Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Pseudomysz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pseudomysz
Pseudomys
J.E. Gray, 1832[1]
Ilustracja
Pseudomysz piaskowa (P. hermannsburgensis) wTerytorium Północnym
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Plemię

Hydromyini

Rodzaj

pseudomysz

Typ nomenklatoryczny

Pseudomys australisJ.E. Gray, 1832

Synonimy
Gatunki

25 gatunków (w tym 3 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Pseudomysz[9] (Pseudomys) –rodzajssaków zpodrodzinymyszy (Murinae) w obrębierodzinymyszowatych (Muridae). Został on opisany naukowo w 1832 roku przezJ.E. Graya[1].

Zasięg występowania

[edytuj |edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące wAustralii i naNowej Gwinei[10][11][12].

Morfologia

[edytuj |edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 50–160 mm, długość ogona 53–200 mm, długość ucha 10–26 mm, długość tylnej stopy 14–36 mm; masa ciała 6–118 g[11][13].

Systematyka

[edytuj |edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1832 roku angielskizoologJohn Edward Gray w artykule poświęconym trzem nowym okazom zwierząt, przywiezionym z Australii przez Cunninghama, opublikowanym w czasopiśmieProceedings of the Committee of Science and Correspondence of the Zoological Society of London[1]. Nagatunek typowy wyznaczył (oznaczenie monotypowe) pseudomysz wschodnią (P. australis).

Etymologia

[edytuj |edytuj kod]
  • Pseudomys:gr. ψευδοςpseudos ‘fałszywy’; μυςmus, μυόςmuos ‘mysz’[14].
  • Thetomys: gr. θηςthēs, θητοςthētos ‘najemnik, poddany’[15]; μυςmus, μυοςmuos ‘mysz’[16]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie):Mus nanusGould, 1858.
  • Gyomys: gr. γυιοςguios ‘kulawy’[17]; μυςmus, μυοςmuos ‘mysz’[16]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie):Mus novaehollandiaeWaterhouse, 1843.
  • Paraleporillus: gr. παραpara ‘blisko’; rodzajLeporillusO. Thomas, 1906 (zającoszczur)[4]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie):Paraleporillus stirtoniMartinez & Lidicker, 1971 (=Pseudomys australisJ.E. Gray, 1832).
  • Eekmys: „W 1980 roku spędziłem trochę czasu z miejscowymi zachodnioaustralijskimi Aborygenami z plemienia Noongar, z pasa pszenicy Australii Zachodniej. Kiedy kobiety widzą ten gatunek, wykrzykują słowo «eek!» Stąd nazwa «Eekmys»”[7]; gr. μυςmus, μυόςmuos „mysz”. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie):Pseudomys (Gyomys)occidentalisTate, 1951.
  • Farkmys (oryginalne oznaczenie): „Domniemany gatunekP. oralis był uważany za rzadki, więc kiedy zaciągnąłem Aborygenów Birpai do pomocy w znalezieniu tego taksonu w pobliżu rzeki Hastings w Nowej Południowej Walii zimą 2019 roku, myśliwy krzyknął «fark», kiedy chwycił jednego, a ten go ugryzł. Stąd wywodząca się nazwa «Farkmys»”[7]; gr. μυςmus, μυόςmuos ‘mysz’. Gatunek typowy:Pseudomys australis oralisO. Thomas, 1921.
  • Ohmys: „Podczas polowania na gryzonia z tego rodzaju w Grampian Ranges w Zachodniej Wiktorii, pod koniec 2014 roku członek aborygeńskiego plemienia Jardwadjali krzyknął «Och», gdy prawie nadepnął na jednego z nich. Stąd nazwa «Ohmys»”[7]; gr. μυςmus, μυόςmuos ‘mysz’. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie):Mus albocinereusGould, 1845.
  • Oimys: „W 1996 roku zaangażowałem Aborygena z plemienia Bunganditj, aby pomógł mi zlokalizować gatunek z tego podrodzaju na wrzosowiskach na dalekiej południowo-zachodniej Wiktorii. Nie udało nam się znaleźć żadnego. Jednak powiedziano mi, że kiedy zobaczą te gryzonie, krzyczą «oi», aby zaalarmować swoich przyjaciół. Stąd nazwa podrodzaju «Oimys»”[7]; gr. μυςmus, μυόςmuos ‘mysz’. Gatunek typowy:Mus shortridgeiO. Thomas, 1907.
  • Ouchmys: „Kiedy w Pilbara w Zachodniej Australii w 1980 roku, szukając zdradnicyAcanthophis wellsiHoser, 1998, boleśnie uderzyłem się palcem w stos kamieni na skraju noryP. chapmaniKitchener, 1980, i krzyknąłem «Ouch». Stąd nazwa «Ouchmys»”[7]; gr. μυςmus, μυόςmuos ‘mysz’. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie):Pseudomys chapmaniKitchener, 1980.

