Ten artykuł dotyczyrasy psa. Zobacz też:wskaźnik. Pointer | |||
| Inne nazwy | English pointer | ||
|---|---|---|---|
| Kraj patronacki | |||
| Kraj pochodzenia | Wielka Brytania[1] | ||
| Wymiary | |||
| Wysokość | 63 – 69cm | ||
| Masa | 20 – 30kg | ||
| Klasyfikacja | |||
| FCI | Grupa VII, Sekcja 2, | ||
| |||
 | Zobacz hasłopointer w Wikisłowniku |
Pointer – jedna zras psów, należąca do grupywyżłów, zaklasyfikowana do sekcji wyżłów brytyjskich iirlandzkich. Stanowi osobną podsekcję Pointerów.Typ wyżłowaty[2]. Podlegapróbom pracy[1].
Dokładne pochodzenie rasy nie jest znane. Wiadomo, że pointer powstał w Wielkiej Brytanii[3]. Przypuszcza się, że jego przodkami były legawce (psy myśliwskie wykorzystujące górny wiatr) z Włoch, Hiszpanii oraz Portugalii, przywiezione na Wyspy Brytyjskie przez oficerów angielskich po zakończeniu hiszpańskiej wojny sukcesyjnej w 1713 roku, a następnie krzyżowane z psami ras takich jak foxhound, greyhound, seter czy bloodhound. Nazwa rasy pochodzi od angielskiego wyrazu "point" ("wskazywać"). Nawiązuje ona do zastygania psa tej rasy w bezruchu z wyciągniętą przednią łapą, wskazującą myśliwemu położenie zwierzyny. Pierwotnie pointer używany był do wystawianiazajęcy, które następnie były gonione przezcharty lub do wystawiania ptactwa, które było płoszone przezpłochacze i łowione w sieci. Rasa zyskała dużą popularność po 1700 roku, kiedy to upowszechniło się polowanie na ptaki z bronią palną, jako że pointer umiał precyzyjnie wskazywać miejsce, w którym znajdowała się zwierzyna. Za protoplastę współczesnych pointerów uważany jest urodzony w 1872 pies imieniem Bang[4].
Pies o żywym usposobieniu, lubiący ruch i przestrzeń. Konsekwentnie wychowywany w miarę łatwy w prowadzeniu. Wyżeł o dużej pasji myśliwskiej, szybki i wytrzymały. Odznacza się schludnością. Prawidłowo ułożony pointer nie powinien wykazywać skłonności do agresji oraz płochliwości[5]. Zwykle łatwo akceptuje dzieci, ale przy zaniedbaniu wczesnej socjalizacji może przejawiać instynkty łowieckie w stosunku do mniejszych zwierząt domowych.
Głowa: silnie zaznaczonyprzełom, połączony z lekko wklęsłąkufą. Zgryz nożycowy.
Oczy: okrągłe; orzechowe u jasnych, brązowe u ciemniej umaszczonych psów.
Nos: szeroki, ciemny, z nieco wklęsłym grzbietem.
Uszy: osadzone raczej wysoko, zwisające blisko głowy.
Szyja: długa, sucha, bez podgardla.
Tułów: mocny, z wysokim kłębem i płynną linią grzbietu.
Kończyny: długie, proste, mocne, dobrze umięśnione, ustawione równolegle. Łapy okrągłe, zwarte, z wysklepionymi palcami i mocnymi opuszkami[6].
Ogon: prosty, średniej długości, zwężający się od nasady ku końcowi, trzymany na równi z linią grzbietu, co podkreśla pozycjęstójki przy wystawianiu.
Sylwetka: doskonale umięśniona, zwarta, smukła, w kształcie krótkiego prostokąta, proporcjonalna, z wysokim kłębem i płynną linią grzbietu, lekko opadającą w kierunku zadu. Klatka piersiowa szeroka, pojemna, głęboka[7].
Włos jest gładki, krótki i gęsty, maść różnorodna (cytrynowa, czarna, pomarańczowa, wątrobiana – zwykle połączone z białym).
Psy tej rasy wymagają regularnego ruchu na świeżym powietrzu i są dość odporne na wysokie temperatury, ale źle znoszą mrozy. Najczęściej spotykane u psów tej rasy dolegliwości to choroby skóry, dystrofia oraz głuchota. Długość życia: 12 do 14 lat.
Od momentu wynalezieniabroni palnej pointer jest używany do polowań jako wyżeł wielostronny. W Wielkiej Brytanii wystawia ptactwo w polu suchym, na terenieEuropy kontynentalnej jest bardziej wszechstronny – wystawia iaportuje, także z wody.
Poczta Polska wyemitowała 3 lutego 1969 r.znaczek pocztowy przedstawiający głowę pointera o nominale 8,5zł, w seriiRasy psów. Druk wtechnice offsetowej na papierze kredowym. Autorem projektu znaczka byłJanusz Grabiański. Znaczek pozostawał w obiegu do 31 grudnia 1994 r.[8].
