Prawica – określenie pochodzące z okresurewolucji francuskiej, kiedy mianem prawicy określano ugrupowania przedstawicieli duchowieństwa, szlachty i arystokracji, które w Zgromadzeniu Narodowym zasiadały po prawej stronie sali, w opozycji dolewicy, czyli zasiadających po lewej stronie polityków żądających przemian społeczno-politycznych. Do końca XIX wieku prawica była kojarzona z grupami zachowawczymi domagającymi się utrzymania feudalnych przywilejów. Współcześnie do prawicy zalicza się partie o charakterzekonserwatywnym,nacjonalistycznym,chadeckim, a niekiedy takżeliberalnym (gospodarczo, nie społecznie)[1][2].
Wartościami uznawanymi przez zwolenników prawicy za podstawowe wartości tejże ideologii są: ustanowienie i utrzymywanie hierarchicznego ładu społecznego, przywiązanie do tradycji i istniejącej hierarchii społecznej[3].
Termin wywodzi się z okresu rewolucji francuskiej (1789), kiedy to w Zgromadzeniu Narodowym przedstawicieleszlachty,arystokracja iduchowieństwo zasiadali po prawej stronie sali, zaś po lewej politycy żądający przemian społecznych i politycznych (lewica).
Określenie prawica przez cały XIX w. było kojarzone z ugrupowaniami zachowawczymi,klerykalnymi, walczącymi o utrzymaniefeudalnych przywilejów stanowych, zwalczającymi postępowe ruchy społeczne[1][4]. Terminprawica-lewica zaczął być szerzej używany w okresiehiszpańskiej wojny domowej lat 30. XX wieku[5].
Określenie „prawica” pierwotnie odnosiło się do tradycyjnych konserwatystów,monarchistów ireakcjonistów, z czasem do prawicy zaliczani byli przedstawiciele nowo powstałych nurtów politycznych –neokonserwatyści, chadecy, fundamentaliści religijni,klasyczni liberałowie, nacjonaliści oraz naskrajnej prawicy: zwolennicy supremacji rasowej, faszyści[2][6][7]. Prawica jest zróżnicowana na tle gospodarczym, o ilepierwotnie prawica popierała poglądy broniące gospodarki feudalnej, to wraz z osłabianiem się tradycyjnych warstw społecznych, znaczna część prawicy zaczęła wspierać kapitalizm, zwłaszcza w świecie anglosaskim[potrzebny przypis]. Od XX wieku część prawicy szczególnie tej skrajnej odrzuca modele kapitalistyczne (w przypadku radykałów na rzecz m.in.korporacjonizmu czy faszyzmu[8]), z kolei bardziej umiarkowana prawica coraz częściej popieraneoliberalizm[9][10].
Inne znaczenie prawica ma wStanach Zjednoczonych, gdzie kojarzona jest z tamtejszym ruchem konserwatywnym[11]. Taka definicja dominuje w polityce amerykańskiej od czasów rządówRonalda Reagana w latach 80.[12]
↑Rodney P. Carlisle.Encyclopedia of politics: the left and the right, cz.2. University of Michigan; Sage Reference, 2005, s. 693.ISBN 1-4129-0409-9.
↑Charles Loch Mowat,Britain Between the Wars: 1918–1940 (1955) s. 577.
↑Andrew Knapp and Vincent Wright (2006).The Government and Politics of France. Routledge.ISBN 978-0-415-35732-6.
↑Iain McLean i Alistair McMillan, The Concise Oxford Dictionary of Politics,Right(-wing)...and for extreme right parties racism and fascism., s. 465, Oxford, 2009,ISBN 978-0-19-920780-0.