Podział systematyczny

[edytuj |edytuj kod]

Pseudomysz należy do australijskich „starych endemitów”; najstarsze szczątki zwierząt z tego rodzaju (P. vandyki) zidentyfikowano w osadach późnegopliocenu. Należą do niego różnorodne gatunki; analizy morfologiczne, anatomiczne i biochemiczne nie pozwoliły jednoznacznie ustalić związków filogenetycznych pomiędzy nimi. Badania molekularne wskazują, że może być totakson parafiletyczny, nieobejmujący przedstawicieli rodzajówzajączkoszczurek (Mastacomys) iskakuszka (Notomys) wywodzących się od wspólnego przodka.Szczątki subfosylne wskazują, że co najmniej dwa gatunki przynależne do tego rodzaju nie zostały jeszcze opisane[11]. Badania opublikowane w 2021 roku dowiodły, że osobniki zaklasyfikowane do wymarłego gatunkuPseudomys gouldii są genetycznie nieodróżnialne od żyjącychP. fieldi; prowadzi to do wniosku, że gatunek ten w rzeczywistości nie wymarł, a nazwaPseudomys fieldi jest młodszym synonimemP. gouldii[18].

Do rodzaju należą następujące gatunki (występujące współcześnie i wymarłe po 1500 roku[b])[20][13][10]:

