Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Port Ejlat

Na mapach:Ziemia29°32′00″N 34°56′26″E/29,533333 34,940556
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Port Ejlat
נמל אילת
Ilustracja
Państwo

 Izrael

Miejscowość

Ejlat

Typ portu

morski

Adres bosmanatu

Nachal Ejlat
P.O.Box 37
Ejlat 88100

Liczba nabrzeży

6

Długość nabrzeży

730

Maksymalna głębokość

25,8 m

Dopuszczalne zanurzenie

22,8 m

Położenie na mapie Dystryktu Południowego
Mapa konturowa Dystryktu Południowego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Port Ejlatנמל אילת”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Port Ejlatנמל אילת”
Ziemia29°32′00″N 34°56′26″E/29,533333 34,940556
Strona internetowa

Port Ejlat (hebr. נמל אילת) – międzynarodowyport morski położony w mieścieEjlat, w północnym czubkuZatoki Akaba naMorzu Czerwonym. Przez cały rok obsługujestatki towarowe ipasażerskie. Port służy obecnie głównie dohandlu zDalekim Wschodem, umożliwia izraelskim statkom towarowym dotarcie doOceanu Indyjskiego z ominięciemKanału Sueskiego. Port jest zarządzany przez spółkęEilat Port Company Ltd. z siedzibą w Ejlacie.

Historia

[edytuj |edytuj kod]

Podczaswojny o niepodległość izraelskie oddziały zajęły Ejlat 10 marca 1949. Zdobycie Ejlatu miało dla Izraela duże znaczenie strategiczne i gospodarcze, gdyż otwierało dostęp do Oceanu Indyjskiego i Dalekiego Wschodu. Jednak już w 1949 wojskaegipskie zablokowały dla izraelskiej żeglugi Zatokę Akaba, odcinając tym samem port Ejlat od świata (dla Izraelczyków zamknięty pozostawał także Kanał Sueski)[1]. Od 1951 port w Ejlacie jest wykorzystywany jako baza izraelskiejmarynarki wojennej[2].

W 1956izraelska armia razem zFrancuzami iBrytyjczykami przeprowadziła operację wojskową przeciwko Egiptowi, znaną jakoKryzys sueski. W konsekwencji Egipt wyraził między innymi zgodę na otworzenieCieśnin Tirańskich dla izraelskich statków[3]. W 1957 nastąpiło oficjalne otworzenie portu morskiego w Ejlacie[4].

23 maja 1967 Egipt ponownie zablokował Cieśniny Tirańskie dla „wszystkich statków płynących pod flagą Izraela albo wiozących strategiczne towary” dla Izraela[5]. W odpowiedzi izraelska armia rozpoczęławojnę sześciodniową, w której Izraelczycy zajęli całyPółwysep Synaj. Zwycięstwo to skutecznie odblokowało Zatokę Akaba i otworzyło Port Ejlat. Zapoczątkowany w następnych latach proces pokojowy doprowadził do zawarcia traktatów pokojowych Izraela z Egiptem iJordanią, co otworzyło drogę do normalnego funkcjonowania Portu Ejlat.

17 lutego 2005 rząd po przeprowadzeniu reformy strukturalnej izraelskiego przemysłu portowego, utworzył niezależne przedsiębiorstwoEilat Port Company Ltd.[4]

Nawigacja

[edytuj |edytuj kod]

Przed wejściem do portu znajduje siękotwicowisko dla 12 statków. Miejsce to ma szerokość 0,5mili morskiej i głębokość do 130 m. Jest ono zakryte przed południowymi wiatrami i daje względnie bezpieczne schronienie podczassztormów. Obszar kotwicowiska jest ograniczony czteremabojami, które oznaczają granicekąpieliska. Przy wchodzeniu do portu obowiązuje korzystanie z pomocypilota[6]. Na południe od portu znajduje sięlatarnia morska Ejlat[7]. W porcie jest dostępny 1holownik[6].

Panorama kotwicowiska i Portu Ejlat

Struktura portu

[edytuj |edytuj kod]

Port Ejlat obejmuje rozległy obszar i składa się z dwóch najważniejszych części:

Port główny

[edytuj |edytuj kod]

W głównym porcie znajduje się terminal kontenerowy z 5żurawiami portowymi o udźwigu 25-50t. Obszar przeznaczony na skład kontenerów zajmujepowierzchnię 30 tys. m² i mieści 2200 kontenerów. Nabrzeże do rozładunku masowców dysponuje jednymprzenośnikiem kubełkowym o zdolności przeładunku 550 t/godz. dlafosforanów i do 800 t/godz. dla innych substancji sypkich. Do przechowywania produktów masowych przeznaczono magazyny o powierzchni 25 tys. m² i skład na otwartej przestrzeni o powierzchni 30 tys. m². Osobno znajdują się 3 magazyny dlapotasu i fosforanów o pojemności 170 tys. t[9].

Nadbrzeże nrPrzeznaczenieDługość (m)Głębokość (m)Uwagi
1-3masowce, kontenerowce52813,0
Miejsce postojowe2026,0

Terminal naftowy

[edytuj |edytuj kod]

Terminal naftowy to dwamola położone na południowy zachód od głównego portu. Urządzenia służące do rozładunkuropy naftowej znajdują się na zakończeniach mól, przy których mogą cumować dwatankowce (po jednym z każdej strony). Terminal naftowy jest połączony zrurociągiem Ejlat-Aszkelon. Rurociągiem przesyłowym zarządza spółkaEilat Ashkelon Pipeline Co. Ltd. (EAPC)[10].

Nadbrzeże nrPrzeznaczenieDługość (m)Głębokość (m)Uwagi
Północne molo naftowetankowce8516,0do 100 tys. ton
Południowe molo naftowetankowce8530,0do 500 tys. ton

Stocznia

[edytuj |edytuj kod]

W porcie są dostępne niewielkie urządzenia do naprawy statków. Umożliwiają one przeprowadzenie prac remontowych na statkach o wyporności do 300 t[11].

Port wojenny

[edytuj |edytuj kod]

W porcie znajduje się bazamarynarki wojennej. W 1980 utworzono tutajDowództwo Areny Morza Czerwonego (ang.Red Sea Arena Command). W bazie stacjonują lekkiełodzie patrolowe, których głównym zadaniem jest zapewnienie bezpieczeństwa Ejlatowi oraz zwalczanieprzemytu z sąsiednich państw. Ejlat jest popularną turystycznie miejscowością. Przez cały czas na tym małym obszarze wodnym przemieszcza się w różnych kierunkach około 200 łodzi motorowych. Stwarza to duże możliwości przemytunarkotyków itp. rzeczy do Izraela. Z tego powodu łatwo zrozumieć duże znaczenie istnienia tutaj morskiej jednostki wojskowej, która zapewnia bezpieczeństwo mieszkańców i turystów przebywających w Ejlacie[12].

Z bazy w Ejlacie korzystają takżesiły specjalne, które przeprowadzają tajne operacje naMorzu Czerwonym. Najsłynniejszą ostatnio taką operacją było przejęcie statku „Katrin”, który usiłował przemycić broń i amunicję z Egiptu i Jordanii dla palestyńskich terrorystów[12].

Statystyka

[edytuj |edytuj kod]

Działalność portu koncentruje się w dwóch głównych obszarach:

  • import samochodów do Izraela (w większości są to znane marki samochodów japońskich i koreańskich) – 60% obrotów portu;
  • eksport chemikaliów, takich jak potas i fosforany z zakładów chemicznych nadMorzem Martwym. Zapotrzebowanie na chemikalia jest szczególnie wysokie nadDalekim Wschodzie;
  • inne produkty – między innymi bydło zAustralii[13];
  • przez Port Ejlat przechodzi także około 40 milionów ton ropy naftowej rocznie[14].

Plany rozwoju

[edytuj |edytuj kod]

Zarząd Portu Ejlat postawił sobie ambitny plan zwiększenia przepustowości terminalu kontenerowego. W tym celu planuje się budowę nowego nabrzeża z nowymi żurawiami i nowym składem kontenerów. Dodatkowo, wielkim przełomem w rozwoju portu może okazać się ukończenie budowy linii kolejowejRakewet Jisra’el, która połączy Ejlat z centralną częścią Izraela i portami położonymi na północy. Koszt inwestycji oszacowano na 75 mlndolarów amerykańskich[15].

Komunikacja

[edytuj |edytuj kod]

W bezpośrednim sąsiedztwie portu przebiegadroga ekspresowa nr 90. W mieście znajduje sięport lotniczy Ejlat, a w odległości 60 km na północny zachód jest położonemiędzynarodowy port lotniczy Owda. Oba lotniska mają zostać zastąpione w 2019 roku przez nowyport lotniczy Ramon, który jest oddalony 18 km od centrumEjlatu.

Przedsiębiorstwa armatorskie

[edytuj |edytuj kod]

Z portu w Eklacie korzystają następująceprzedsiębiorstwa żeglugowe[16]:

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. Howard M. Sachar: A History of Israel from the Rise of Zionism to Our Time. Nowy Jork: Alfred A. Knopf, 1976, s. 455.ISBN 0-394-48564-5.
  2. Global Security: Ejlat. [dostęp 2008-09-20]. (ang.).
  3. MSN: Israel (country). [dostęp 2008-09-20]. [zarchiwizowane ztego adresu (2009-10-31)]. (ang.).
  4. abGold Line Shipping Ltd: Ejlat Port. [dostęp 2008-09-20]. (ang.).
  5. Egypt Closes Gulf Of Aqaba To Israel Ships: Defiant move by Nasser raises Middle East tension. The Times, wtorek, 23 maja 1967, s. 1; kol A.
  6. abSea Transport&Trading: Eilat Port – Navigation. [dostęp 2008-09-20]. [zarchiwizowane ztego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
  7. The University of North Carolina at Chapel Hill: Lighthouses of Israel. [dostęp 2008-09-24]. (ang.).
  8. Sea Transport&Trading: Eilat Port – Berths. [dostęp 2008-09-20]. [zarchiwizowane ztego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  9. Sea Transport&Trading: Eilat Port – Facilities. [dostęp 2008-09-20]. [zarchiwizowane ztego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
  10. Eilat Ashkelon Pipeline Co. Ltd: Eilat Port – Regulation. [dostęp 2008-09-20]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-09-27)]. (ang.).
  11. Sea Transport&Trading: Eilat Port – General. [dostęp 2008-09-20]. [zarchiwizowane ztego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  12. abThe Israel Navy – oficial web-site: Eilat Naval Base. [dostęp 2008-09-20]. (ang.).
  13. Eilat Today: Moshe Mitz, Port Manager. [dostęp 2008-09-20]. (ang.).
  14. The State Comptroller and Ombudsman Israel: Transport of fuel in the Golf of Eilat. [dostęp 2008-09-20]. [zarchiwizowane ztego adresu (2013-10-01)]. (ang.).
  15. Arutz Sheva: Mofaz Studies Linking Eilat Port with Railway. [dostęp 2008-09-20]. (ang.).
  16. World Port Source: Container Liner Service Port of Eilat. [dostęp 2008-09-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Transport wIzraelu

Drogi
Autostrady
Drogi ekspresowe
Drogi regionalne
Autobusy
Kolej
Transport miejski
Porty morskie
Lotnictwo


Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Port_Ejlat&oldid=75016630
Kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp