| Autor | |||
|---|---|---|---|
| Data powstania | |||
| Medium | olej na płótnie | ||
| Wymiary | 121 × 84,5 cm | ||
| Miejsce przechowywania | |||
| Lokalizacja | |||
| |||

Portret markizy Bermúdez (hiszp.Señora Bermúdez lubManuela Camas y de las Heras) – obrazhiszpańskiego malarzaFrancisca Goi. Należy do zbiorówMuzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie[1].
Klienci Goi często zamawiali podwójne portrety przedstawiające na oddzielnych płótnach zwróconych ku sobie małżonków. W 1786 roku z okazji ślubu przyjaciela Goi pisarzaCeana Bermudeza i Manueli Camas powstały dwa tego typu portrety. Manuela Camas, podobnie jak Goya, pochodziła zAragonii, z okolicSaragossy. Z tego powodu nosiła przydomek „La aragonesa”. Na obu portretach postaci siedzą na wyściełanych zielonym materiałem krzesłach, przedstawione na tle o podobnych tonach[2].
Jako portrecista Goya słynął ze swojej bezkompromisowości w portretowaniu postaci. Nie schlebiał swoim modelom, nie upiększał, lecz wydobywał ich najbardziej charakterystyczne cechy. Przykładem jestRodzina Karola IV, wizerunkiksiężnej Alby, a także powstały pod koniec lat dziewięćdziesiątych XVIII wiekuPortret markizy Bermúdez[1].
Przedstawiona na obrazie młoda kobieta ma przeciętne, lecz łagodne rysy; patrzy pytająco na widza. Na jej strój w stylu francuskim składa się oryginalna, zielona suknia ozdobiona dużą kokardą na piersi i delikatnym, koronkowym wykończeniem rękawów. Nosi pudrowaną perukę oraz efektowny kapelusz z kwiatami, wstążkami i piórami. Dłonie opiera na hafciarskim przyborniku z czerwonegoaksamitu, na którym widać rozpoczętyhaft. W prawej dłoni delikatnie trzyma igłę. Na małym palcu lewej dłoni widaćkameę oprawioną złotem[3], również na bransolecie znajduje się miniaturowy wizerunek mężczyzny.
Dzięki zieleni i plamom czerwieni malarz nie tylko skontrastował ciemną tonacje tła, ale i nadał przejrzystą świetlistość koronkom przy sukni, szalowi i kwiecistemu nakryciu głowy[1]. Obraz jest jednym z najbardziejrokokowych portretów jakie namalował Goya, a stylistycznie przypominaPortret hrabiny Benavente z 1785 roku[3].
Obraz przez wiele lat znajdował się w kolekcji markiza de Casa Torres wMadrycie. W 1908 roku został kupiony od wiedeńskiego marszandaMiethke i znajduje się wMuzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie[3].