Ten artykuł dotyczy klubupiłkarskiego. Zobacz też:inne drużyny noszące tę nazwę – ujednoznacznienie.| Barwy | granatowo-bordowe | ||
|---|---|---|---|
| Państwo | |||
| Województwo | |||
| Siedziba | |||
| Adres | Karłowicza 28, 71-102 Szczecin | ||
| Data założenia | 21 kwietnia 1948 jakoKlub Sportowy Sztorm | ||
| Udziałowcy | Pogoń Szczecin Spółka Akcyjna | ||
| Prezes | Vahid Haditaghi[1] | ||
| Liczba zawodników | 24 seniorów | ||
| Sponsor techniczny | |||
| I zespół | |||
| Przydomek | Portowcy | ||
| Maskotka | Gryfus | ||
| Liga | |||
| Stadion | |||
| Trener | |||
| Asystent trenera | Paweł Ozga, | ||
| |||
| |||
| Mecze | |||
| Debiut w najwyższej lidze 15 marca 1959 | |||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
 | Zobacz kolekcję cytatówo Pogoni Szczecin w Wikicytatach |
Pogoń Szczecin –polskiklub piłkarski z siedzibą wSzczecinie występujący wEkstraklasie, dwukrotnywicemistrz Polski[3], pięciokrotny finalistaPucharu Polski. Klub zajmuje 7. miejsce wtabeli wszech czasów ekstraklasy.
Najpopularniejszy klub sportowy wSzczecinie został założony21 kwietnia1948 roku pod nazwą Klub Sportowy Sztorm. Pierwszymi sekcjami były sekcje piłki nożnej i boksu. Drużynę piłkarzy zgłoszono do rozgrywekC-klasy, organizowanych przezZachodniopomorski Okręgowy Związek Piłki Nożnej. Sztorm był objęty patronatem szczecińskich transportowców.
W marcu 1949 roku kluby związkowe w Szczecinie (KS Sztorm(inne języki),KS Cukrownik(inne języki),KS Drukarz,Pocztowy KS) zostały połączone w jeden. Nowy klub,KS Związkowiec, w 1949 roku przystąpił do rozgrywekA-klasy, w miejscePocztowego KS. W listopadzie 1950 roku w związku z machinacjami finansowymi rozwiązanoZwiązkowca, a jego miejsce w lidze zajął, powstały przy Zarządzie Portu Szczecin,Klub Sportowy Kolejarz Szczecin (określany także, w okresie przymusowychzrzeszeń sportowych, jako Kolejarz Zarządu Portu – stąd pochodzi określeniePortowcy). W latach 1950/51 zespół brał udział w pierwszym po wojnie, a drugim w historii ogólnopolskimPucharze Polski dochodząc do1/8 finału. W 1951 roku drużyna wygrała rozgrywkiA-klasy, ale baraży oII ligę nie przeszła z uwagi na grę nieuprawnionego zawodnika. W 1953 r., po reorganizacji rozgrywek, utworzono Ligę Międzywojewódzką, obejmującą województwa szczecińskie, zielonogórskie i poznańskie. Z tego pierwszego desygnowano do gry kluby:Kolejarz Szczecin,Gwardia Szczecin orazKolejarz Goleniów.
Jesienią 1955 roku Kolejarz zmienił nazwę na Klub Sportowy Pogoń, nawiązując (również barwami) do tradycjiPogoni Lwów. W 1957 roku pod wodząFloriana Krygiera zespół został wicemistrzem Ligi Międzywojewódzkiej i w turnieju barażowym o II ligę (Flota Gdynia,Warta Gorzów,Kujawiak Włocławek) zajął I miejsce, awansując po raz pierwszy do II ligi. Od razu, w 1958 roku Pogoń zajęła w grupie północnej I miejsce (37 punktów, stosunek bramek 54:22), co dało historyczny awans doI ligi. Zespół przez cały sezon nie przegrał żadnego ze spotkań i wyczyn ten nie został nigdy powtórzony na tym poziomie rozgrywek.
W debiucie pierwszoligowym drużynaPortowców przegrała u siebie zGwardią Warszawa 0:1. Pierwsze sezony w ekstraklasie nie były udane. W1959 roku Pogoń zajęła 10. miejsce (na 12 zespołów), zaś wkolejnym – ostatnie i spadła do II ligi. Od 1961 roku w klubie postawiono na pracę z młodzieżą, a szczególne zasługi położyli trenerzyZbigniew Ryziewicz iFlorian Krygier.
W1962 roku Pogoń powróciła do I ligi i grała w niej trzy sezony. W sezonie1962/63 (pierwszych rozgrywkach po zmianie systemu na jesień – wiosna) napastnik PogoniMarian Kielec został królem strzelców I ligi. Do II ligi Pogoń spadła w 1964 r., ale tylko na rok. Po ponownym awansie grała w I lidze przez 13 sezonów: był to najdłuższy nieprzerwany okres gry Pogoni w I lidze, a najwyższym miejscem była 4. pozycja w sezonie1970/71. Rywalizację o medal Pogoń przegrała wtedy tylko różnicą bramek, porażka 1:3 w ostatnim meczu zSzombierkami w Bytomiu spowodowała spadek z 3. miejsca na 4. (do utrzymania pozycji na podium wystarczał remis).
Pogoń spadła do II ligi w roku1979. Wróciła do ekstraklasy po dwóch sezonach, a lata 80. XX w. to czasy największych sukcesów klubu. Równocześnie z powrotem do I ligi Pogoń awansowała w 1981 r. do finałuPucharu Polski, rok później dokonała tego ponownie, ale w obu przypadkach minimalnie uległa rywalom: w roku 1981Legii Warszawa 0:1 (po dogrywce), a w 1982Lechowi Poznań 0:1.
W1984 roku Pogoń, trenowana wówczas przezEugeniusza Ksola, po raz pierwszy w swej historii zajęła miejsce na podium. Trzecie miejsce było przepustką do występów w europejskich pucharach (Puchar UEFA). W swoim debiucieDuma Pomorza wylosowała1. FC Köln, w szeregach którego występowali reprezentanciRFN, m.in.Harald „Toni” Schumacher,Pierre Littbarski iKlaus Allofs. 19 września 1984 roku wKolonii, Pogoń mimo niezłej gry i okazji bramkowych, przegrała 1:2 (bramka dla Pogoni po samobójczym trafieniu Uwe Haasa). 3 października w Szczecinie przegrała 0:1, nie wykorzystując m.in. dwóch rzutów karnych i odpadła w pierwszej rundzie. Klub występował też wPucharze Intertoto, dwukrotnie wygrywając grupę (w latach 80. były to tylko rozgrywki grupowe, bez dalszych rund), przy czym w 1983 r. w pokonanym polu zostawił m.in.Werder Brema iMalmö FF.
W1987 roku szczeciński klub osiągnął swój największy w dotychczasowej historii sukces:Portowcy zostali wicemistrzami Polski. Zespół, trenowany przez charyzmatycznego i niezwykle popularnego w SzczecinieLeszka Jezierskiego „Napoleona”, grał ofensywnie i strzelał dużo bramek. Pogoń, w barwach której grali m.in.Marek Szczech,Mariusz Kuras,Kazimierz Sokołowski,Marek Ostrowski,Marek Leśniak iJerzy Hawrylewicz, rozbiła m.in.GKS Katowice 7:2 iLechię Gdańsk 5:1. Na finiszu rozgrywek szczecińską drużynę wyprzedził jedynieGórnik Zabrze. Królem strzelców ligi został Marek Leśniak (24 bramki).
W I rundzie Pucharu UEFA szczeciński zespół ponownie trafił na wymagającego rywala, ekipęHellas Werona. W zespole, który w 1985 zdobył mistrzostwo Włoch, grali m.in. NiemiecThomas Berthold i DuńczykPreben Elkjær Larsen. 16 września w Szczecinie, padł remis 1:1 (gol Marka Leśniaka)., a dwa tygodnie później Pogoń uległa rywalom 1:3 (bramkę dla Pogoni zdobył Jerzy Hawrylewicz).Dwa lata później Pogoń zanotowała spadek do drugiej ligi, w której grała przez 3 sezony. Później, w latach 90 XX w. przeważnie zajmowała miejsca w środku tabeli. Wsezonie 1993/1994 zespół ustanowił osobliwy, niepobity później rekord ekstraklasy – zremisował aż 19 meczów (z 34), zajmując wtedy 5. miejsce (najlepsze w tej dekadzie).Portowcy utracili ekstraklasę w roku1996, ale na krótko. Powrót nastąpił jużw kolejnym sezonie.
Na przełomie tysiącleci rozpoczął się najtrudniejszy okres w historii Pogoni.Zarząd Portów Szczecin-Świnoujście wycofał się z finansowania i zarządzania klubem, rozpoczęto więc poszukiwania innych źródeł utrzymania klubu. W 1999 roku miasto zaoferowało tureckiemu przedsiębiorcySabriemu Bekdaşowi tereny przy stadionie, w zamian za finansowanie Pogoni. 29 grudnia powołano do życia Sportową Spółkę Akcyjną Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin. Polityka zatrudniania przez Bekdaşa w Pogoni piłkarskich gwiazd (Dariusz Gęsior,Grzegorz Mielcarski,Jerzy Podbrożny,Kazimierz Węgrzyn,Brasília, a nawetOleg Salenko, król strzelcówMundialu w 1994, który zresztą zaliczył w Pogoni tylko jeden kilkunastominutowy występ) przyniosła efekty. W2001 roku Pogoń zdobyła drugie w swych dziejach wicemistrzostwo Polski, ustępując w tabeli jedynie wschodzącej gwieździeWisły Kraków.
Po tym sukcesie szybko pojawiły się problemy. Mimo wcześniej zawartej umowy władze Szczecina z prezydentemEdmundem Runowiczem nie wydzierżawiłyBekdaşowi 18 hektarów wokół stadionu Pogoni, na których turecki biznesmen chciał przeprowadzić własne inwestycje. W tej sytuacjiSabri Bekdaş w listopadzie 2001 roku wstrzymał finansowanie klubu i wkrótce wycofał się, zostawiając Pogoń z ogromnymi długami. Osłabiona kadrowo Pogoń przegrała w I rundzie pucharu UEFA z amatorami z Islandii,Fylkirem Reykjavík (1:1 u siebie i 1:2 w meczu wyjazdowym), jesienią awansowała jeszcze w I lidze do grupy mistrzowskiej (ligę rozgrywanow tym sezonie z podziałem na grupy), ale zajęła w niej ostatnie miejsce. 4 lipca 2002 r. właścicielem spółki został szwedzki biznesmen polskiego pochodzenia –Les Gondor (vel Leszek Gondorowicz, przed laty taksówkarz zLipian). Jego rządy i kolejne przepychanki z miastem doprowadziły klub do upadku. W sezonie2002/2003 zrujnowana kadrowo Pogoń wygrała tylko dwa mecze, w 30 spotkaniach zdobyła zaledwie 9 punktów i spadła z I ligi.
Klub nie dostał drugoligowej licencji i formalnie przestał istnieć. Powstałe w 2002 r. Stowarzyszenie Kibiców Pogoni Szczecin –Pogoń Walcząca założyło 26 maja 2003 klub piłkarski Pogoń Nowa Szczecin, który został zgłoszony wZachodniopomorskim Związku Piłki Nożnej do rozgrywekczwartoligowych w sezonie 2003/2004. NatomiastAntoni Ptak, przedsiębiorca i właściciel Sportowej Spółki AkcyjnejPiotrcovia Piotrków Trybunalski, wcześniej działający wŁKS (mistrzostwo Polski w sezonie1997/98) iLechii/Polonii Gdańsk, postanowił z końcem sezonu 2002/2003 przenieść zPiotrkowa Trybunalskiego do Szczecina drużynę z II-ligową licencją (Piotrcovia, 10. miejsce w II lidze) i zmienić jej nazwę na MKS Pogoń Szczecin. Mimo kontrowersji, jakie wywołał ten pomysł w szczecińskim środowisku, przedsiębiorca zeRzgowa zrealizował swoją koncepcję, uzyskując prawa do nazwy, barw i tradycji klubu w wyniku umowy z Pogonią Nową. Do rejestracji nowej spółki doszło 8 lipca 2003 roku. Pierwsza drużyna nowego klubu zajęła miejscePiotrcovii w II lidze, a miejsce Pogoni Nowej wIV lidze kibice przekazali rezerwom. Trzon zespołu z Piotrkowa uzupełniono o piłkarzy szczecińskich, co pozwoliło zachodniopomorskim kibicom bardziej identyfikować się z klubem kierowanym przezAntoniego Ptaka; niezmieniona pozostała też nazwa Pogoń, co zastrzegło Stowarzyszenie Kibiców (wcześniej Antoni Ptak do nazw ŁKS czy Piotrcovii dodawał dla reklamy swoje nazwisko). Drużyna wygrała rozgrywki II ligi i awansowała do ekstraklasy wsezonie 2003/2004.
| Rok | Liga | Miejsce | ↑↓ |
|---|---|---|---|
| 1948 | C klasa | ? | ↑ |
| 1949 | A klasa | 3 | |
| 1950 | A klasa | 8 | |
| 1951 | Międzywojewódzka | 1 | |
| 1952 | Międzywojewódzka | 1 | |
| 1953 | Międzywojewódzka | 5 | |
| 1954 | Międzywojewódzka | 7 | |
| 1955 | Międzywojewódzka | 4 | |
| 1956 | Międzywojewódzka | 2 | |
| 1957 | Międzywojewódzka | 1 | ↑ |
| 1958 | II liga | 1 | ↑ |
| 1959 | I liga | 10 | |
| 1960 | I liga | 12 | ↓ |
| 1961 | II liga | 4 | |
| 1962 | II liga | 1 | ↑ |
| 1962/63 | I liga | 11 | |
| 1963/64 | I liga | 12 | |
| 1964/65 | I liga | 13 | ↓ |
| 1965/66 | II liga | 2 | ↑ |
| 1966/67 | I liga | 9 | |
| 1967/68 | I liga | 6 | |
| 1968/69 | I liga | 11 | |
| 1969/70 | I liga | 12 | |
| 1970/71 | I liga | 4 | |
| 1971/72 | I liga | 11 | |
| 1972/73 | I liga | 9 | |
| 1973/74 | I liga | 8 | |
| 1974/75 | I liga | 12 | |
| 1975/76 | I liga | 6 | |
| 1976/77 | I liga | 6 | |
| 1977/78 | I liga | 11 | |
| 1978/79 | I liga | 15 | ↓ |
| 1979/80 | II liga | 8 | |
| 1980/81 | II liga | 1 | ↑ |
| 1981/82 | I liga | 6 | |
| 1982/83 | I liga | 4 | |
| 1983/84 | I liga | 3 | |
| 1984/85 | I liga | 11 | |
| 1985/86 | I liga | 10 | |
| 1986/87 | I liga | 2 | |
| 1987/88 | I liga | 10 | |
| 1988/89 | I liga | 13 | ↓ |
| 1989/90 | II liga | 15 | |
| 1990/91 | II liga | 11 | |
| 1991/92 | II liga | 1 | ↑ |
| 1992/93 | I liga | 7 | |
| 1993/94 | I liga | 5 | |
| 1994/95 | I liga | 8 | |
| 1995/96 | I liga | 15 | ↓ |
| 1996/97 | II liga | 2 | ↑ |
| 1997/98 | I liga | 14 | |
| 1998/99 | I liga | 13 | |
| 1999/00 | I liga | 13 | |
| 2000/01 | I liga | 2 | |
| 2001/02 | I liga | 8 | |
| 2002/03 | I liga | 16 | ↓ |
| 2003/04 | II liga | 1 | ↑ |
| 2004/05 | I liga | 9 | |
| 2005/06 | I liga | 10 | |
| 2006/07 | I liga | 16 | ↓ |
| 2007/08 | IV liga | 1 | ↑ |
| 2008/09 | II liga | 2 | ↑ |
| 2009/10 | I liga | 5 | |
| 2010/11 | I liga | 6 | |
| 2011/12 | I liga | 2 | ↑ |
| 2012/13 | Ekstraklasa | 12 | |
| 2013/14 | Ekstraklasa | 7 | |
| 2014/15 | Ekstraklasa | 8 | |
| 2015/16 | Ekstraklasa | 6 | |
| 2016/17 | Ekstraklasa | 7 | |
| 2017/18 | Ekstraklasa | 11 | |
| 2018/19 | Ekstraklasa | 7 | |
| 2019/20 | Ekstraklasa | 6 | |
| 2020/21 | Ekstraklasa | 3 | |
| 2021/22 | Ekstraklasa | 3 | |
| 2022/23 | Ekstraklasa | 4 | |
| 2023/24 | Ekstraklasa | 4 | |
| 2024/25 | Ekstraklasa | 4 |
Pogoń Nowa skupiła się na prowadzeniu drużyn młodzieżowych (początkowo po dwie drużyny juniorów i trampkarzy). W roku 2004 zespół prowadzony przezWłodzimierza Obsta(inne języki) w walce o ćwierćfinał mistrzostw Polski juniorów starszych pokonał faworyzowaną drużynęLecha Poznań.
