Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Program Lunar Orbiter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

ProgramLunar Orbiter to seria 5 amerykańskichbezzałogowych sond księżycowych wystrzelonych w latach 1966–1967. Głównym celem misji tych sond było uzyskanie szczegółowych zdjęć powierzchniKsiężyca, które pozwoliły wykonać szczegółowe mapy jego powierzchni. Sondy te szukały również potencjalnych lądowisk dla lądownikówApollo oraz badały księżycowe pole magnetyczne. Satelity te wynoszone były rakietamiAtlas Agena D i działały średnio przez 11 miesięcy. Próbniki Lunar Orbiter prowadziły pomiary warunków lotu z Ziemi na Księżyc i z powrotem, szkodliwość promieniowania magnetycznegopasów Van Allena,promieniowania kosmicznego oraz zagrożenia meteorytami. W ciągu ponad 1 roku realizacji programu Lunar Orbiter zgromadzono materiał fotograficzny obejmujący 99% powierzchni Księżyca, wybrano 8 lądowisk dla przyszłych wypraw załogowych oraz zebrano informacje dotyczące pola grawitacyjnego Księżyca.

Lunar Orbiter (NASA)

Budowa sondy

[edytuj |edytuj kod]

Na zdjęciu sondy zamieszczonym obok widać kamery telewizyjne (w centralnej części sondy),silnik rakietowy (nad kamerami), cztery tace baterii słonecznych, antenę radiową i wysięgnik anteny dookólnej. Obok wysięgnika znajdował sięszukacz gwiazdyKanopus (z białą końcówką), a za nim urządzenienawigacji bezwładnościowej. Obręcz usytuowana poniżej zbiorników paliwa to detektormikrometeoroidów. Pod płytą główną, na której umieszczone są m.in. kamery, znajdował się szukacz Słońca. Ciąg silnika Lunar Orbitera wynosił 445N (45kG) i pozwalał na swobodne zmiany prędkości sondy. Powyżej znajdował się pojemnik sprężonego gazu (azotu), przeznaczonego dla silników korygujących i drugi zbiornik paliwa dla silnika w górnej części obiektu, przeznaczonego do wielokrotnego uruchamiania w celu przeprowadzania poprawektrajektorii lotu sondy. Silnik ten był napędzanyaerozyną 50 itetratlenkiem diazotu[1]. Masa startowa satelitów wynosiła 380–390 kg, na orbicie Księżyca ważyły one 270–280 kg. Pojazdy te miały wysokość 1,68 m oraz średnicę 1,52 m. Rozpiętość rozłożonych anten wynosiła 5,61 m, a wysięgników z bateriami słonecznymi 3,96 m. Po osiągnięciu orbity wokółksiężycowej, kamery obserwacyjne stale były zwrócone w kierunku powierzchni Księżyca.

Misje programu

[edytuj |edytuj kod]

Lunar Orbiter 1

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Lunar Orbiter 1.

Lunar Orbiter 2

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Lunar Orbiter 2.

Lunar Orbiter 3

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Lunar Orbiter 3.

Lunar Orbiter 4

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Lunar Orbiter 4.

Lunar Orbiter 5

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Lunar Orbiter 5.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Edmund Staniewski: 15 lat podboju kosmosu. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1974.
Zobacz multimedia związane z tematem:Program Lunar Orbiter

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Program Lunar Orbiter

Bezzałogowa eksploracja Księżyca
Programy
Przeloty
Orbitery
Próbniki uderzeniowe
Lądowniki/Łaziki
Pobranie próbek gruntu
Misje zakończone
niepowodzeniem
Misje planowane
Misje proponowane
Anulowane misje

Kontrola autorytatywna (NASA program):
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Program_Lunar_Orbiter&oldid=74119948
Kategoria:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp