Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Postozuch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Postozuch
Postosuchus
Chatterjee, 1985
Okres istnienia:karniknoryk
237/205.7
237/205.7
Ilustracja
Szkielet postozucha w Museum of Texas Tech University
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Infragromada

archozauromorfy

Rząd

rauizuchy

Rodzina

Rauisuchidae

Rodzaj

postozuch

Gatunki
  • P. kirkpatrickiChatterjee, 1985 (typowy)
  • P. alisonaePeyeret al., 2008
Multimedia w Wikimedia Commons

Postozuch (Postosuchus) –rodzaj drapieżnegoarchozaura żyjącego od środkowegokarniku donoryku[1] (późnytrias) na terenie obecnejAmeryki Północnej.Holotyp iparatyp gatunkuPostosuchus kirkpatricki odkrył Sankar Chatterjee wKamieniołomie Post wTeksasie, skąd bierze się jego nazwa, która znaczy „krokodyl z Post”. SkamieniałościP. kirkpatricki odkryto również wNowym Meksyku oraz na obszarzeParku Narodowego Skamieniałego Lasu wArizonie[2]. Holotyp gatunkuP. alisonae odkryto wKarolinie Północnej[3].

Systematyka

[edytuj |edytuj kod]

Pierwotnie postozuch zaliczany był do rodzinyPoposauridae[4][5]. Jednak Long i Murry (1995) odkryli, że część materiału kopalnego przypisywanegoPostosuchus kirkpatricki w rzeczywistości należy do rauizuchów z dwóch odrębnych gatunków:Chatterjeea elegans (obecnie uznawana za młodszy synonimszuwozaura) iLythrosuchus langstoni (być może gatunek należący do rodzajuPoposaurus[6]). Ichskamieniałości, uznawane za należące do postozucha, zniekształcały wyniki analiz kladystycznych; Long i Murry na podstawie analizy skamieniałości bez wątpienia należących do postozucha stwierdzili jego przynależność doRauisuchidae[7].

Także późniejsze badania sugerują jego bliskie pokrewieństwo z rodzajami rauizuchów zaliczanymi do rodzin Rauisuchidae iPrestosuchidae. W analizach Gowera (2002)[8] oraz Gowera i Nesbitta (2006)[9] postozuch jest taksonem siostrzanym do rodzajuTikisuchus, zaś w analizie Nesbitta (2007) jest on siostrzany dozaurozucha[10]. Peyer i współpracownicy (2008) uznają postozucha za blisko spokrewnionego z rodzajemBatrachotomus[3], zaś Brusatte i współpracownicy (2009) sugerują, że postozuch jest blisko spokrewniony z rodzajamiTeratosaurus iPolonosuchus[11]. Dodatkowo w większości analiz kladystycznych, w których rauizuchy nieobejmującekrokodylomorfówparafiletyczne, postozuch należy do rauizuchów najbliżej spokrewnionych z krokodylomorfami[5][8][9][6].

Sankar Chatterjee, autor opisuP. kirkpatricki, na podstawie pewnych wspólnych cech budowy jego szkieletu ze szkieletamityranozaurów, zasugerował, że rauizuchy takie jak postozuch mogły być przodkami tyranozaurów[4]; obecnie jednak rauizuchy i tyranozaury są uznawane jedynie za bardzo odległych krewnych, a podobieństwa między nimi są uznawane jedynie za przykładkonwergencji.

Budowa

[edytuj |edytuj kod]

OkazholotypowyP. kirkpatricki mierzył prawdopodobnie 5–6 m długości. Znany z bardziej kompletnych szczątkówparatyp był od niego nieco mniejszy, mierząc 3,5–4 m[12].

Sposób poruszania się postozucha pozostaje przedmiotem sporów. Większość naukowców uważa, że był on czworonożny[7]; jednak zdaniem Sankara Chatterjee zwierzę to było też zdolne do poruszania się na dwóch nogach[4]. Również Jonathan Weinbaum uważa, że postozuch był co najmniej zdolny do dwunożnego chodu, a być może nawet całkowicie dwunożny – miałyby za tym przemawiać podobne jak u niektórych teropodów proporcje kończyn, niewielka dłoń (30% wielkości stopy) oraz redukcja palców i wymiary kręgów[13][12]. Według Peyer i współpracowników (2008), autorów opisuPostosuchus alisonae, budowa jego kończyn przednich wskazuje, że zwierzę przemieszczało się na wszystkich czterech kończynach; autorzy zaznaczyli jednak, że nie wyklucza to ewentualnej zdolności postozucha także do dwunożnego chodu[3].

Postozuch miał sporączaszkę, wyposażoną w zestaw dużych, sztyletowatych i głęboko osadzonychzębów. Elastycznepodniebienie iżuchwa pozwalały na połykanie dużych kawałków pożywienia. Grzbiet zwierzęcia uzbrojony był w obronne płytki kostne.