Wsezonie 2004/2005 Pogoń zajęła w ekstraklasie 9. miejsce (na 14 zespołów) i została zgłoszona doPucharu Intertoto. Była to swoista rekompensata ze strony PZPN za nieuczciwe wyeliminowanie Pogoni w ćwierćfinalePucharu Polski, wskutek fałszywych decyzji sędziegoRoberta Werdera, później jednego z bohaterówafery korupcyjnej[4][5]. W I rundzie Pogoń wyeliminowała mołdawskiTiligul-Tiras Tiraspol, w II rundziePortowcy odpadli po dwumeczu z czeskąSigmą Ołomuniec.
Zimą 2006 r. Antoni Ptak nie był zadowolony z wyników drużyny w rundzie jesiennejEkstraklasy (9. miejsce, przy zaległym meczu) i zdecydował się na sprzedaż większości zawodników. Postanowił zastąpić ich graczamibrazylijskimi, wyszukiwanymi za oceanem przez jego syna, Dawida Ptaka (formalnie prezesa Pogoni). Swą koncepcję budowy zespołu Antoni Ptak streścił słowami „Pogoń będzie brazylijska, albo żadna”[6]. Do końca lutego 2006 roku w klubie zatrudniono kilkunastu piłkarzy z Brazylii i Pogoń stała się bodaj jedynym niebrazylijskim klubem na świecie zbudowanym niemal w 100% z zawodników tego kraju. Ewenementem było również „skoszarowanie” drużyny podŁodzią, w oddalonym od Szczecina niemal o 500 kilometrów[7]Gutowie Małym, gdzie Antoni Ptak wybudował piłkarski ośrodek szkoleniowy. Piłkarze musieli stamtąd dojeżdżać do Szczecina na mecze rozgrywane „u siebie” i były to ich najodleglejsze wyjazdy na mecze ligowe.
.jpg)
Kolejnym precedensem w historii szczecińskiego i polskiego futbolu był mecz przeciwkoBełchatowowi (11 kwietnia 2006). Na boisko w Bełchatowie w barwach Pogoni wyszła jedenastka, w składzie której nie było ani jednego Polaka – słowacki bramkarzBoris Peškovič i dziesięciu Brazylijczyków. Mecz zakończył się porażką 0:2[8]. Na koniec rundy wiosennejsezonu 2005/2006 Pogoń zajęła 11. miejsce.
Wskutek takiej polityki Antoniego Ptaka w sezonie 2006/2007 Pogoń Nowa chciała wystąpić w IV lidze w miejsce drużyny rezerw, ale do porozumienia nie doszło. Od 26 sierpnia 2006 roku Pogoń Nowa, niezależnie od Pogoni Antoniego Ptaka, utworzyła drużynę seniorów i przystąpiła do zachodniopomorskiejB-klasy. Działaczami klubu i zarazem piłkarzami tego zespołu zostali byłyreprezentant PolskiDariusz Adamczuk oraz były pierwszoligowiecGrzegorz Matlak. Drużyna rozgrywała mecze na bocznym boiskustadionu im. Floriana Krygiera. Pogoń Nowa od razu wywalczyłą łatwo awans doA-klasy (21 zwycięstw i 1 remis, bilans bramek 146:12, najwyższe zwycięstwo 18:0, a na wyjeździe 9:0). W meczach gościnnie występowali znakomici przed laty piłkarze Pogoni, zasłużeni dla klubu:Zenon Kasztelan,Zbigniew Kozłowski,Mariusz Kuras,Andrzej Rycak iAdam Kensy.
Natomiast brazylijska Pogoń Antoniego Ptaka wsezonie 2006/2007 zajęła zdecydowanie ostatnie miejsce w I lidze, odnosząc tylko 3 zwycięstwa. Antoni Ptak dokonał wyprzedaży zawodników i negocjował sprzedaż klubu z kilkoma podmiotami, rozważał także przeniesienie drużyny do innego miasta – jednakże pod inną nazwą, gdyż prawo do nazwy, herbu i tradycji szczecińskiego klubu należą do StowarzyszeniaMorski Klub Sportowy Pogoń Szczecin.
Kupnem Pogoni od Antoniego Ptaka zainteresowani byli dwaj zachodniopomorscy przedsiębiorcy: Artur Kałużny (Szczecin, branża gastronomiczna) i Grzegorz Smolny (Złocieniec, branża drzewna). Jednak 28 czerwca 2007 roku przedstawiciele Antoniego Ptaka, po długich negocjacjach z udziałem przedstawicieliPZPN, ostatecznie odmówili sprzedaży klubu, co oznaczało jego likwidację, utratę licencji i miejsca wII lidze. Nabywcy utworzyli więc spółkę akcyjną na bazie kibicowskiej Pogoni Nowej, do której po wycofaniu się klubu Antoniego Ptaka z rozgrywek powróciło prawo do miejsca w IV lidze, po zespole rezerwowym. 24 lipca utworzono Pogoń Szczecin Spółkę Akcyjną. Udziałowcami spółki zostali Artur Kałużny i Grzegorz Smolny – 50%, Stowarzyszenie Klub Sportowy Pogoń Szczecin Nowa – 25%,Dariusz Adamczuk – 12,5%,Grzegorz Matlak – 12,5%. Stowarzyszenie Morski Klub Sportowy Pogoń Szczecin uzyskując zabezpieczenia formalno-prawne przekazało do nowej spółki prawo do nazwy, barw, herbu i tradycji Pogoni Szczecin[9]. 25 lipca Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Klubu Sportowego Pogoń Szczecin Nowa, podjęło decyzję o przekazaniu do nowo powstałej spółki akcyjnej Pogoń Szczecin sekcji piłkarskiej[10]. 31 lipca, po ostatecznym wycofaniu się Antoniego Ptaka ze szczecińskiej piłki, Zachodniopomorski Związek Piłki Nożnej zdecydował, że nowa spółka Pogoń Szczecin warunkowo wystąpi w rozgrywkach czwartoligowych. Uchwała uprawomocniła się po spełnieniu przez spółkę 7 punktów formalno-prawnych[11]. Od tej pory spółka kontynuuje tradycje Pogoni Szczecin.
Wycofanie Pogoni Szczecin z ligi (rozpoczęcie gry na nowo od IV ligi) spowodowało, że klubowi nie groziły sankcje za udział waferze korupcyjnej dotyczącej meczów z lat 2002 – 2005, ponieważ władze sportowe nie karały degradacjami, odbieraniem punktów i grzywnami klubów, które same wycofały się z rozgrywek (nowa Pogoń stanowiła formalnie nowy klub). Śledztwo prowadzone w sprawie afery korupcyjnej zakończyło się zaś wyrokami skazującymi dotyczącymi również ustawiania meczów Pogoni, a jedną z osób, której postawiono zarzuty i skazano za korupcję, był syn właściciela Pogoni Antoniego Ptaka, pełniący funkcję prezesa klubu[12][13].
11 sierpnia 2007 roku Pogoń wystartowała w rozgrywkach IV ligi. Sezon2007/2008 drużyna zakończyła zwycięsko, a w spotkaniu barażowym dwukrotnie pokonała Zatokę Puck. Dało toPortowcom awans dozreformowanej II ligi. W czerwcu 2008 r. miały miejsce rozmowy z właścicielemDyskobolii Groclin Grodzisk Wielkopolski,Zbigniewem Drzymałą. Miały one na celu przeniesienie zespołu i miejsca w ekstraklasie z Grodziska do Szczecina, a następnie fuzję obu klubów pod szyldem Pogoni Szczecin. Oznaczałoby to powrótPortowców do ekstraklasy od nowego sezonu. Doświadczenia z Antonim Ptakiem i Piotrcovią spowodowały jednak silny sprzeciw stowarzyszeń kibiców i Pogoń Nowa nie zaakceptowała fuzji z Groclinem. Rozmowy ze Zbigniewem Drzymałą zerwano.
W sezonie2008/2009 Pogoń Szczecin zajęła 2. miejsce w II lidze grupy zachodniej, awansując do I ligi. W I lidze zespół zatrzymał się na drodze awansów, zajmując w niej w dwóch kolejnych sezonach 5. i 6. miejsce. Natomiast w 2010 r. po raz trzeci awansował do finałuPucharu Polski i po raz trzeci przegrał finał wynikiem 0:1 – tym razem zJagiellonią Białystok.
11 lutego 2011 prezesem zarządu spółki Pogoń Szczecin SA został Jarosław Mroczek[14].10 kwietnia 2012 trenerem Pogoni Szczecin zostałRyszard Tarasiewicz[15]. Grająca wówczas w I lidze Pogoń wywalczyła pod jego wodzą awans doEkstraklasy[16], jednak kontraktu z Tarasiewiczem nie przedłużono. Nowym szkoleniowcem zostałArtur Skowronek[17], a 19 marca 2013 roku jego następcą zostałDariusz Wdowczyk[18]. W swoim jubileuszowym, czterdziestym sezonie w najwyższej klasie rozgrywkowej Pogoń zajęła 12. miejsce.
W 2013 roku klub obchodził także swoje 65-lecie. Z tej okazji 10 lipca zorganizowano towarzyski mecz zOlympique Lyon, który zakończył się wynikiem 0:0[19].
Od czasu wprowadzenia wsezonie 2013/2014 systemu rozgrywek nazywanego ESA 37 (po rozegraniu 30 kolejek ligowych następował podział na dwie grupy po osiem klubów, które rozgrywają rundę finałową systemem każdy z każdym po jednym meczu) Pogoń zaczęła regularnie zdobywać miejsce w finałowej grupie mistrzowskiej. W sezonie 2013/2014 napastnik PogoniMarcin Robak zostałkrólem strzelców ekstraklasy (22 bramki, z czego 21 w Pogoni, pierwszą zdobył dla Piasta Gliwice). W rundzie zasadniczejsezonu 2015/2016 Pogoń zajęła nawet 3. miejsce. Natomiast w rundzie finałowej zespół zawsze grał słabo i nie podejmował walki o wyższe pozycje, spadał w tabeli, a trenerzy eksperymentowali ze składem. W efekcie w latach 2014 i 2015 Pogoń nie wygrała ani jednego meczu w finałowej grupie mistrzowskiej, w roku 2016 dwa, a w roku 2017 jeden. Było to dostrzegane przez komentatorów i kibiców i spotykało się z powszechną krytyką[21][22].
Objęcie funkcji trenera Pogoni na początkusezonu 2017/2018 przezMacieja Skorżę zakończyło się spektakularną klapą – zespół od kilku lat plasujący się w górnej połówce tabeli zaczął przegrywać mecz za meczem i po 15 kolejkach miał na koncie tylko 2 zwycięstwa, 3 remisy i aż 10 porażek. Wówczas funkcję trenera zajmującej ostatnie miejsce w ekstraklasie Pogoni objął NiemiecKosta Runjaić i wyprowadził zespół z kryzysu: Pogoń w pozostałej części sezonu uzyskała 10 zwycięstw, 6 remisów i 6 porażek i wprawdzie po raz pierwszy znalazła się w grupie spadkowej, ale utrzymała się bez trudu w ekstraklasie (11. miejsce). W następnym sezonie zespół powrócił do górnej części tabeli, a pozytywnie oceniany trener Kosta Runjaić podpisał długoterminowy kontrakt[23]. Jednocześnie rozpoczęła się budowa praktycznie nowego stadionu dla Pogoni poprzez sukcesywną rozbiórkę starych trybun i budowę na ich miejsce nowych[24][25].
W sezonie 2019/2020 Pogoń w pierwszej części rozgrywek należała do czołówki ekstraklasy, zajmowała miejsce w pierwszej trójce, była liderem. Jednak w przerwie zimowej oraz wiosną 2020 r., gdy rozgrywki wstrzymałapandemia COVID-19, klub opuścili trzej podstawowi zawodnicy linii ataku, którzy do chwili przerwania rozgrywek zdobyli łącznie 16 z 27 bramek strzelonych w 26 meczach[26]. Po wznowieniu rozgrywek Pogoń zdobyła już tylko 8 bramek w 11 meczach i zakończyła rozgrywki na 6. miejscu[26]. Krytykowany za osłabianie zespołu prezes Jarosław Mroczek[27][28] na konferencji prasowej 9 lipca 2020 r. oświadczył, że podjęcie walki o sukces sportowy i start w pucharach europejskich to ryzyko, a najmniej ryzykownym źródłem pozyskania środków są przychody z transferów[29]. Po tym oświadczeniu główny sponsor,Grupa Azoty Police SA (której prezesWojciech Wardacki wcześniej sygnalizował, że sponsor nie jest zainteresowany wspieraniem zespołu zajmującego ciągle miejsce w środku tabeli i oczekuje walki o puchary) poinformowała 24 lipca 2020 r., że wycofuje się ze sponsorowania Pogoni: sponsoring nie przynosił oczekiwanych korzyści wizerunkowych, gdyż drużyna nie osiągała zakładanych przez spółkę celów sportowych[30][31].
Z niepowodzenia i utraty sponsora strategicznego zarząd klubu wyciągnął wnioski i latem 2020 r. drużyny nie osłabiano. W efekcie wsezonie 2020/21 Pogoń na półmetku rozgrywek była liderem, mając tylko 2 porażki na koncie. Gra zespołu wiosną nie była już tak dobra, ale wystarczyła do zdobycia brązowego medalu (czwartego w historii klubu podium Ekstraklasy), przy czym Pogoń miała najlepszą w lidze obronę, natomiast słabszą stroną zespołu był atak[32]. W tym samym sezonie Pogoń zdobyła również po raz drugi w historii klubu mistrzostwo Polski juniorów[33].
Innym osiągnięciem klubu był występ zawodnika PogoniKacpra Kozłowskiego wreprezentacji Polski na finałachprzełożonych z 2020 r. Mistrzostw Europy. Szczecinianin (będący w czasie mistrzostw jedynym w reprezentacji piłkarzem Ekstraklasy) stał się najmłodszym zawodnikiem, jaki kiedykolwiek w finałach tej imprezy grał, bo miał 17 lat i 246 dni w dniu pierwszego występu na Euro (debiutował w reprezentacji mając 17 lat i 163 dni, młodszy w chwili debiutu był tylkoWłodzimierz Lubański)[34]. Kozłowski, choć był juniorem, nie uczestniczył w zdobyciu wspomnianego mistrzostwa Polski juniorów - grał wtedy już w pierwszym zespole (debiutował w ekstraklasie w wieku 15 lat i 7 miesięcy, jako najmłodszy piłkarz w XXI wieku)[35].
Zajęcie trzeciego miejsca w lidze dało Pogoni prawo do występu w pucharach europejskich, mianowicie w nowo powołanejLidze Konferencji Europy. Występ zakończył się jednak niepowodzeniem - Pogoń wylosowała wicemistrza ChorwacjiNK Osijek i odpadła w II rundzie kwalifikacji (od której zaczynała rozgrywki) po bezbramkowym remisie w Szczecinie i porażce 0-1 na wyjeździe[36].
W kolejnym sezonie (2021/22) przebieg rozgrywek był dla Pogoni bardzo podobny. Do drużyny powrócił wielokrotny reprezentant Polski, wychowanek klubuKamil Grosicki. Zespół cały czas był w czołówce ligi, jeszcze na siedem kolejek przed końcem rozgrywek był liderem. Tradycyjnie jednak końcówka była słaba, Pogoń - osłabiona odejściem Kacpra Kozłowskiego w przerwie zimowej - przegrała na własnym stadionie mecze z głównymi rywalami do mistrzostwa. Na kilka kolejek przed końcem swój zamiar odejścia ogłosił trener Kosta Runjaić i w dodatku niemal od razu ujawniono, że przejdzie do Legii Warszawa (co rzeczywiście stało się zaraz po zakończeniu sezonu)[37]. Z siedmiu ostatnich meczów Pogoń wygrała tylko dwa (po komunikacie o odejściu trenera - już żadnego z czterech) i skończyła rozgrywki ponownie na trzecim miejscu, mimo że w sezonie zdobyła najwięcej punktów w historii swych ligowych występów, wygrała najwięcej meczów (18) i najmniej przegrała (5, wyrównując wynik z sezonu1986/87)[38]. Miejsce to było rozczarowaniem dla spodziewających się skutecznej walki o mistrzostwo kibiców[39]. Po sezonie trenerem zespołu został SzwedJens Gustafsson, którego klub wykupił ze stanowiska selekcjonera młodzieżowej reprezentacji Szwecji[40].
1 października 2022 r. zakończyła się przebudowa Stadionu Miejskiego w Szczecinie, na którym Pogoń rozgrywa mecze. Stadion po przebudowie ma 21.163 miejsca (wszystkie pod dachem) na czterech trybunach, a otwarcia dokonano przed meczem z Lechią Gdańsk (wygranym 2:1)[41][42]. Po słabszej nieco jesieni Pogoń lepiej grała wiosną i miała dobrą końcówkę rozgrywek, a w ostatnich 11 kolejkach poniosła tylko jedną porażkę, w przedostatniej kolejce zGórnikiem w Zabrzu. Zwycięstwa pozbawili Pogoń sędziowieTomasz Kwiatkowski iDaniel Stefański (VAR): w doliczonym czasie gry przy stanie 1:1 mimo ewidentnego faulu w polu karnym nie podyktowali rzutu karnego dla Pogoni, a wówczas piłkarze Górnika dzięki temu, że gry nie przerwano, skontrowali i strzelili zwycięską bramkę. Po meczu Tomasz Kwiatkowski przyznał się do błędu i przepraszał, a sprawa nabrała rozgłosu, gdyż błąd sędziów i strata trzech punktów pozbawiły Pogoń trzeciego miejsca w lidze i medali - Lech Poznań wyprzedził Pogoń o dwa punkty[43][44][45]. Mimo zdobycia prawa występu w Lidze Konferencji Europy (czwarte miejsce do tego wystarczyło), sezon zakończył się więc dla Pogoni wielkim rozgoryczeniem[46][47].
W sezonie 2023/24 Pogoń wysokie zwycięstwa przeplatała zaskakującymi porażkami, przegrała kilka meczów na własnym stadionie z niżej notowanymi przeciwnikami. Choć nadal zaliczana do czołówki, przez niemal cały sezon była poza podium, a zakończyła go na 4. miejscu, niedającym prawa gry w europejskich pucharach[48]. Jednak największym dramatem był Puchar Polski: Pogoń pokonała kilka silnych zespołów, by w finale trafić na I-ligową Wisłę Kraków. 2 maja 2024 r. na Stadionie Narodowym zagrała niespodziewanie słabo i choć objęła prowadzenie 1:0, to straciła wyrównującą bramkę w ostatniej sekundzie meczu (w ósmej minucie doliczonego czasu), a na początku dogrywki kolejną i przegrała 1:2[49][50]. Porażka w najważniejszym meczu z dużo niżej notowanym przeciwnikiem (na koniec sezonu Wisła zajęła zaledwie 10. miejsce w I lidze, najniższe w całej historii tego klubu)[51] wywołała drwiny w całej Polsce[52][53], wielkie rozgoryczenie w klubie i Szczecinie oraz wściekłość kibiców Pogoni, którzy byli pełni nadziei na przełamanie wieloletniej klątwy „pustej gabloty” i zdobycie pierwszego w historii klubu tytułu[54][55][56][57][58].
Po styczniowym fiasku negocjacji z potencjalnym kanadyjskim inwestorem irańskiego pochodzenia Alexem (Vahidem) Haditaghim[59] z przełomu 2024 i 2025 roku[60], w 1. połowie lutego 2025 doszło do istotnych zmian w strukturze właścicielskiej spółkiPogoń Szczecin SA. Około 85% udziałów[a] (45724 akcje[61] stanowiących całość pakietu należącego dotychczas do akcjonariuszaEPA Sp. z o.o., której prezesem jest Jarosław Mroczek) zakupionych zostało 7 lutego 2025[62] przez reprezentowaną przez prawnika włoskiej narodowości[63] Nilo Aguillara Efforiego istniejącą od 6 listopada 2023 londyńską spółkęSports Strategy and Investment Ltd z kapitałem zakładowym w wysokości 1000GBP[64] (inne źródła[65] podawały należącą do tego samego właściciela zarejestrowaną 2 stycznia 2025 spółkęUnited Sports Investments Ltd z identycznym kapitałem zakładowym[66], jednakże 11 lutego 2025 złożono wniosek o jej wykreślenie z brytyjskiego rejestru spółek[67]). Wg niektórych doniesień medialnych Effori miałby stać na czele brazylijskiej grupy adwokackiejBichara e Motta Advogados[68] zaangażowanej m.in. w przenosiny trenera PogoniJensa Gustaffssona doAl-Fateh, czy transferyNeymara iViniciusa Juniora[69]. Strona internetowa tejże nie informowała ani o takiej transakcji ani nazwisko Efforiego nie figurowało na liście członków grupy[70]. W komunikacie podano, iż 12 lutego 2025 została zarejestrowana zmiana większościowego akcjonariusza spółkiPogoń Szczecin SA a 14 lutego 2025Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy dokonało zmian w strukturze władz spółki odwołując dotychczasowy trzyosobowy zarząd (prezesa Mroczka i wiceprezesówDariusza Adamczuka oraz Łukasza Machińskiego[14]) i powołując nowy, dwusobowy − tj. prezesa Nilo Aguillara Efforiego i wiceprezesa Karola Piotra Zaborowskiego[61] (panowie mieli poznać się 4 grudnia 2024 na trybunach Stadionu Miejskiego w Szczecinie podczas meczu⅛ finału Pucharu Polski[14][71]). Po przekształceniach w akcjonariacie dorady nadzorczej spółki — oprócz członków z poprzedniego nadania, tj. Tomasza Mariusza Brzozowskiego, Dariusza Sałaty i Jarosława Mariusza Sajewicza — weszli James Bray, Luis Felipe De Campos i Liz Soutter[72].