GrafikaGatunekAutor i rok opisuNazwa zwyczajowa[9]Podgatunki[11][10][13][21]Rozmieszczenie geograficzne[11][10][13][21]Podstawowe wymiary[11][13][c]Status
IUCN[22]
Pseudomys bolamiTroughton, 1932pseudomysz akacjowagatunek monotypowyAustralia (południowaAustralia Zachodnia,Australia Południowa i skrajnie środkowo-zachodniaNowa Południowa Walia)DC: 5–8 cm
DO: 7,1–10,3 cm
MC: 9–16 g
 LC 
Pseudomys delicatulus(Gould, 1842)pseudomysz delikatnagatunek monotypowymonsunowa północno-zachodnia i północno-środkowa Australia oraz okoliczne wyspy.DC: 5,5–7,5 cm
DO: 5,5–8 cm
MC: 6–15 g
 LC 
Pseudomys mimulus(O. Thomas, 1926)gatunek monotypowypółnocno-wschodnia i środkowo-wschodnia Australia oraz okoliczne wyspy; zgłaszany również z równin Trans Fly w południowejNowej Gwineibrak danych NE 
Pseudomys novaehollandiae(Waterhouse, 1843)pseudomysz malutkagatunek monotypowyAustralia (wybrzeża w południowo-wschodnim Queenslandzie, południowo-wschodniejWiktorii iTasmanii orazWyspa Flindersa iThree Hummock Island)DC: 6,5–9,5 cm
DO: 8,1–11 cm
MC: 12–25 g
 VU 
Pseudomys pilbarensisRoycroft,Breed &F. Ford, 2024gatunek monotypowy[23]Australia (Pilbara,Wielka Pustynia Piaszczysta, Wiktoria i południowo-wschodnieKimberley)[23]DC: do 6 cm
DO: do 6,8 cm
MC: 6–10 g[23]
 NE 
Pseudomys hermannsburgensis(Waite, 1896)pseudomysz piaskowagatunek monotypowyzachodnia, środkowa i środkowo-wschodnia kontynentalna Australia wraz z niektórymi wyspami na morzu (wyspaDirk Hartog,Rosemary Island,Dixon Island iHope Island)DC: 6,5–8,5 cm
DO: 7–9 cm
MC: 8–15 g
 LC 
Pseudomys higginsi(Trouessart, 1897)pseudomysz tasmańskagatunek monotypowyAustralia (Tasmania iWyspa Bruny)DC: 11,5–15 cm
DO: 14,5–20 cm
MC: 50–90 g
 LC 
Pseudomys australisJ.E. Gray, 1832pseudomysz wschodniagatunek monotypowyAustralia (dolina jezioraEyre, od obszarów zalewowych rzekiFinke (południowo-wschodnieTerytorium Północne doPernatty Station (Australia Południowa))DC: 9–14,5 cm
DO: 8,5–12,5 cm
MC: 30–65 g
 VU 
Pseudomys auritusO. Thomas, 1910gatunek monotypowyAustralia (znany z obszarów odCoorong w południowo-wschodniej Australii Południowej po bazaltowe równiny południowo-zachodniej Wiktorii (w tymWyspa Kangura))DC: 14,5–17,2 cm
DO: 11,2–12,1 cm
MC: brak danych[24]
 EX 
Pseudomys gouldii(Waterhouse, 1839)pseudomysz wydmowa2 podgatunki (w tym 1 wymarły)Australia (wyspyZatoki Rekina (Bernier Island iFaure Island); introdukowany naNorth West Island,Wyspy Montebello iDoole Island (Australia Zachodnia))DC: 8,5–11,5 cm
DO: 11,5–12,5 cm
MC: 30–61 g
 VU 
Pseudomys albocinereus(Gould, 1845)pseudomysz popielata[2 podgatunkiAustralia (obszary bogate wScrub w zachodniej i południowej Australii Zachodniej, wyspy Zatoki Rekina (Bernier Island,Dorre Island i Dirk Hartog)DC: 6,3–11 cm
DO: 8,5–11,5 cm
MC: 14–40 g
 LC 
Pseudomys apodemoidesFinlayson, 1932pseudomysz jedwabistagatunek monotypowyAustralia (południowo-wschodnia Australia Południowa i zachodnia Wiktoria)DC: 6,5–9,5 cm
DO: 9–11,5 cm
MC: 16–22 g
 LC 
Pseudomys glaucusO. Thomas, 1910pseudomysz niebieskawagatunek monotypowyAustralia (znany z południowo-wschodniego Queenslandu i północnej Nowej Południowej Walii (Cryon))DC: do 9,5 cm
DO: do 10 cm
MC: 25–30 g[25]
 EX 
Pseudomys fumeusBrazenor, 1934pseudomysz okopconagatunek monotypowyw rozproszonych populacjach w południowo-wschodniej kontynentalnej AustraliiDC: 8,5–12,5 cm
DO: 11–15,5 cm
MC: 45–90 g
 VU 
Pseudomys desertorTroughton, 1932pseudomysz pustynnagatunek monotypowyśrodkowa część strefay suchej i półsuchej w tropikalnej północnej i środkowej kontynentalnej AustraliiDC: 7–11 cm
DO: 8–10,3 cm
MC: 11–35 g
 LC 
Pseudomys shortridgei(O. Thomas, 1907)pseudomysz wrzosowiskowagatunek monotypowyAustralia (południowo-zachodnia Australia Zachodnia (Wheatbelt), południowo-zachodnia Wiktoria na południe do południowe-wschodniej końcówki Australii PołudniowejDC: 9–12 cm
DO: 8,5–10 cm
MC: 56–90 g
 NT 
Pseudomys oralisO. Thomas, 1921pseudomysz leśnagatunek monotypowyAustralia (południowo-wschodni Queensland i północno-wschodnia Nowa Południowa Walia)DC: 12–16 cm
DO: 11–15 cm
MC: 80–100 g
 VU 
Pseudomys gracilicaudatus(Gould, 1845)pseudomysz cienkoogonowagatunek monotypowyAustralia (wschodnie wybrzeże od północno-wschodniego Queenslandu na południwe do wschodnio-środkowej Nowej Południowej Walii, rozłączona populacja wZatoce Jervis (południowo-wschodnia Nowa Południowa Walia)DC: 9–14,5 cm
DO: 7–12 cm
MC: 45–118 g
 LC 
Pseudomys nanus(Gould, 1858)pseudomysz kasztanowa[2 podgatunkipółnocna część kontynentalnej Australii, wraz z niektórymi wyspami w Australii Zachodniej (Wyspa Barrowa,Sholl Island iPotter Island) i Terytorium Północnego (Wyspa Melville’a iWyspa Bathursta i wyspySir Edward Pellew Group)DC: 7,1–13 cm
DO: 7,5–12,1 cm
MC: 17–56 g
 LC 
Pseudomys calabyiKitchener & Humphreys, 1987pseudomysz północnagatunek monotypowyAustralia (monsunowa, tropikalna część północnego Terytorium Północnego, prawie wszystkie zapisy z Parków NarodowychKakadu iLitchfield)DC: 6,8–9,5 cm
DO: 6,4–9,4 cm
MC: 12–20 g
 VU 
Pseudomys johnsoniKitchener, 1985pseudomysz fortecznagatunek monotypowyAustralia (monsunowa, kontynentalna część przez półpustynne obszary środkowego Terytorium Północnego do północno-zachodniego Queenslandu)DC: 5,8–7,6 cm
DO: 6,3–9,5 cm
MC: 7–20 g
 LC 
Pseudomys patrius(O. Thomas &Dollman, 1909)pseudomysz rodzinnagatunek monotypowyAustralia (wschoidni Queensland (od Palumy iCharters Towers na południe doSpringsure iGympieDC: 5,4–7,7 cm
DO: 5,5–8,5 cm
MC: 10–19 g
 LC 
Pseudomys chapmaniKitchener, 1980pseudomysz kamienistagatunek monotypowyAustralia (zachodnia i środkowa część Pilbary (Australia Zachodnia))DC: 5,2–6,7 cm
DO: 7,3–7,9 cm
MC: 10–15 g
 LC 
Pseudomys occidentalisTate, 1951pseudomysz zachodniagatunek monotypowyAustralia (południowy Wheatbelt i przybrzeżne obszary południowo-zachodniej Australii Zachodniej)DC: 8,5–11 cm
DO: 12–14 cm
MC: 33–55 g
 NT 

