Propercjusz,Sextus Propertius (ur. ok. 50 p.n.e., zm. pomiędzy 15 – 2 p.n.e.) – poetastarożytnego Rzymu[1].
Wiadomości o jego prywatnym życiu są skąpe. Wcześnie stracił ojca[2], ale otrzymał gruntowne wykształcenie od matki[2]. Dotknęła go częściowa konfiskata rodzinnego majątku, dokonana dla zaspokojenia potrzeb żołnierzy zwycięskiego w wojnie domowejOktawiana Augusta[2]. Pisałelegie miłosne, najbardziej znane poświęcone kobiecie imieniem Cynthia[1]. Równieżtreny (poświęcone m.in.Marcellusowi, siostrzeńcowiOktawiana Augusta). Na zamówienieMecenasa stworzył również kilka utworów opisujących genezę niektórych zwyczajów, budowli czy pomników wRzymie.
Liryka poety uchodzi za trudną z uwagi na skrótowość stylu[1] i liczne dygresje[1]. Jego wiersz jest swobodniejszy niż wierszOwidiusza[2], ale bardziej regularny niż wierszKatullusa[1]. Twórczość Propercjusza nie była znana wśredniowieczu[1], natomiast rozsławiona została wrenesansie[1]. Wywarła wtedy wpływ na wielu poetów europejskich, w tym naJana Kochanowskiego[1].
Wielka Historia Świata (pod red.Aleksandra Krawczuka). Tom 3:Świat okresu cywilizacji klasycznych. Kraków: Oficyna Wydawnicza Fogra, 2005, s. 350,ISBN 83-85719-84-9