedaży w listopadzie 2014 roku z priorytetem dla osób, które nie miały szczęścia we wcześniejszym losowaniu[42]. W tej turze rozeszło się sto pięćdziesiąt tysięcy, reszta zaś pozostała dostępna aż do ich wyprzedania[43]. Organizatorzy dodatkowo rozpoczęli kampanię zniechęcającą do zakupu biletów od nieautoryzowanych dystrybutorów[44], zapowiedziano także utworzenie platformy do wymiany lub odsprzedaży biletów po cenie zakupu[45]. Uruchomiona ona została w marcu 2015 roku[46] i w kolejnych miesiącach pojawiały się na niej bilety pochodzące ze zwrotów od komerycyjnych partnerów, zmian w konfiguracji stadionów powiększających ich pojemność oraz od osób pragnących je odsprzedać[47][48][49][50][51][52][53]. Design biletów został zaprezentowany w czerwcu 2015 roku: w pięciu wariantach prócz Pucharu Webba Ellisa zawierający podobizny czterech zwycięskich kapitanów –Johna Ealesa,Francois Pienaara,Martina Johnsona iRichiego McCaw – orazJonny’ego Wilkinsona wykonującego zwycięskiego dropgola w finale edycji2003[54]. Pomimo zapewnienia przez organizatorów platformy do odsprzedaży biletów i ostrzeżeń o możliwym niehonorowaniu wejściówek zakupionych od nieautoryzowanych sprzedawców ich ceny na rynku wtórnym osiągały ceny nawet ponad stukrotnie wyższe od nominalnych ściągając krytykę opozycji nagabinet Davida Camerona za niezablokowanie możliwości takiej odsprzedaży podobnie jak to było w przypadkuLetnich Igrzysk Olimpijskich 2012 iIgrzysk Wspólnoty Narodów 2014[55][56][57][58].City of London Police dodatkowo na początku września 2015 roku odkryła, że w obiegu pojawiły się podrobione bilety[59], ostrzegała także, żeby fani nie dali naciągnąć się nascam[60].
Na turnieju zjawić się miało 920 graczy i działaczy, dwa tysiące dziennikarzy prasowych i fotografów, tysiąc osób obsługi telewizyjnej i radiowej oraz ponad sześćdziesięciu arbitrów i innych oficjeli. Dla potrzeb zawodników przygotowane zostało 740 pokojów hotelowych i 151 tysięcy posiłków, zaś obsługiwać ich miało łącznie 1100 osób. W czasie turnieju potrzebne było 1400 piłek, dwadzieścia bramek, dwieście podstawek do kopów, sto rowerów treningowych, dwieście worków do trenowania szarży oraz dwadzieścia maszyn do treningu młyna. Infrastruktura techniczna objęła zaś 11 kilometrów światłowodów i 42 kilometry przewodów miedzianych, zaś w sprawnym przeprowadzeniu turnieju pomagało 6000 wolontariuszy[61]. Rekrutacja wolontariuszy rozpoczęła się w marcu 2014 roku, a trzy czwarte z nich miało pochodzić z angielskich i walijskich klubów rugby[62]. Wstępnie zgłosiło się około dwudziestu tysięcy chętnych, a ich kwalifikacje były sprawdzane w drugiej połowie roku 2014[63]. Dodatkowo ponad setka młodych graczy nominowanych przez swoje kluby otrzymała szansę na uczestniczenie w tym wydarzeniu jako część tzw.ball teams[64].
Organizatorzy uruchomili także dodatkowe inicjatywy takie jakPosts in the Parks[65], strefy dla fanów[66], kampanię informującą o możliwych problemach komunikacyjnych w meczowych dniach[67] czy objazd Pucharu Webba Ellisa po kraju[21][68] oraz świecie[69][70]. Dzieciom rugby miał zaś przybliżyćBaranek Shaun[71]. Honorowym prezydentem komitetu organizacyjnego zostałksiążę Harry[72].
W połowie listopada 2014 organizatorzy opublikowali przygotowany przezEY raport dotyczący wpływu turnieju na gospodarkę. Szacowany był on na 2,2 mldGBP, z czego blisko miliard miałby przełożyć się na wzrostPKB[73], wartości te były w zgodzie z raportem zamówionym wDeloitte przez IRB w roku 2008[74][75].
W tych zawodach – po raz pierwszy w dużym turnieju rugby – została zastosowana znana m.in. ztenisa czysiatkówki technologiaHawk-Eye. Wspomóc miała ona w podejmowaniu decyzji zarówno TMO, jak i meczowych komisarzy odpowiedzialnych za karanie zawodników grających sprzecznie zfair play oraz personel medyczny monitorujący urazy głowy. Jej debiut nastąpił w rozegranych pod koniec sierpnia 2015 roku przedturniejowych meczach międzynarodowych[76][77][78][79].