Kategorie IUCN: LC gatunek najmniejszej troski, NT gatunek bliski zagrożenia, VU gatunek narażony, EX gatunek wymarły; NE gatunki niepoddane jeszcze ocenie.

Opisano również gatunek wymarły zpliocenu stanuQueensland w Australii[26][27]:

Uwagi

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcdeAutentycznośćtaksonów opisanych przez kontrowersyjnego[5] australijskiegoherpetologaRaymonda Hosera jest kwestionowana przez władze teriologiczne i herpetologiczne orazICZN; zachodzi potrzeba dalszych badań nad ważnością opisanych taksonów[6].
  2. W teriologii za taksony współczesne uważa się również gatunki wymarłe po 1500 roku[19].
  3. DC – długość ciała;DO – długość ogona;MC – masa ciała

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. abcJ.E. Gray. Three new animals, brought from New Holland by Mr. Cunningham. „Proceedings of the Committee of Science and Correspondence of the Zoological Society of London”. 2, s. 39, 1832. (ang.). 
  2. Thomas 1910 ↓, s. 606.
  3. Thomas 1910 ↓, s. 607.
  4. abM.R. Martinez & W.Z. Lidicker. Description of a New Genus and Species of Fossil Rodent from Australia. „Journal of Mammalogy”. 52, s. 775, 1971.DOI:10.2307/1378925. (ang.). 
  5. H. Kaiser, B.I. Crother, Ch.M.R. Kelly, L. Luiselli, M. O’Shea, H. Ota, P. Passos, W.D. Schleip & W. Wüster. Best practices: in the 21st century, taxonomic decisions in herpetology are acceptable only when supported by a body of evidence and published via peer-review. „Herpetological Review”. 44 (1), s. 8–23, 2013. (ang.). 
  6. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Pseudomys chapmani Kitchener, 1980. [w:]ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-12]. (ang.).
  7. abcdefghiHoser 2020 ↓, s. 33.
  8. Hoser 2020 ↓, s. 34.
  9. abNazwy polskie za:W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 278–279.ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  10. abcdC.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 508–510.ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  11. abcdefCh. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 729–734.ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  12. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): GenusPseudomys. [w:]Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-10].
  13. abcdeClass Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 326–327.ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  14. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 592, 1904. (ang.). 
  15. Jaeger 1944 ↓, s. 263.
  16. abJaeger 1959 ↓, s. 160.
  17. Jaeger 1944 ↓, s. 114.
  18. E. Roycroft, A.J. MacDonald, C. Moritz, A. Moussalli, R.P. Miguez & K.C. Rowe. Museum genomics reveals the rapid decline and extinction of Australian rodents since European settlement. „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”. 118 (27), 2021.DOI:10.1073/pnas.2021390118. (ang.). 
  19. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Taxonomic overview. [w:]ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-12]. (ang.).
  20. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, J. Zijlstra & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:]ASM Mammal Diversity Database (Version 1.13) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-07-25]. (ang.).
  21. abAppendix 1. Extinct species. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 704.ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  22. Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-13]. (ang.).
  23. abcE. Roycroft, F. Ford, T. Ramm, R. Schembri, W.G. Breed, P.A. Burns, K.C. Rowe & C. Moritz. Speciation across biomes: Rapid diversification with reproductive isolation in the Australian delicate mice. „Molecular Ecology”. 33 (7), s. e17301, 2024.DOI:10.1111/mec.17301. (ang.). 
  24. Pseudomys auritus. Department of Climate Change, Energy, the Environment and Water. [dostęp 2024-07-15]. (ang.).
  25. Pseudomys glaucus. Department of Climate Change, Energy, the Environment and Water. [dostęp 2024-07-15]. (ang.).
  26. J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S.,Pseudomys Gray, 1832, Hesperomys project (Version 23.8.1),DOI10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-12] (ang.).
  27. H. Godthelp. Pseudomys vandycki, a Tertiary murid from Australia. „Memoirs of the Queensland Museum”. 28 (1), s. 171, 1989. (ang.). 

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pseudomysz&oldid=75110689
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp