 Pont Neuf | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||
| Podstawowe dane | |||
| Przeszkoda | |||
| Długość | 232 m | ||
| Szerokość: • całkowita |
| ||
| Liczba przęseł | 12 | ||
| Data budowy | 1578–1607 | ||
| Projektant | zespół architektów | ||
Położenie na mapie Paryża  | |||
Położenie na mapie Francji  | |||
Położenie na mapie Île-de-France  | |||
| 48°51′27″N 2°20′30″E/48,857500 2,341667 | |||
| |||
Pont Neuf (pol. „Nowy Most”) – XVII-wiecznymost przezSekwanę wParyżu, łączący wyspęÎle de la Cité z lewym i prawym brzegiem rzeki; najstarszy istniejący most w mieście.
Pont Neuf naSekwanie w centrumParyża łączy zachodni kraniec wyspyÎle de la Cité z lewym i prawym brzegiem rzeki[1].
Budowę nowego mostu na Sekwanie zarządził w 1577 roku król FrancjiHenryk III (1551–1589)[1]. Projekt opracował zespół architektów, wśród których znaleźli się m.in.Baptiste Androuet du Cerceau (1544–1602), Pierre des Illes iThibault Métezeau (1533–1596)[1].
Prace rozpoczęte w 1578 roku zostały przerwane w okresie francuskich wojen religijnych i ukończone w 1607 roku za panowaniaHenryka IV (1553–1610)[1][a]. Sam Henryk IV podczas inauguracji mostu miał przejechać po nim na białym koniu[2].
Pont Neuf był pierwszym mostem kamiennym w Paryżu i na życzenie Henryka IV pierwszym mostem niezabudowanym domami[2][1]. Od samego początku był wyposażony w chodniki – pierwsze w mieście[2]. W jego środkowej części, naÎle de la Cité, powstał plac, na którym wzniesiono konny pomnik Henryka IV[1]. Oryginalny posąg z 1618 roku został przetopiony na armaty podczasrewolucji francuskiej, a w 1818 roku w tym samym miejscu stanęła jego replika[2].
Most szybko stał się symbolem Paryża, miejscem spotkań, usług i rozrywki – na moście m.in. wyrywano zęby, prowadzono lekcje szermierki, urządzano pokazy akrobatyczne, sprzedawano kawę, pomarańcze i żywy drób[2]. Był również popularnym motywem w sztuce[2] – był malowany m.in. przezWilliama Turnera (1775–1851),Auguste’a Renoira (1841–1919),Camille’a Pissarra (1830–1903),Paula Signaca (1863–1935),Pabla Picassa (1881–1973) iAlberta Marqueta (1875–1947)[3].
Był wielokrotnie odnawiany i przebudowywany[2], m.in. za panowaniaNapoleona III (w latach 1852–1870) przebudowano fundamenty mostu i przęsła części łączącej Île de la Cité z prawym brzegiem rzeki[4]. W 1889 roku uzyskał statuszabytku (fr.Monument historique)[5].
We wrześniu 1985 roku został zapakowany przez amerykańskiego twórcę sztuki krajobrazuChristo (1935–2020) w ramach projektuThe Pont Neuf Wrapped[3]. W 1994 roku japońskiprojektant modyKenzō Takada (1939–2020) ozdobił most 32 tys. doniczek z różnokolorowymi begoniami[2].
W 2007 roku, w 400. rocznicę ukończenia budowy mostu, przeprowadzono jego gruntownąrestaurację[4]. Współcześnie jest najstarszym istniejącym mostem w Paryżu[2].
Oryginalny most był masywny, z 12 kamiennymiprzęsłami[1], przy czym ich szerokość wahała się od ok. 9 do ok. 19 metrów[6], a najszersze przęsło miało 19,4 m[1]. 7 przęseł łączyło prawy brzeg rzeki z zachodnią częścią Île de la Cité, a 5 wyspę z lewym brzegiem[6]. Most miał 232 m długości i 22 m szerokości, co czyniło go najdłuższym i najszerszym mostem miasta[2]. Przęsła ozdobiło prawie 400 kamiennychmaszkaronów, które miały odstraszać złe duchy[2]. Most zachował swój oryginalny charakter do dziś[2].