Odżywianie

[edytuj |edytuj kod]

Jego rozmiary zdają się świadczyć, że górował nad wszystkimi współczesnymi mu lądowymi drapieżnikami (jakcelofyz), znajdując się na szczycie ówczesnegołańcucha pokarmowego. Informacji o diecie postozucha dostarcza zachowana razem z holotypem gatunkuP. alisonae skamieniała zawartość jego przewodu pokarmowego; w jej skład wchodziły szczątki zwierząt z co najmniej czterech różnych gatunków, w tym małegoaetozaura,cynodonta z gatunkuPlinthogomphodon herpetairus, dużegodicynodonta i czwartego, trudniejszego do identyfikacji zwierzęcia, być możetemnospondyla. Dodatkowo pod szkieletemP. alisonae odkryto niekompletny szkielet krokodylomorfa z gatunkuDromicosuchus grallator, noszący ślady zębów na czaszce i szyi[3].

Czas występowania

[edytuj |edytuj kod]

Postozuch żył w okresie, kiedy jednymi z dominujących kręgowców lądowych były archozaury zkladuCrurotarsi, do którego sam należał (obejmującego także m.in. aetozaury i krokodylomorfy). W triasie dość powszechnie występowały teżterapsydy. Jest to także czas, gdy powstały pierwsze dinozaury, jak współczesny postozuchowi celofyz, które zdominowały Ziemię w następnych okresachmezozoiku.

Postozuch w kulturze masowej

[edytuj |edytuj kod]

Postozuch pojawił się w pierwszym odcinku serialuWędrówki z dinozaurami, gdzie był przedstawiony jako zagrożenie dlaplaceriasów, roślinożernych dicynodontów.

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. David J. Gower. Rauisuchian archosaurs (Reptilia, Diapsida): An overview. „Neues Jahrbuch für Geologie und Paläontologie, Abhandlungen”. 218, s. 447–488, 2000. 
  2. Jonathan C. Weinbaum. "Osteology and relationships ofPostosuchus kirkpatricki (Archosauria: Crurotarsi)". M.S. thesis, Texas Tech University, Lubbock, Texas, 78 ss. (2002).
  3. abcdKarin Peyer, Joseph G. Carter, Hans-Dieter Sues, Stephanie E. Novak i inni. A new suchian archosaur from the Upper Triassic of North Carolina. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 28 (2), s. 363–381, 2008. 
  4. abcSankar Chatterjee. Postosuchus, a new thecodontian reptile from the Triassic of Texas and the origin of Tyrannosaurs. „Philosophical Transactions of the Royal Society of London. Series B, Biological Sciences”. 309, s. 395–460, 1985.DOI:10.1098/rstb.1985.0092. 
  5. abJ. Michael Parrish. Phylogeny of the Crocodylotarsi, with reference to archosaurian and crurotarsan monophyly. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 13, s. 287–308, 1993. 
  6. abJonathan C. Weinbaum, Axel Hungerbühler. A revision ofPoposaurus gracilis (Archosauria: Suchia) based on two new specimens from the Late Triassic of the southwestern U.S.A.. „Paläontologische Zeitschrift”. 81 (2), s. 131–145, 2007. 
  7. abRobert A. Long, Phillip A. Murry. Late Triassic (Carnian and Norian) tetrapods from the southwestern United States. „New Mexico Museum of Natural History & Science Bulletin”. 4, s. 1–254, 1995. 
  8. abDavid J. Gower. Braincase evolution in suchian archosaurs (Reptilia: Diapsida): evidence from the rauisuchianBatrachotomus kupferzellensis. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 136, s. 49–76, 2002.DOI:10.1046/j.1096-3642.2002.00025.x. 
  9. abDavid J. Gower, Sterling J. Nesbitt. The braincase ofArizonasaurus babbitti - further evidence for the non-monophyly of 'rauisuchian' archosaurs. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 26 (1), s. 79–87, 2006. 
  10. Sterling J. Nesbitt. The anatomy ofEffigia okeeffeae (Archosauria, Suchia), theropod-like convergence, and the distribution of related taxa. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 302, s. 1–84, 2007.DOI:10.1206/0003-0090(2007)302[1:TAOEOA]2.0.CO;2. 
  11. Stephen L. Brusatte, Richard J. Butler, Tomasz Sulej, Grzegorz Niedźwiedzki. The taxonomy and anatomy of rauisuchian archosaurs from the Late Triassic of Germany and Poland. „Acta Palaeontologica Polonica”. 54 (2), s. 221–230, 2009. 
  12. abJonathan C. Weinbaum: Postcranial skeleton ofPostosuchus kirkpatricki (Archosauria: Paracrocodylomorpha), from the upper Triassic of the United States. W: Sterling J. Nesbitt, Julia B. Desojo, Randall B. Irmis (red.): Anatomy, Phylogeny and Palaeobiology of Early Archosaurs and their Kin. Geological Society of London, Special Publications 379, 2013.
  13. Jonathan C. Weinbaum. "New insights on the anatomy ofPostosuchus kirkpatricki (Archosauria: Crurotarsi)"Journal of Vertebrate Paleontology. 22 (Suppl. to 3): 118A (2002).

Bibliografia

[edytuj |edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Postozuch&oldid=74521933
Kategorie:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp