Popularzy (łac. populares) – ugrupowanie polityczne wstarożytnymRzymie, powstałe w drugiej połowie II wieku p.n.e.
Działało w interesieplebejuszów, występowało przeciwko stronnictwuoptymatów. Największe nasilenie działalności popularów przypadało na czasy braci Grakchów (druga połowa II w. p.n.e.). Byli oni przeciwnikamioptymatów, szukali oparcia w zgromadzeniach ludowych, przeciwstawiali się polityce dawnej arystokracji.
Popularzy wykorzystywali urządtrybuna ludowego. Byli za dalszym rozprzestrzenianiem Imperium, a więc za dalszymi podbojami. Zarówno we wczesnych, jak i późniejszych czasach przywódcami popularów byli ludzie wywodzący się z warstwy nobilów (np.:Tyberiusz Grakchus iGajusz Grakchus orazGajusz Mariusz iJuliusz Cezar).
Kres działalności stronnictwa nastąpił wraz z powstaniemcesarstwa rzymskiego.