W maju 2012 roku IRB ustaliła ramy czasowe turnieju – mecz otwarcia zaplanowany został na 18 września, a finał na 31 października 2015 roku naTwickenham Stadium[80]. Rok później, wraz z ogłoszeniem listy stadionów, przedstawiono terminarz zawodów – faza grupowa trwać będzie od 18 września do 11 października, mecze ćwierćfinałowe odbędą się w dniach 17 i 18 października, półfinały w dniach 24 i 25 października, mecz o trzecie miejsce rozegrany zostanie 30 października, finał zaś dzień później[81][82]. Zgodnie ze wcześniejszymi zapowiedziami[21] w listopadzie 2013 roku ogłoszono godziny rozpoczęcia meczów[83][84], które następnie uległy nieznacznym zmianom[85].
Osobny artykuł:Puchar Świata w Rugby 2015 (kwalifikacje).W turnieju głównym uczestniczyć będzie dwadzieścia zespołów. Automatyczny awans uzyskało dwanaście drużyn, które w swoich grupachPucharu Świata w Rugby 2011 zajęły jedno z trzech pierwszych miejsc[86]. O pozostałe osiem miejsc zostały rozegrane kilkustopniowe eliminacje.
Podczas spotkania szefów związków rugby najlepszych zespołów świata 10 października 2011 delegaci jednogłośnie wyrazili poparcie dla utrzymania takiej samej liczby zespołów i systemu rozgrywek jak w trwającej wówczas edycji. Rekomendacje to zostały przekazane do IRB, który miał podjąć decyzje dotyczące tych kwestii po zakończeniuPucharu Świata 2011[87].
Na początku stycznia 2012 roku RWCL ogłosiła, iż oficjalne decyzje odnośnie do kwalifikacji zostaną ogłoszone w marcu[88], natomiast te dotyczące potwierdzenia dat turnieju, stadionów i rozstawienia drużyn do końca tegoż roku[89].
W marcu 2012 roku został ogłoszony schematkwalifikacji, w których o osiem miejsc rywalizowało osiemdziesiąt reprezentacji z sześciu zamieszkanych kontynentów, które w sumie rozegrały 184 mecze[90][91]. Rozpoczęły się one w marcu 2012 roku meczem pomiędzyMeksykiem aJamajką sędziowanym przez arbitra finałupoprzedniego turnieju,Craiga Jouberta[92], zakończyły zaś drugim meczem barażowymUrugwaj–Rosja w październiku 2014 roku[93].
Automatycznie zakwalifikowane drużyny zostały podzielone na trzy koszyki według rankingu IRB przygotowanego po zakończeniu serii testmeczów, które odbyły się w listopadzie i na początku grudnia 2012 roku[94][95], w pozostałych dwóch koszykach znajdowały się natomiast zespoły, które walczyły w kwalifikacjach[96].
|
|
|
|
|
Transmitowane w Internecie losowanie grup turnieju głównego odbyło się 3 grudnia 2012 roku wLondynie. W jego wyniku powstały cztery grupy. Potwierdzono jednocześnie, iż system rozgrywek nie ulegnie zmianie w porównaniu z Pucharem Świata 2011[97].
|
|
|
|
Osobny artykuł:Puchar Świata w Rugby 2015 (składy).Każda reprezentacja uczestnicząca w turnieju mogła wystawić drużynę składającą się z trzydziestu jeden zawodników. Termin przesyłania składów do World Rugby upłynął 31 sierpnia 2015 roku. Po tym terminie zgłoszony gracz mógł być zastąpiony za zgodą World Rugby jedynie w przypadku kontuzji. Raz zastąpiony zawodnik nie mógł ponownie zagrać w turnieju, a zastępujący go gracz uprawniony był do wzięcia udziału w meczu po upływie 48 godzin.
W kwietniu 2015 roku World Rugby podała listę arbitrów wyznaczonych do sędziowania zbliżającego się turnieju[98], tydzień przed turniejem wyznaczono także osoby odpowiedzialne za utrzymywanie dyscypliny i karanie za nieprzestrzeganie zasad gry[99]. Przydzielenie sędziów do meczów fazy grupowej nastąpiło 1 lipca tegoż roku[100][101].
|
|
Po oficjalnej decyzji przyznającej Anglii organizację Pucharu ŚwiataRFU przedstawił wstępną listę stadionów, na których miałyby odbywać się mecze mistrzostw. Wybrano jedenaście angielskich obiektów i jeden w Walii[102]. Przeniesienie niektórych spotkań do Cardiff RFU argumentowało pojemnością tamtejszego stadionu i lepszą dostępnością dla publiczności z zachodniej części Anglii. Konieczne w tym wypadku było wyrażenie zgody przez IRB[103], którą otrzymano w maju 2009 roku[104]. Dwa z tych stadionów były narodowymi stadionami rugby (Twickenham iMillennium Stadium), kolejne dwa klubowymi stadionami rugby (Welford Road Stadium iKingsholm Stadium), a pozostałe służyły przede wszystkim do rozgrywania meczówpiłki nożnej[105]. Zgodnie ze wstępnymi założeniami, wszystkie stadiony miały gościć mecze w fazie grupowej, a w fazie pucharowej finał, obydwa półfinały i jeden z ćwierćfinałów miały się odbyć naTwickenham, jeden ćwierćfinał naWembley, a dwa pozostałe naMillennium Stadium, naEmirates Stadium natomiast mecz o trzecie miejsce[106].
W październiku 2012 roku upublikowano zaakceptowaną przez IRB listę siedemnastu stadionów w piętnastu miastach, spośród których na początku 2013 roku miało zostać wyznaczonych maksymalnie dwanaście obiektów, które będą gościć mecze turnieju finałowego. Oprócz trzech aren wLondynie (Twickenham,Wembley iOlimpijskiego) wytypowano jeszczeVilla Park (Birmingham),Brighton Community Stadium (Brighton),Ashton Gate (Bristol),Millennium Stadium (Cardiff),Coventry Stadium (Coventry),Pride Park (Derby),Kingsholm Stadium (Gloucester),Elland Road (Leeds),Leicester City Stadium (Leicester),Old Trafford (Manchester),Stadium mk (Milton Keynes),St James’ Park (Newcastle upon Tyne),St Mary’s Stadium (Southampton) orazStadium of Light (Sunderland)[107][108][109]. Po skreśleniuWelford Road na liście pozostały zatem jedynie trzy typowe stadiony rugby[110]. W związku z planowanym remontem Ashton Gate, jego miejsce na prowizorycznej liście w marcu 2013 roku zająłSandy Park wExeter[111]. Na początku kwietnia zaś z powodu obaw o murawę wycofali się właścicieleManchesteru United[112], możliwość zorganizowania spotkań otrzymał zatem obiekt miejscowego rywala –Etihad Stadium[113], większą liczbę spotkań skłonni byli również przyjąć Walijczycy[114].
Oficjalną listę trzynastu stadionów IRB przedstawiła 2 maja 2013 roku[81][82].
| Londyn | Londyn | Londyn | Cardiff |
|---|---|---|---|
| Twickenham | Wembley | Stadion Olimpijski | Millennium Stadium |
| Pojemność:81 605[115] | Pojemność:90 000[116] | Pojemność:54 000[117] | Pojemność:74 154[118] |
 |  | %2c_8_August_2012.jpg) |  |
| Manchester |  | Newcastle upon Tyne | |
| City of Manchester Stadium | St James’ Park | ||
| Pojemność:47 800[119] | Pojemność:52 409[120] | ||
 |  | ||
| Leeds | Leicester | ||
| Elland Road | Leicester City Stadium | ||
| Pojemność:37 914[121] | Pojemność:32 312[122] | ||
 |  | ||
| Birmingham | Gloucester | ||
| Villa Park | Kingsholm Stadium | ||
| Pojemność:42 785[123] | Pojemność:16 500[124] | ||
 |  | ||
| Milton Keynes | Brighton | Exeter | |
| Stadium mk | Brighton Community Stadium | Sandy Park | |
| Pojemność:30 717[125] | Pojemność:30 750[126] | Pojemność:12 300[127] | |
 |  |  | |
| Legenda | |
|---|---|
| Kwalifikacja do ćwierćfinałów oraz automatycznie kwalifikuje się doPucharu Świata 2019 | |
| Odpada z dalszych rozgrywek, ale automatycznie kwalifikuje się doPucharu Świata 2019 | |
| Odpada z dalszych rozgrywek | |
Dwadzieścia zespołów uczestniczących w Pucharze Świata podzielonych zostało podczas losowania 3 grudnia 2012 roku na cztery grupy liczące po pięć drużyn. O awansie do ćwierćfinału dwóch najlepszych z każdej grupy drużyn decydowała suma punktów zgromadzonych w czterech meczach rozgrywanych w grupiesystemem kołowym. Zwycięzca meczu zyskiwał cztery punkty, za remis przysługiwały dwa punkty, porażka nie była punktowana, a zdobycie przynajmniej czterech przyłożeń lub przegrana nie więcej niż siedmioma punktami premiowana była natomiast punktem bonusowym. W przypadku równej liczby punktów, o tym, która drużyna zostanie wyżej sklasyfikowana decydowało kolejno[128]:
