Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Pole powierzchni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pole powierzchni (krótkopole lub potoczniepowierzchnia) – dwuwymiarowamiara[1] przyporządkowująca danejfigurze nieujemną liczbę w pewnym sensie charakteryzującą jej rozmiar.

Ścisła definicja wymaga wykonania pewnej konstrukcji.

Konstrukcja pojęcia pola

[edytuj |edytuj kod]

I Definicja

[edytuj |edytuj kod]
 Osobne artykuły:Miara Jordana, Miara Lebesgue’aWymiar pudełkowy.
Wikipedia:Weryfikowalność
Niektóre z zamieszczonych tu informacji wymagająweryfikacji.
Uwagi: definicja poniżej daje tylko zewnętrzną miarę Jordana; granica ta zawsze istnieje i problem nie w tym, ale w tym, żeby była równa mierze wewnętrznej.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon{{Dopracować}} z tej sekcji.

Najczęściej spotykana definicja (i jedna z najogólniejszych) odwołuje się do następującej konstrukcji:

  1. Pokrywamy całąpłaszczyznę, na której znajduje się dana figura, siatką przylegającychkwadratów o bokacha1.{\displaystyle a_{1}.}
  2. Liczbę kwadratów mających choćby jedenpunkt wspólny z figurą, której powierzchnię mierzymy, oznaczamy przezn1.{\displaystyle n_{1}.}

Tworząc rozmaite siatki kwadratów o coraz mniejszych bokacha1>a2>a3>{\displaystyle a_{1}>a_{2}>a_{3}>\ldots } i tak dalej, uzyskujemyciąg liczbn1,n2,{\displaystyle n_{1},n_{2},\dots }

Polem powierzchni nazywamygranicę:

S=limini ai2.{\displaystyle S=\lim _{i\to \infty }n_{i}~a_{i}^{2}.}

Granica ta nie zawsze istnieje. Jeśli nie istnieje, pola powierzchni nie da się obliczyć tą metodą.

Co więcej, konstrukcja ta ma jeszcze jedną wadę – choć dobrze sprawdza się w typowych wypadkach, jednak nie ma podstawowej własności, która intuicyjnie powinna charakteryzować pole powierzchni: suma pól dwóchrozłącznych figur może być większa niż pole figury powstałej z ich połączenia.

Problem wyznaczania pól powierzchni dla wszystkich figur

[edytuj |edytuj kod]
  • Zbiory
{(x,y):0<x<1, 0<y<1, x,y{\displaystyle \{(x,y):0<x<1,\ 0<y<1,\ x,y} są wymierne}{\displaystyle \}} oraz
{(x,y):0<x<1, 0<y<1, x{\displaystyle \{(x,y):0<x<1,\ 0<y<1,\ x} jest niewymierny luby{\displaystyle y} jest niewymierny}{\displaystyle \}}
są rozłączne i oba mają zewnętrzną miarę Jordana równą 1.Suma tych dwóch figur (czyli wnętrze kwadratu) ma pole powierzchni równe 1, skąd możemy wnioskować, że pola tych figur nie można zdefiniować, używając podejścia Jordana.
  • Istnienie nietrywialnej funkcji, którą dałoby się zmierzyć dowolną figurę i która dla dowolnego ciągu przeliczalnegorozłącznych figur dawałaby wynik równy ich sumie, jest niedowodliwe w standardowym systemie aksjomatówZFC.
  • Zbiór Vitalego izbiór Bernsteina (istniejące przy założeniuaksjomatu wyboru) są niemierzalne w sensie Lebesgue’a.
  • Przy założeniu aksjomatu wyboru istnieje skończenie addytywna miara mierząca wszystkie podzbiory przestrzeni.
  • Przy założeniuAD, wszystkie podzbiory przestrzeni euklidesowych sąmierzalne w sensie Lebesgue’a.
  • Jeśli istniejeliczba mierzalna, to jest niesprzeczne żecontinuum jest rzeczywiście mierzalne i że istnieje miara na płaszczyźnie mierząca wszystkie jej podzbiory.

Definicja szkolna

[edytuj |edytuj kod]

Definicja używana w szkołach podstawowych, gimnazjach i szkołach średnich.

  1. Obieramy kwadrat o boku 1.
  2. Kwadrat ten zwany kwadratem jednostkowym jest jednostką pola.
  3. Pole jest równe liczbie kwadratów jednostkowych lub jego części mieszczących się całkowicie w mierzonej figurze.

Definicja niejawnie używa pojęcia granicy ciągu (jego części), pojęcia nieużywanego. Definicja ta podaje dolne oszacowanie pola powierzchni figury i dobrze sprawdza się w typowych wypadkach.

Pole pod krzywą

[edytuj |edytuj kod]

Pole między krzywą daną równaniemy=f(x){\displaystyle y=f(x)} aosią OX ograniczone prostymix=a{\displaystyle x=a} ix=b,{\displaystyle x=b,}ab{\displaystyle a\leqslant b} jest równecałce oznaczonej

S=ab|f(x)|dx.{\displaystyle S=\int \limits _{a}^{b}|f(x)|dx.}

Pola niektórych figur

[edytuj |edytuj kod]

Czworokąty

[edytuj |edytuj kod]
Równoległobok z zaznaczonymi:
• długościami boków(a,b);{\displaystyle (a,b);}
• jedną z wysokości(h);{\displaystyle (h);}
• mniejsząmiarą kąta między bokami(α){\displaystyle (\alpha )}
S=a2=12d2,{\displaystyle S=a^{2}={\frac {1}{2}}d^{2},} gdzie
a{\displaystyle a} – długość boku;
d{\displaystyle d} – długośćprzekątnej;
S=ab=rr+1d2,{\displaystyle S=ab={\frac {r}{r+1}}d^{2},} gdzie
a,b{\displaystyle a,b} – długości boków;
d{\displaystyle d} – długość przekątnej;
r{\displaystyle r}stosunek długości boków;
S=aha=absinα,{\displaystyle S=ah_{a}=ab\sin \alpha ,} gdzie
a,b{\displaystyle a,b} – długości boków;
ha{\displaystyle h_{a}} – wysokość opuszczona na boka;{\displaystyle a;}
α{\displaystyle \alpha }miara kąta między bokami;
sin{\displaystyle \sin }funkcja trygonometryczna sinus;
S=a+b2 h,{\displaystyle S={\frac {a+b}{2}}\ h,} gdzie
a,b{\displaystyle a,b} – długości podstaw;
h{\displaystyle h} – wysokość.

Innewielokąty

[edytuj |edytuj kod]
Ośmiokąt foremny z jegookręgiem opisanym,okręgiem wpisanym i ichpromieniami
S=12aha=12absinγ,{\displaystyle S={\frac {1}{2}}ah_{a}={\frac {1}{2}}ab\sin \gamma ,} gdzie
a{\displaystyle a} – długość dowolnego boku, w tym kontekście nazywanego podstawą;
ha{\displaystyle h_{a}}wysokość opuszczona na ten bok;
γ{\displaystyle \gamma }miara kąta między bokamia{\displaystyle a} ib;{\displaystyle b;}
sin{\displaystyle \sin }funkcja trygonometryczna sinus;
S=34a2;{\displaystyle S={\frac {\sqrt {3}}{4}}a^{2};}
S=14na2ctgπn==12nR2sin2πn==nr2tgπn==12nar,{\displaystyle {\begin{aligned}S&={\frac {1}{4}}na^{2}\,{\text{ctg}}{\frac {\pi }{n}}=\\&={\frac {1}{2}}nR^{2}\sin {\frac {2\pi }{n}}=\\&=nr^{2}{\text{tg}}{\frac {\pi }{n}}=\\&={\frac {1}{2}}nar,\end{aligned}}}
gdzie
n{\displaystyle n} – liczba boków;
a{\displaystyle a} – długość boku;
R{\displaystyle R} – promieńokręgu opisanego na tym wielokącie;
r{\displaystyle r} – promieńokręgu wpisanego w ten wielokąt;
π{\displaystyle \pi } – liczbapi;
ctg,sin,tg{\displaystyle {\text{ctg}},\sin ,{\text{tg}}}funkcje trygonometryczne kotangens, sinus i tangens.

Inne figury

[edytuj |edytuj kod]
Elipsa z zaznaczonymi półosiami
S=πr2,{\displaystyle S=\pi r^{2},} gdzie
r{\displaystyle r} – długośćpromienia;
π{\displaystyle \pi } – liczbapi;
S=πab,{\displaystyle S=\pi ab,} gdzie
a,b{\displaystyle a,b} – długości półosimałej iwielkiej.

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. pole powierzchni, [w:]Encyklopedia PWN [online],Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-11-17] .
  2. kwadrat, [w:]Encyklopedia PWN [online],Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-05-11] .
  3. prostokąt, [w:]Encyklopedia PWN [online],Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-05-11] .
  4. Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W.,Parallelogram, [w:]MathWorld,Wolfram Research (ang.). [dostęp 2025-07-11].
  5. trapez, [w:]Encyklopedia PWN [online],Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-07-12] .
  6. trójkąt, [w:]Encyklopedia PWN [online],Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-07-12] .
  7. Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W.,Equilateral Triangle, [w:]MathWorld,Wolfram Research (ang.). [dostęp 2025-07-12].
  8. wielokąt, [w:]Encyklopedia PWN [online],Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-07-12] .
  9. Eric W.E.W. Weisstein Eric W.E.W.,Regular Polygon, [w:]MathWorld,Wolfram Research (ang.). [dostęp 2025-07-12].
  10. Koło, [w:]Encyklopedia PWN [online],Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-07-12] .
  11. elipsa, [w:]Encyklopedia PWN [online],Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-07-12] .

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Jednostkipola powierzchni
metryczne
imperialne
inne
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pole_powierzchni&oldid=77914024
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp