| bóg | |
Fikcyjne wyobrażenie posągu boga Prowe wedługB. de Montfaucona, 1722 | |
| Występowanie | |
|---|---|
Prowe – bóstwopołabskie opisane przezHelmolda. Wedle relacji kronikarza, Prowe miał być czczony naziemi starogardzkiej wWagrii wraz zSiwą iRadogostem, stanowiąc jedno znajpierwszych i najważniejszych bóstw[1].
Poświęcony mu był otoczony ogrodzeniem święty gajdębowy, gdzie co poniedziałek odbywały się sądy[1][2]. Helmold wyraźnie podkreśla, że Prowe w przeciwieństwie do innych bóstw nie posiadał swojego posągu[1]. Święty gaj Prowego został odwiedzony przez biskupa oldenburskiegoWicelina (1149–1154), kultowi w nim przewodniczył wówczas kapłan o imieniu Mike. Ostatecznie gaj został zniszczony przez następcę Wicelina, Gerolda (1154–1163)[1].
Identyfikacja Prowego jest bardzo trudna, gdyż nie pojawia się on w żadnych innych źródłach poza Helmoldem. Nie wiadomo, czy chodzi o deifikowaną personifikację prawa, czy też – zgodnie z poglądemAleksandra Brücknera – Helmold omyłkowo wziął słowoprawo za imię bóstwa[1]. Według innej hipotezy imięProwe należałoby czytać jakoProne, co wskazywałoby na związek z kultemPeruna[1].