| Poz. | Zespół | Mecze | Punkty | Pkt bonus | Pkt | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| M | W | R | P | + | − | +/− | ||||
| 1. |  Australia | 4 | 4 | 0 | 0 | 141 | 35 | +106 | 1 | 17 |
| 2. |  Walia | 4 | 3 | 0 | 1 | 111 | 62 | +49 | 1 | 13 |
| 3. |  Anglia | 4 | 2 | 0 | 2 | 133 | 75 | +58 | 3 | 11 |
| 4. |  Fidżi | 4 | 1 | 0 | 3 | 84 | 101 | −17 | 1 | 5 |
| 5. |  Urugwaj | 4 | 0 | 0 | 4 | 30 | 226 | −196 | 0 | 0 |
| Anglia | 35:11[129] (18:8) | Fidżi | Twickenham Stadium,Londyn Widzów: 80 015 Sędzia:  Jaco Peyper | |
| Ford 8 (pd 2K) Farrell 7 (2pd K) B. Vunipola 5 (P) Brown 10 (2P) karne przyłożenie – 5 | Volavola 3 (K) Nadolo 8 (P K) | |||
Matawalu |
| Walia | 54:9[130] (28:9) | Urugwaj | Millennium Stadium,Cardiff Widzów: 71 887 Sędzia: Wayne Barnes | |
| Lee 5 (P) Priestland 14 (7pd) Allen 15 (3P) G. Davies 10 (2P) Amos 5 (P) Tipuric 5 (P) | Berchesi 9 (3K) |
| Australia | 28:13[131] (18:3) | Fidżi | Millennium Stadium,Cardiff Widzów: 67 253 Sędzia:  Glen Jackson | |
| Foley 13 (2pd 3K) Pocock 10 (2P) Kepu 5 (P) | Nadolo 8 (pd 2K) Volavola 5 (P) | |||
| Kuridrani | Maʻafu |
| Anglia | 25:28[132] (16:9) | Walia | Twickenham Stadium,Londyn Widzów: 81 129 Sędzia:  Jérôme Garcès | |
| Farrell 20 (pd dg 5K) May 5 (P) | Biggar 23 (pd 7K) G. Davies 5 (P) |
| Australia | 65:3[133] (31:3) | Urugwaj | Villa Park,Birmingham Widzów: 39 605 Sędzia: Pascal Gaüzère | |
| Cooper 10 (5pd) McCalman 10 (2P) Mumm 5 (P) Mitchell 10 (2P) Speight 5 (P) Tomane 5 (P) Toʻomua 5 (P) McMahon 10 (2P) Kuridrani 5 (P) | Berchesi 3 (K) | |||
| Cooper |
| Walia | 23:13[134] (17:6) | Fidżi | Millennium Stadium,Cardiff Widzów: 71 576 Sędzia:  John Lacey | |
| Biggar 13 (2pd 3K) G. Davies 5 (P) Baldwin 5 (P) | Volavola 8 (pd 2K) Goneva 5 (P) |
| Anglia | 13:33[135] (3:17) | Australia | Twickenham Stadium,Londyn Widzów: 81 010 Sędzia: Romain Poite | |
| Farrell 8 (pd 2K) Watson 5 (P) | Foley 28 (2P 3pd 4K) Giteau 5 (P) | |||
| Farrell |
| Fidżi | 47:15[136] (26:10) | Urugwaj | Stadium mk,Milton Keynes Widzów: 30 048 Sędzia: JP Doyle | |
| Nadolo 17 (P 6pd) Murimurivalu 5 (P) Nakarawa 5 (P) Kenatale 5 (P) Cavubati 5 (P) 2 karne przyłożenia – 10 | Ormaechea 7 (P pd) Durán 3 (K) Arboleya 5 (P) | |||
| Maʻafu | Ormaechea |
| Australia | 15:6[137] (9:6) | Walia | Twickenham Stadium,Londyn Widzów: 80 863 Sędzia: Craig Joubert | |
| Foley 15 (5K) | Biggar 6 (2K) | |||
| Genia Mumm | Cuthbert |
| Anglia | 60:3[138] (21:3) | Urugwaj | City of Manchester Stadium,Manchester Widzów: 50 778 Sędzia: Chris Pollock | |
| Watson 10 (2P) Easter 15 (3P) Slade 5 (P) Nowell 15 (3P) Farrell 8 (4pd) Ford 2 (pd) karne przyłożenie – 5 | Berchesi 3 (K) | |||
| Vilaseca |
| Poz. | Zespół | Mecze | Punkty | Pkt bonus | Pkt | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| M | W | R | P | + | − | +/− | ||||
| 1. | Południowa Afryka | 4 | 3 | 0 | 1 | 176 | 56 | +120 | 4 | 16 |
| 2. |  Szkocja | 4 | 3 | 0 | 1 | 136 | 93 | +43 | 2 | 14 |
| 3. |  Japonia | 4 | 3 | 0 | 1 | 98 | 100 | −2 | 0 | 12 |
| 4. |  Samoa | 4 | 1 | 0 | 3 | 69 | 124 | −55 | 2 | 6 |
| 5. |  Stany Zjednoczone | 4 | 0 | 0 | 4 | 50 | 156 | −106 | 0 | 0 |
| Południowa Afryka | 32:34[139] (12:10) | Japonia | Brighton Community Stadium,Brighton Widzów: 29 290 Sędzia: Jérôme Garcès | |
| Pollard 5 (pd K) Lambie 7 (2pd K) Strauss 5 (P) B. du Plessis 5 (P) Louw 5 (P) De Jager 5 (P) | Gorōmaru 24 (P 2pd 5K) Hesketh 5 (P) Leitch 5 (P) | |||
| Oosthuizen |
| Samoa | 25:16[140] (14:8) | Stany Zjednoczone | Brighton Community Stadium,Brighton Widzów: 29 178 Sędzia: George Clancy | |
| Stanley 3 (K) T. Pisi 12 (4K) Treviranus 5 (P) Nanai-Williams 5 (P) | MacGinty 6 (2K) Baumann 5 (P) Wyles 5 (P) |
| Szkocja | 45:10[141] (12:7) | Japonia | Kingsholm Stadium,Gloucester Widzów: 14 354 Sędzia: John Lacey | |
| Laidlaw 20 (4pd 4K) Russell 5 (P) Hardie 5 (P) Bennett 10 (2P) Seymour 5 (P) | Gorōmaru 5 (pd K) Mafi 5 (P) | |||
| Matsushima |
| Południowa Afryka | 46:6[142] (17:6) | Samoa | Villa Park,Birmingham Widzów: 39 526 Sędzia: Wayne Barnes | |
| Pollard 14 (pd 4K) Lambie 2 (pd) Habana 5 (P) Pietersen 15 (3P) Brits 5 (P) Burger 5 (P) | Stanley 6 (2K) |
| Szkocja | 39:16[143] (6:13) | Stany Zjednoczone | Elland Road,Leeds Widzów: 33 521 Sędzia: Chris Pollock | |
| Russell 5 (pd K) Laidlaw 6 (3pd) Hogg 3 (K) Weir 5 (P) Scott 5 (P) Maitland 5 (P) Visser 5 (P) Nel 5 (P) | MacGinty 11 (pd 3K) Lamositele 5 (P) |
| Samoa | 5:26[144] (0:20) | Japonia | Stadium mk,Milton Keynes Widzów: 29 019 Sędzia: Craig Joubert | |
| Perez 5 (P) | Gorōmaru 16 (2pd 4K) Yamada 5 (P) karne przyłożenie – 5 | |||
| Levave Taulafo Paulo |
| Południowa Afryka | 34:16[145] (20:3) | Szkocja | St James’ Park,Newcastle upon Tyne Widzów: 50 900 Sędzia: Nigel Owens | |
| Pollard 19 (2pd dg 4K) Habana 5 (P) Pietersen 5 (P) Burger 5 (P) | Laidlaw 8 (pd 2K) Weir 3 (K) Seymour 5 (P) | |||
| J. du Plessis | Laidlaw |
| Południowa Afryka | 64:0[146] (14:0) | Stany Zjednoczone | Stadion Olimpijski,Londyn Widzów: 54 658 Sędzia: Pascal Gaüzère | |
| Mvovo 5 (P) Pollard 8 (4pd) Steyn 6 (3pd) B. du Plessis 5 (P) Habana 15 (3P) De Allende 5 (P) Louw 10 (2P) Kriel 5 (P) karne przyłożenie – 5 |
| Samoa | 33:36[147] (26:23) | Szkocja | St James’ Park,Newcastle upon Tyne Widzów: 51 982 Sędzia: Jaco Peyper | |
| T. Pisi 16 (P pd 3K) Leiataua 5 (P) Lee-Lo 5 (P) Matuʻu 5 (P) Faʻapale 2 (pd) | Laidlaw 26 (P 3pd 5K) Seymour 5 (P) Hardie 5 (P) | |||
| Wilson |
| Stany Zjednoczone | 18:28[148] (8:17) | Japonia | Kingsholm Stadium,Gloucester Widzów: 14 517 Sędzia: Glen Jackson | |
| Ngwenya 5 (P) Wyles 5 (P) MacGinty 8 (pd 2K) | Matsushima 5 (P) Fujita 5 (P) Mafi 5 (P) Gorōmaru 13 (2pd 3K) | |||
| Fry |
| Poz. | Zespół | Mecze | Punkty | Pkt bonus | Pkt | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| M | W | R | P | + | − | +/− | ||||
| 1. | Nowa Zelandia | 4 | 4 | 0 | 0 | 174 | 49 | +125 | 3 | 19 |
| 2. |  Argentyna | 4 | 3 | 0 | 1 | 179 | 70 | +109 | 3 | 15 |
| 3. |  Gruzja | 4 | 2 | 0 | 2 | 53 | 123 | −70 | 0 | 8 |
| 4. |  Tonga | 4 | 1 | 0 | 3 | 70 | 130 | −60 | 2 | 6 |
| 5. |  Namibia | 4 | 0 | 0 | 4 | 70 | 174 | −104 | 1 | 1 |
| Tonga | 10:17[149] (3:10) | Gruzja | Kingsholm Stadium,Gloucester Widzów: 14 200 Sędzia: Nigel Owens | |
| Morath 5 (pd K) Vainikolo 5 (P) | Kwirikaszwili 7 (2pd K) Tchilaiszwili 5 (P) Gorgodze 5 (P) | |||
| Kwirikaszwili |
| Nowa Zelandia | 26:16[150] (12:13) | Argentyna | Stadion Wembley,Londyn Widzów: 89 019 Sędzia: Romain Poite | |
| Carter 16 (2pd 4K) A. Smith 5 (P) Cane 5 (P) | Pagadizabal 5 (P) Sánchez 11 (pd 3K) | |||
| McCaw C. Smith | Matera |
| Nowa Zelandia | 58:14[151] (34:6) | Namibia | Stadion Olimpijski,Londyn Widzów: 51 280 Sędzia: Romain Poite | |
| Barrett 23 (2P 5pd K) B. Smith 5 (P) Taylor 5 (P) Savea 5 (P) Fekitoa 5 (P) Milner-Skudder 10 (2P) Vito 5 (P) | Kotzé 9 (3K) Deysel 5 (P) | |||
| Engels |
| Argentyna | 54:9[152] (14:9) | Gruzja | Kingsholm Stadium,Gloucester Widzów: 14 256 Sędzia: JP Doyle | |
| Bosch 4 (2pd) Sánchez 15 (3pd dg 2K) Imhoff 10 (2P) Landajo 5 (P) Cordero 10 (2P) Cubelli 5 (P) Lavanini 5 (P) | Kwirikaszwili 9 (3K) | |||
| Gorgodze |
| Tonga | 35:21[153] (22:7) | Namibia | Sandy Park,Exeter Widzów: 10 103 Sędzia: Glen Jackson | |
| Lilo 7 (2pd K) Morath 3 (K) Ram 10 (2P) Fosita 5 (P) Veainu 10 (2P) | Kotzé 6 (3pd) Burger 10 (2P) Tromp 5 (P) |
| Nowa Zelandia | 43:10[154] (22:10) | Gruzja | Millennium Stadium,Cardiff Widzów: 69 187 Sędzia: Pascal Gaüzère | |
| Carter 8 (4pd) Coles 5 (P) Savea 15 (3P) Read 5 (P) Fekitoa 5 (P) Naholo 5 (P) | Malaguradze 5 (pd K) Ciklauri 5 (P) |
| Argentyna | 45:16[155] (20:13) | Tonga | Leicester City Stadium,Leicester Widzów: 29 124 Sędzia: Jaco Peyper | |
| Sánchez 25 (P 4pd 4K) Tuculet 5 (P) Imhoff 5 (P) Montoya 5 (P) Cordero 5 (P) | Morath 11 (P 2K) Tongaʻuiha 5 (P) |
| Namibia | 16:17[156] (6:0) | Gruzja | Sandy Park,Exeter Widzów: 11 156 Sędzia: George Clancy | |
| Kotzé 16 (P pd 3K) | Kwirikaszwili 7 (2pd K) Malaguradze 5 (P) Gorgodze 5 (P) | |||
| Coetzee Larson Bothma | Bregwadze |
| Nowa Zelandia | 47:9[157] (14:3) | Tonga | St James’ Park,Newcastle upon Tyne Widzów: 50 985 Sędzia: John Lacey | |
| B. Smith 5 (P) Woodcock 5 (P) Milner-Skudder 10 (2P) Williams 5 (P) Cane 5 (P) Nonu 5 (P) Carter 12 (6pd) | Morath 9 (3K) | |||
| Read | Ngauamo |
| Argentyna | 64:19[158] (36:7) | Namibia | Leicester City Stadium,Leicester Widzów: 30 198 Sędzia: Pascal Gaüzère | |
| Hernández 5 (P) Moroni 5 (P) Agulla 5 (P) Isa 5 (P) Noguera Paz 5 (P) Alemanno 5 (P) Senatore 5 (P) Montoya 5 (P) Cubelli 5 (P) González Iglesias 11 (4pd K) Socino 8 (4pd) | Tromp 5 (P) Greyling 5 (P) Jantjies 5 (P) Kotzé 4 (2pd) | |||
| Bosch | Greyling Du Plessis |
| Poz. | Zespół | Mecze | Punkty | Pkt bonus | Pkt | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| M | W | R | P | + | − | +/− | ||||
| 1. | Irlandia | 4 | 4 | 0 | 0 | 134 | 35 | +99 | 2 | 18 |
| 2. | Francja | 4 | 3 | 0 | 1 | 120 | 63 | +57 | 2 | 14 |
| 3. |  Włochy | 4 | 2 | 0 | 2 | 74 | 88 | −14 | 2 | 10 |
| 4. |  Rumunia | 4 | 1 | 0 | 3 | 60 | 129 | −69 | 0 | 4 |
| 5. |  Kanada | 4 | 0 | 0 | 4 | 58 | 131 | −73 | 2 | 2 |
| Irlandia | 50:7[159] (29:0) | Kanada | Millennium Stadium,Cardiff Widzów: 68 523 Sędzia: Glen Jackson | |
| Madigan 6 (3pd) Sexton 14 (P 3pd K) D. Kearney 5 (P) Henderson 5 (P) Payne 5 (P) R. Kearney 5 (P) Cronin 5 (P) O’Brien 5 (P) | Hirayama 2 (pd) Van der Merwe 5 (P) | |||
| O’Connell | Cudmore |
| Francja | 32:10[160] (15:3) | Włochy | Twickenham Stadium,Londyn Widzów: 76 232 Sędzia: Craig Joubert | |
| Michalak 19 (2pd 5K) Spedding 3 (K) Slimani 5 (P) Mas 5 (P) | Venditti 5 (P) Allan 5 (pd K) |
| Francja | 38:11[161] (17:6) | Rumunia | Stadion Olimpijski,Londyn Widzów: 50 626 Sędzia: Jaco Peyper | |
| Parra 9 (3pd K) Kockott 4 (2pd) Fickou 5 (P) Guitone 10 (2P) Fofana 5 (P) Nyanga 5 (P) | Vlaicu 6 (2K) Ursache 5 (P) | |||
| Ion |
| Włochy | 23:18[162] (13:10) | Kanada | Elland Road,Leeds Widzów: 33 120 Sędzia: George Clancy | |
| Allan 13 (2pd 3K) Garcia 5 (P) Rizzo 5 (P) | Hirayama 8 (pd 2K) Van der Merwe 5 (P) Evans 5 (P) |
| Irlandia | 44:10[163] (18:3) | Rumunia | Stadion Wembley,Londyn Widzów: 89 267 Sędzia: Craig Joubert | |
| Madigan 11 (4pd K) Reddan 3 (K) Henry 5 (P) Earls 10 (2P) R. Kearney 5 (P) Bowe 10 (2P) | Vlaicu 2 (pd) Calafeteanu 3 (K) Tonița 5 (P) | |||
| Gál |
| Francja | 41:18[164] (24:12) | Kanada | Stadium mk,Milton Keynes Widzów: 28 145 Sędzia: JP Doyle | |
| Michalak 14 (4pd 2K) Parra 2 (pd) Guirado 5 (P) Papé 5 (P) Slimani 5 (P) Grosso 5 (P) Fofana 5 (P) | Hirayama 8 (pd 2K) Carpenter 5 (P) Van der Merwe 5 (P) |
| Irlandia | 16:9[165] (10:6) | Włochy | Stadion Olimpijski,Londyn Widzów: 53 187 Sędzia: Jérôme Garcès | |
| Sexton 11 (pd 3K) Earls 5 (P) | Allan 9 (3K) | |||
| O’Mahony |
| Kanada | 15:17[166] (8:0) | Rumunia | Leicester City Stadium,Leicester Widzów: 27 153 Sędzia: Wayne Barnes | |
| Hirayama 2 (pd) McRorie 3 (K) Van der Merwe 5 (P) Hassler 5 (P) | Vlaicu 7 (2pd K) Macovei 10 (2P) | |||
| Sinclair | Fercu |
| Włochy | 32:22[167] (22:3) | Rumunia | Sandy Park,Exeter Widzów: 11 450 Sędzia: Romain Poite | |
| Allan 17 (P 3pd 2K) Sarto 5 (P) Gori 5 (P) Zanni 5 (P) | Apostol 10 (2P) Popîrlan 5 (P) Vlaicu 7 (2pd K) | |||
| Van Heerden |
| Francja | 9:24[168] (6:9) | Irlandia | Millennium Stadium,Cardiff Widzów: 72 163 Sędzia: Nigel Owens | |
| Spedding 6 (2K) Parra 3 (K) | R. Kearney 5 (P) Murray 5 (P) Madigan 8 (pd 2K) Sexton 6 (2K) |
| Ćwierćfinały | Półfinały | Finał | |||||||||||
| 17 października 2015 | |||||||||||||
| Południowa Afryka | 23 | ||||||||||||
| 24 października 2015 | |||||||||||||
| Walia | 19 | ||||||||||||
| Południowa Afryka | 18 | ||||||||||||
| 17 października 2015 | |||||||||||||
| Nowa Zelandia | 20 | ||||||||||||
| Nowa Zelandia | 62 | ||||||||||||
| 31 października 2015 | |||||||||||||
| Francja | 13 | ||||||||||||
| Nowa Zelandia | 34 | ||||||||||||
| 18 października 2015 | |||||||||||||
| Australia | 17 | ||||||||||||
| Irlandia | 20 | ||||||||||||
| 25 października 2015 | |||||||||||||
| Argentyna | 43 | ||||||||||||
| Argentyna | 15 | Mecz o 3. miejsce | |||||||||||
| 18 października 2015 | |||||||||||||
| Australia | 29 | 30 października 2015 | |||||||||||
| Australia | 35 | ||||||||||||
| Południowa Afryka | 24 | ||||||||||||
| Szkocja | 34 | ||||||||||||
| Argentyna | 13 | ||||||||||||
| Południowa Afryka | 23:19[169] (12:13) | Walia | Twickenham Stadium,Londyn Widzów: 79 572 Sędzia: Wayne Barnes | |
| Pollard 18 (dg 5K) Du Preez 5 (P) | Biggar 14 (pd dg 3K) G. Davies 5 (P) |
| Nowa Zelandia | 62:13[170] (29:13) | Francja | Millennium Stadium,Cardiff Widzów: 71 619 Sędzia: Nigel Owens | |
| Carter 17 (7pd K) Savea 15 (3P) Kerr-Barlow 10 (2P) Kaino 5 (P) Milner-Skudder 5 (P) Read 5 (P) Retallick 5 (P) | Parra 5 (pd K) Picamoles 5 (P) Spedding 3 (K) | |||
| Picamoles |
| Irlandia | 20:43[171] (10:20) | Argentyna | Millennium Stadium,Cardiff Widzów: 72 316 Sędzia: Jérôme Garcès | |
| Madigan 10 (2pd 2K) Fitzgerald 5 (P) Murphy 5 (P) | Sánchez 23 (4pd 5K) Imhoff 10 (2P) Moroni 5 (P) Tuculet 5 (P) | |||
| Herrera |
| Australia | 35:34[172] (15:16) | Szkocja | Twickenham Stadium,Londyn Widzów: 77 110 Sędzia: Craig Joubert | |
| Foley 10 (2pd 2K) Mitchell 10 (2P) Ashley-Cooper 5 (P) Hooper 5 (P) Kuridrani 5 (P) | Laidlaw 19 (2pd 5K) Bennett 5 (P) Horne 5 (P) Seymour 5 (P) | |||
| Maitland |
| Południowa Afryka | 18:20[173] (12:7) | Nowa Zelandia | Twickenham Stadium,Londyn Widzów: 80 090 Sędzia: Jérôme Garcès | |
| Pollard 15 (5K) Lambie 3 (K) | Carter 10 (2pd dg K) Barrett 5 (P) Kaino 5 (P) | |||
| Habana | Kaino |
| Argentyna | 15:29[174] (9:19) | Australia | Twickenham Stadium,Londyn Widzów: 80 025 Sędzia: Wayne Barnes | |
| Sánchez 15 (5K) | Ashley-Cooper 15 (3P) Foley 9 (3pd K) Simmons 5 (P) | |||
| Lavanini |
| Południowa Afryka | 24:13[175] (16:0) | Argentyna | Stadion Olimpijski,Londyn Widzów: 55 925 Sędzia: John Lacey | |
| Pollard 14 (pd 4K) Etzebeth 5 (P) Pietersen 5 (P) | Sánchez 8 (pd dg K) Orlandi 5 (P) | |||
| Cubelli |
| Nowa Zelandia | 34:17[176] (16:3) | Australia | Twickenham Stadium,Londyn Widzów: 80 125 Sędzia: Nigel Owens | |
| Carter 19 (2pd dg 4K) Barrett 5 (P) Nonu 5 (P) Milner-Skudder 5 (P) | Foley 7 (2pd K) Kuridrani 5 (P) Pocock 5 (P) | |||
| Ben Smith |
Statystyki podane za stroną ESPN Scrum dla drużyn[208], punktów zawodników[209] oraz przyłożeń[210].
| Drużyna | W | P | R | PZ | PS | Różnica | P | pd | K | dg |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nowa Zelandia | 7 | 0 | 0 | 290 | 97 | +193 | 39 | 28 | 11 | 2 |
| Australia | 6 | 1 | 0 | 222 | 118 | +104 | 28 | 17 | 16 | 0 |
| Południowa Afryka | 5 | 2 | 0 | 241 | 108 | +133 | 26 | 15 | 25 | 2 |
| Argentyna | 4 | 3 | 0 | 250 | 143 | +107 | 27 | 23 | 21 | 2 |
| Irlandia | 4 | 1 | 0 | 154 | 78 | +76 | 18 | 14 | 12 | 0 |
| Walia | 3 | 2 | 0 | 130 | 85 | +45 | 12 | 11 | 15 | 1 |
| Szkocja | 3 | 2 | 0 | 170 | 128 | +42 | 17 | 14 | 19 | 0 |
| Francja | 3 | 2 | 0 | 133 | 125 | +8 | 13 | 13 | 14 | 0 |
| Japonia | 3 | 1 | 0 | 98 | 100 | −2 | 9 | 7 | 13 | 0 |
| Anglia | 2 | 2 | 0 | 133 | 75 | +58 | 16 | 10 | 10 | 1 |
| Włochy | 2 | 2 | 0 | 74 | 88 | −14 | 7 | 6 | 9 | 0 |
| Gruzja | 2 | 2 | 0 | 53 | 123 | −70 | 5 | 5 | 6 | 0 |
| Fidżi | 1 | 3 | 0 | 84 | 101 | −17 | 10 | 8 | 6 | 0 |
| Samoa | 1 | 3 | 0 | 69 | 124 | −55 | 7 | 2 | 10 | 0 |
| Tonga | 1 | 3 | 0 | 70 | 130 | −60 | 8 | 3 | 8 | 0 |
| Rumunia | 1 | 3 | 0 | 60 | 129 | −69 | 7 | 5 | 5 | 0 |
| Kanada | 0 | 4 | 0 | 58 | 131 | −173 | 7 | 4 | 5 | 0 |
| Namibia | 0 | 4 | 0 | 70 | 174 | −104 | 8 | 6 | 6 | 0 |
| Stany Zjednoczone | 0 | 4 | 0 | 50 | 156 | −106 | 5 | 2 | 7 | 0 |
| Urugwaj | 0 | 4 | 0 | 30 | 226 | −196 | 2 | 1 | 6 | 0 |
|
