| Data | 9 czerwca 1999 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Wynik | zakończenie działań wojennych w Kosowie[1] | ||
| Przyczyna | |||
| Strony traktatu | |||
| |||
| Przywódcy | |||
| |||
Porozumienie z Kumanowa (oficjalnieWojskowe Porozumienie Techniczne,ang. Military Technical Agreement) – porozumienie ozawieszeniu broni, podpisane międzyMiędzynarodowymi Siłami Bezpieczeństwa (KFOR) a rządamiFederalnej Republiki Jugosławii iRepubliki Serbii 9 czerwca 1999 roku wKumanowie wMacedonii.
Porozumienie doprowadziło do zakończeniawojny w Kosowie[1] i ustanowiło nowe relacje między Jugosławią a siłami międzynarodowymi, które miały czasowo zastąpić jednostki armii jugosłowiańskiej na obszarzeKosowa.
W ramach przygotowań do porozumienia kumanowskiego nastąpił wysyp negocjacji nie tylko między Jugosławią a Serbią, ale także pomiędzyNATO aRosją. Pomimo początkowego porozumienia, na przykład w sprawie harmonogramu wycofania sił serbskich z Kosowa, natowskaoperacja Allied Force była nadal w toku, jako środek wymuszenia całkowitego wycofania wojsk serbskich[2].
Istnieją źródła, które powołują się na rolę, jaką Rosja odegrała w natychmiastowym zawarciu porozumienia. Pojawiło się roszczenie dotyczące spotkania rosyjskiego ministra spraw zagranicznychIgora Iwanowa z sekretarzem stanu USAMadeleine Albright. Osiągnięto wstępne porozumienie między obiema stronami, które obejmowało zobowiązanie ze strony NATO do zaprzestania nalotów i gotowość usunięcia fragmentu, który NATO chciało uwzględnić w porozumieniu kumanowskim w zamian za rosyjskie poparcie dla przyszłej rezolucjiONZ uzgodnionej przezG8[2]. Wedle tych źródeł bez udziału Rosji rezolucjaRady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie Kosowa nie zostałaby zatwierdzona, a naloty NATO byłyby kontynuowane[2].
Obecność NATO została zatwierdzona przez rezolucję Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1244, która upoważniła państwa członkowskie ONZ iorganizacje międzynarodowe do utrzymywania obecności międzynarodowych sił bezpieczeństwa jako Kosovo Force (KFOR)[3], których mandat pozostaje otwarty, chyba że Rada Bezpieczeństwa ONZ zdecyduje inaczej. KFOR został upoważniony do podjęcia wszelkich działań niezbędnych do zapewnienia przestrzegania porozumienia[4].