Z powodu nieuiszczenia w terminie przez SS&I Ltd. należności za nabyty od EPA sp. z o.o. pakiet akcji, sprzedający wnioskował do VIII Wydziału Gospodarczego Sądu Okręgowego w Szczecinie o zabezpieczenie powództwa przed wszczęciem postępowania.„10 marca 2025 sąd wydał postanowienie, w którym uwzględnił ten wniosek poprzez zajęcie praw majątkowych w postaci nabytych i posiadanych przez spółkę Sport Strategy & Investment Limited akcji w spółce Pogoń Szczecin SA” oraz wyznaczył 14-dniowy okres na złożenie pozwu[73].
| Lp. | Imię i nazwisko | Okres urzędowania | |
|---|---|---|---|
| 1. |  Jan Dixa(inne języki) | 1950 | 1950 |
| 2. | Kazimierz Chrostek(inne języki) | 1951 | 1952 |
| 3. | Zygmunt Czyżewski | 1953 | 1953 |
| 4. | Henryk Wielga(inne języki) | 1954 | 1954 |
| 5. | Mieczysław Matyas | 1955 | 31.05.1956 |
| 6. | Florian Krygier | 01.06.1956 | 31.12.1958 |
| 7. | Edward Brzozowski | 01.01.1959 | 31.12.1959 |
| 8. | Florian Krygier | 01.01.1960 | 30.09.1960 |
| 9. | Edward Brzozowski | 01.10.1960 | 31.12.1961 |
| 10. | Zygmunt Czyżewski | 01.01.1962 | 30.06.1963 |
| 11. | Marian Suchogórski(inne języki) | 01.07.1963 | 30.06.1965 |
| 12. | Stefan Żywotko | 01.07.1965 | 31.12.1969 |
| 13. | Eugeniusz Ksol | 01.01.1970 | 30.06.1970 |
| 14. |  Karel Kosař(inne języki) | 01.07.1970 | 30.06.1972 |
| 15. | Edmund Zientara | 01.07.1972 | 30.06.1975 |
| 16. | Bogusław Hajdas | 01.07.1975 | 30.06.1977 |
| 17. | Aleksander Mandziara | 01.07.1977 | 30.06.1978 |
| 18. | Hubert Fiałkowski | 01.07.1978 | 31.12.1978 |
| 19. | Konstanty Pawlikaniec(inne języki) | 01.01.1979 | 30.09.1979 |
| 20. | Jerzy Kopa | 01.10.1979 | 30.06.1982 |
| 21. | Eugeniusz Ksol | 01.07.1982 | 19.03.1985 |
| 22. | Maciej Hejn(inne języki) | 20.03.1985 | 30.06.1985 |
| 23. | Leszek Jezierski | 28.07.1985 | 30.06.1987 |
| 24. | Jan Jucha(inne języki) | 01.07.1987 | 19.03.1988 |
| 25. | Jerzy Jatczak(inne języki) | 20.03.1988 | 30.06.1988 |
| Lp. | Imię i nazwisko | Okres urzędowania | |
|---|---|---|---|
| 26. | Lesław Ćmikiewicz | 01.07.1988 | 10.04.1989 |
| 27. | Eugeniusz Ksol | 11.04.1989 | 18.10.1989 |
| 28. |  Włodzimierz Obst(inne języki) | 19.10.1989 | 30.06.1990 |
| 29. | Aleksander Brożyniak | 01.07.1990 | 31.10.1990 |
| 30. | Jerzy Jatczak(inne języki) | 01.11.1990 | 31.12.1990 |
| 31. | Eugeniusz Różański | 01.01.1991 | 20.02.1992 |
| 32. | Leszek Jezierski | 21.02.1992 | 30.06.1992 |
| 33. | Romuald Szukiełowicz | 01.07.1992 | 31.12.1993 |
| 34. | Jerzy Kasalik | 01.01.1994 | 31.12.1994 |
| 35. | Orest Lenczyk | 01.01.1995 | 30.06.1995 |
| 36. | Janusz Pekowski | 01.07.1995 | 30.06.1996 |
| 37. | Romuald Szukiełowicz | 01.07.1996 | 30.06.1997 |
| 38. | Bogusław Baniak | 01.07.1997 | 06.04.1999 |
| 39. | Leszek Jezierski | 07.04.1999 | 31.05.1999 |
| 40. | Albin Mikulski | 01.07.1999 | 14.04.2000 |
| 41. | Mariusz Kuras | 15.04.2000 | 30.06.2000 |
| 42. | Janusz Wójcik | 01.07.2000 | 20.07.2000 |
| 43. | Edward Lorens | 20.07.2000 | 28.04.2001 |
| 44. | Mariusz Kuras | 29.04.2001 | 13.06.2002 |
| 45. | Albin Mikulski | 14.06.2002 | 31.08.2002 |
| 46. | Jerzy Wyrobek | 04.09.2002 | 30.06.2003 |
| 47. | Bogusław Baniak | 01.07.2003 | 30.06.2004 |
| 48. | Pavel Malura | 01.07.2004 | 09.08.2004 |
| 49. | Bogusław Baniak | 10.08.2004 | 07.10.2004 |
| 50. | Bohumil Páník | 08.10.2004 | 10.05.2005 |
| Lp. | Imię i nazwisko | Okres urzędowania | |
|---|---|---|---|
| 51. | Bogusław Pietrzak | 11.05.2005 | 22.08.2005 |
| 52. | Bohumil Páník | 23.08.2005 | 15.02.2006 |
| 53. |  José Carlos Serrão | 16.02.2006 | 08.03.2006 |
| 54. | Bohumil Páník | 08.03.2006 | 17.04.2006 |
| 55. | Mariusz Kuras | 18.04.2006 | 20.12.2006 |
| 56. | Libor Pala | 21.12.2006 | 20.03.2007 |
| 57. | Bogusław Baniak | 21.03.2007 | 30.06.2007 |
| 58. | Marcin Kaczmarek | 01.07.2007 | 29.11.2007 |
| 59. | Mariusz Kuras | 30.11.2007 | 14.09.2008 |
| 60. | Piotr Mandrysz | 15.09.2008 | 16.08.2010 |
| 61. | Maciej Stolarczyk | 17.08.2010 | 09.11.2010 |
| 62. | Artur Płatek | 10.11.2010 | 30.05.2011 |
| 63. | Marcin Sasal | 12.06.2011 | 07.04.2012 |
| 64. | Ryszard Tarasiewicz | 10.04.2012 | 10.06.2012 |
| 65. | Artur Skowronek | 11.06.2012 | 19.03.2013 |
| 66. | Dariusz Wdowczyk | 20.03.2013 | 21.10.2014 |
| 67. |  Ján Kocian | 22.10.2014 | 08.04.2015 |
| 68. | Czesław Michniewicz | 09.04.2015 | 23.05.2016 |
| 69. | Kazimierz Moskal | 24.05.2016 | 04.06.2017 |
| 70. | Maciej Skorża | 05.06.2017 | 30.10.2017 |
| 71. |  Kosta Runjaić | 06.11.2017 | 23.05.2022 |
| 72. |  Jens Gustafsson | 15.06.2022 | 14.08.2024 |
| 73. | Robert Kolendowicz | 15.08.2024 | 16.09.2025 |
| 74. |  Thomas Thomasberg | 30.09.2025 | nadal |
| |||||
| Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
|---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo | I miejsce | 0 | 0 | ||
| II miejsce | 2 | 1987, 2001 | |||
| III miejsce | 3 | 1984, 2021, 2022 | |||
Puchar | zdobywca | 0 | 0 | ||
| finalista | 5 | 1981, 1982, 2010, 2024, 2025 | |||
Mistrz Polski juniorów starszych (2 razy) – 1986, 2021 Wicemistrz Polski juniorów starszych (3 razy) – 1965, 2016, 2017 Trzecie miejsce w mistrzostwach Polski juniorów starszych (4 razy) – 1960, 2008, 2012, 2014 Wicemistrz Polski juniorów młodszych (1 raz) – 2018 Trzecie miejsce w mistrzostwach Polski juniorów młodszych (1 raz) – 2002| Liga, sezon | Imię i nazwisko | Liczba bramek |
|---|---|---|
| I liga 1962/1963 | Marian Kielec | 18 |
| I liga 1986/1987 | Marek Leśniak | 24 |
| II liga 1990/1991 | Robert Dymkowski | 21 |
| Ekstraklasa 2013/2014 | Marcin Robak | 21[b] |
| Ekstraklasa 2024/2025 | Efthymios Koulouris | 28[74] |
| Funkcja | Imię i nazwisko |
|---|---|
| Trener | Thomas Thomasberg |
| Asystent trenera | Paweł Ozga |
| Asystent trenera | Tomasz Grzegorczyk |
| Asystent trenera | Dawid Nowak |
| Szef banku informacji | Sławomir Rafałowicz |
| Analityk | Tomasz Krzywonos |
| Trener bramkarzy | Andrzej Krzyształowicz |
| Trener ds. przygotowania fizycznego | Rafał Buryta |
| Kierownik drużyny | Daniel Strzelecki |
| Lekarz | Bartosz Paprota |
| Lekarz | Mariusz Pietrzak |
| Fizjoterapeuta | Patryk Sobczyk |
| Fizjoterapeuta | Bartosz Majocha |
| Osteopata | Michał Żółkiewicz |
| Dietetyk | Wojciech Zep |
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 2 | 2 obrońcaOB |  Marian Huja |
| 4 | 2 obrońcaOB | Léo Borges |
| 6 | 3 pomocnikPO | Jan Biegański |
| 7 | 3 pomocnikPO |  Musa Juwara |
| 8 | 3 pomocnikPO |  Fredrik Ulvestad |
| 9 | 4 napastnikNA |  Rajmund Molnár |
| 10 | 3 pomocnikPO | Adrian Przyborek |
| 11 | 3 pomocnikPO | Kamil Grosicki(kapitan) |
| 13 | 2 obrońcaOB |  Dimitrios Keramitsis |
| 14 | 3 pomocnikPO |  José Pozo |
| 15 | 2 obrońcaOB |  Hussein Ali |
| 17 | 2 obrońcaOB | Jakub Lis |
| 18 | 3 pomocnikPO |  Paul Mukairu |
| 19 | 3 pomocnikPO |  Mor Ndiaye |
| 20 | 4 napastnikNA | Patryk Paryzek |
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 22 | 2 obrońcaOB |  Danijel Lončar |
| 23 | 2 obrońcaOB |  Benjamin Mendy |
| 28 | 2 obrońcaOB | Linus Wahlqvist |
| 31 | 1 bramkarzBR | Krzysztof Kamiński |
| 32 | 2 obrońcaOB | Leonardo Koutris |
| 35 | 3 pomocnikPO | Maciej Wojciechowski |
| 36 | 2 obrońcaOB | Jakub Zawadzki |
| 47 | 3 pomocnikPO | Natan Ława |
| 55 | 3 pomocnikPO | Renyer |
| 61 | 3 pomocnikPO | Kacper Smoliński(wicekapitan) |
| 77 | 1 bramkarzBR |  Valentin Cojocaru |
| 90 | 3 pomocnikPO |  Sam Greenwood |
| 91 | 1 bramkarzBR | Kuba Bochniarz |
| 99 | 4 napastnikNA | Kacper Kostorz |
Lista piłkarzy Pogoni Szczecin wypożyczonych do drużyn występujących na poziomie centralnym.
I liga[edytuj |edytuj kod]
| II liga[edytuj |edytuj kod]
|
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 5 | 3 pomocnikPO | Edi Andradina[76] |
| 12 | kibice klubu[76] | |
| 78 | 4 napastnikNA | Olgierd Moskalewicz[76] |
Pełna lista piłkarzy, którzy wystąpili w meczach seniorskiejReprezentacji Polski jako zawodnicy Pogoni Szczecin[77].
| Lp. | Imię i nazwisko | Lata gry | Występów | Goli | Turnieje |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Marian Kielec | 1962 | 1 | 0 | |
| 2. | Waldemar Folbrycht | 1968 | 1 | 0 | |
| 3. | Ryszard Mańko | 1970 | 1 | 0 | |
| 4. | Zenon Kasztelan | 1973 | 6 | 1 | |
| 5. | Henryk Wawrowski | 1974–1978 | 25 | 0 | IO 1976 |
| 6. | Czesław Boguszewicz | 1976 | 2 | 0 | |
| 7. | Adam Kensy | 1983 | 3 | 0 | |
| 8. | Krzysztof Urbanowicz | 1983–1984 | 4 | 0 | |
| 9. | Marek Ostrowski | 1983–1987 | 33 | 1 | MŚ 1986 |
| 10. | Kazimierz Sokołowski | 1985–1986 | 2 | 0 | |
| 11. | Marek Leśniak | 1986–1987 | 10 | 5 | |
| 12. | Marek Szczech | 1987 | 2 | 0 | |
| 13. | Dariusz Adamczuk | 1992 | 3 | 0 | IO 1992 |
| 14. | Waldemar Jaskulski | 1993–1995 | 10 | 1 | |
| 15. | Dariusz Szubert | 1994 | 3 | 0 | |
| 16. | Maciej Stolarczyk | 1994–2002 | 3 | 0 | |
| 17. | Radosław Majdan | 2000 | 1 | 0 | |
| 18. | Paweł Drumlak | 2002 | 1 | 0 | |
| 19. | Przemysław Kaźmierczak | 2005 | 3 | 0 | |
| 20. | Marcin Robak | 2013–2014 | 5 | 0 | |
| 21. | Wojciech Golla | 2014 | 1 | 0 | |
| 22. | Kacper Kozłowski | 2021 | 6 | 0 | ME 2020 |
| 23. | Kamil Grosicki | 2022-2025 | 12 | 0 | MŚ 2022,ME 2024 |
| 24. | Mateusz Łęgowski | 2022 | 1 | 0 | |
| W sumie: | 139 | 8 | |||
Pełna lista piłkarzy, którzy wystąpili w meczach seniorskich reprezentacji swoich krajów jako zawodnicy Pogoni Szczecin[78].
| Lp. | Imię i nazwisko | Reprezentacja | Lata gry | Występów | Goli | Turnieje |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Dickson Choto |  Zimbabwe | 2002 | 1 | 0 | |
| 2. | Sergei Mošnikov |  Estonia | 2012 | 5 | 0 | |
| 3. | Dušan Perniš | Słowacja | 2013 | 1 | 0 | |
| 4. | Ádám Gyurcsó | Węgry | 2016–2017 | 6 | 2 | |
| 5. | Wladimer Dwaliszwili |  Gruzja | 2016 | 1 | 0 | |
| 6. | Spas Delew |  Bułgaria | 2016–2019 | 12 | 2 | |
| 7. | Lasza Dwali | Gruzja | 2017–2018 | 7 | 1 | |
| 8. | Luka Zahovič |  Słowenia | 2021–2023 | 12 | 0 | |
| 9. | Wahan Biczachczian |  Armenia | 2022–2024 | 29 | 4 | |
| 10. | Linus Wahlqvist | Szwecja | 2023–2024 | 10 | 0 | |
| W sumie: | 85 | 9 | ||||
| Lp. | Imię i nazwisko | Występów | Pierwszy i ostatni mecz w Pogoni |
|---|---|---|---|
| 1. | Mariusz Kuras | 486 | 1983–1999 |
| 2. | Leszek Wolski | 462 | 1971–1987 |
| 3. | Andrzej Miązek | 449 | 1983–1997 |
| 4. | Zenon Kasztelan | 368 | 1965–1982 |
| 5. | Robert Dymkowski | 347 | 1990–2002 |
| Grający w sezonie 2024/2025[c] | Pierwszy i ostatni mecz w Pogoni | ||
| Kamil Grosicki | 177 | 2006–nadal | |
 Benedikt Zech | 174 | 2019–2024 | |
| Mariusz Malec | 140 | 2018–2025 | |
| Rafał Kurzawa | 121 | 2021–2025 | |
| Wahan Biczachczian | 112 | 2022–2024 | |
| Alexander Gorgon | 109 | 2020–2024 | |
| Lp. | Imię i nazwisko | Goli | Pierwszy i ostatni mecz w Pogoni |
|---|---|---|---|
| 1. | Marian Kielec | 120 | 1959–1979 |
| Robert Dymkowski | 120 | 1990–2002 | |
| 3. | Leszek Wolski | 115 | 1971–1987 |
| 4. | Olgierd Moskalewicz | 92 | 1991–2010 |
| 5. | Marek Leśniak | 83 | 1982–1988 |
| Grający w sezonie 2024/2025[d] | Pierwszy i ostatni mecz w Pogoni | ||
| Kamil Grosicki | 51 | 2006–nadal | |
| Eftimis Kuluris | 50 | 2023–2025 | |
| Alexander Gorgon | 22 | 2020–2024 | |
| Wahan Biczachczian | 18 | 2022–2024 | |
| Fredrik Ulvestad | 13 | 2023–nadal | |
Stan na koniec sezonu 2024/2025.
| Sezony | Mecze | Z | R | P | B+ | B– | +/– |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 52 | 1583 | 542 | 444 | 597 | 1927 | 2103 | –176 |
Pogoń zajmuje 7. miejsce wtabeli wszech czasów Ekstraklasy.
| Lp | Data | Mecz | Wynik |
|---|---|---|---|
| 1 | 1959-03-1515 marca 1959(dts) | Pogoń Szczecin –Gwardia Warszawa | 0:1 |
| 100 | 1964-08-3030 sierpnia 1964(dts) | Pogoń Szczecin –Odra Opole | 3:1 |
| 500 | 1982-03-066 marca 1982(dts) | Bałtyk Gdynia –Pogoń Szczecin | 0:0 |
| 1000 | 2001-11-2424 listopada 2001(dts) | Wisła Kraków –Pogoń Szczecin | 1:0 |
| 1500 | 2023-02-055 lutego 2023(dts) | Pogoń Szczecin –Śląsk Wrocław | 0:2 |
| Lp | Data | Strzelec bramki | Mecz | Wynik |
|---|---|---|---|---|
| 1 | 1959-03-2222 marca 1959(dts) | Stanisław Mielniczek | Górnik Zabrze –Pogoń Szczecin | 3:1 |
| 100 | 1964-03-1515 marca 1964(dts) | Bogdan Maślanka(inne języki) | Pogoń Szczecin –Lech Poznań | 1:1 |
| 500 | 1978-08-2626 sierpnia 1978(dts) | Leszek Wolski | Pogoń Szczecin –Arka Gdynia | 4:0 |
| 1000 | 1996-04-033 kwietnia 1996(dts) | Andrzej Rycak | Pogoń Szczecin –Siarka Tarnobrzeg | 3:0 |
| 1500 | 2017-04-088 kwietnia 2017(dts) | Adam Frączczak | Pogoń Szczecin –Arka Gdynia | 5:1 |
| Mecze wPucharze UEFA | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Sezon | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
| 1984/85 | 1R | 1. FC Köln | 0–1 | 1–2 | 1–3 |
| 1987/88 | 1R |  Hellas Verona | 1–1 | 1–3 | 2–4 |
| 2001/02 | Q |  Fylkir Reykjavik | 1–1 | 1–2 | 2–3 |
| Mecze wLidze Konferencji | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Sezon | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
| 2021/22 | 2Q |  NK Osijek | 0–0 | 0–1 | 0–1 |
| 2022/23 | 1Q | KR Reykjavík | 4–1 | 0–1 | 4–2 |
| 2Q | Brøndby IF | 1–1 | 0–4 | 1–5 | |
| 2023/24 | 2Q |  Linfield FC | 3–2 | 5–2 | 8–4 |
| 3Q |  KAA Gent | 2–1 | 0–5 | 2–6 | |
| Mecze wPucharze Intertoto | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Sezon | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
| 1965/66 | Grupa B4 |  BSG Chemie Leipzig | 1–3 | 0–1 | 4. miejsce |
| Slovnaft Bratysława | 2–3 | 0–4 | |||
 NK Zagreb | 3–0 | 0–2 | |||
| 1976 | Grupa 8 | Östers Växjö | 0–1 | 0–1 | 3. miejsce |
| Belenenses Lizbona | 2–2 | 0–2 | |||
| Næstved BK | 3–0 | 1–1 | |||
| 1977 | Grupa 10 | SK Sturm Graz | 1–0 | 0–0 | 1. miejsce |
| KB Kopenhaga | 2–2 | 1–1 | |||
 CS Chênois | 6–1 | 1–0 | |||
| 1982 | Grupa 7 | Brage Borlänge | 1–0 | 0–2 | 2. miejsce |
| Sparta Praga | 2–0 | 0–1 | |||
| Wiener SC | 3–3 | 4–3 | |||
| 1983 | Grupa 3 | Werder Brema | 2–1 | 0–4 | 1. miejsce |
| Malmö FF | 2–0 | 1–2 | |||
| FC Sankt Gallen | 1–1 | 3–3 | |||
| 1987 | Grupa 2 | Hammarby Sztokholm | 3–0 | 3–2 | 1. miejsce |
| FC La Chaux-de-Fonds | 6–3 | 4–0 | |||
| 1. FC Magdeburg | 3–1 | 1–2 | |||
| 1988 | Grupa 9 | Grasshopper Club Zürich | 0–0 | 0–1 | 3. miejsce |
| Östers Växjö | 2–0 | 0–0 | |||
| Pécsi Munkás SC | 0–0 | 1–3 | |||
| 1993 | Grupa 3 | FC Lausanne-Sport | 0–4 | 4. miejsce | |
| IFK Norrköping | 1–4 | ||||
| FC Kopenhaga | 4–1 | ||||
| Austria Wiedeń | 0–2 | ||||
| 1995 | Grupa 8 | AS Cannes | 1–2 | 5. miejsce | |
| FC Farul Constanța | 1–2 | ||||
 Dniapro Mohylew | 3–3 | ||||
 FK Bečej | 1–2 | ||||
| 2005 | 1R |  Tiligul-Tiras Tyraspol | 6–2 | 3–0 | 9–2 |
| 2R | Sigma Ołomuniec | 0–0 | 0–1 | 0–1 | |
| Mecze wLidze Młodzieżowej UEFA | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Sezon | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
| 2021/22 | 1R | Deportivo La Coruña U-19 | 3–0 | 0–4 | 3–4 |
Oznaczenia:Q – runda kwalifikacyjna;R – runda eliminacyjna;Grupa – faza grupowa;1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia runda fazy pucharowej;F – finał;k. – rzuty karne;los. – losowanie;dogr. – dogrywka;w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe.
Prezes zarządu: Vahid Haditaghi[1]
Wiceprezes zarządu: Tan Kesler[1]
Członkowie zarządu: Piotr Derkowski, Rafał Chlasta[1]
Sponsorzy strategiczni:Miasto Szczecin,Star-Typ Sport,Toyota.
Sponsor techniczny:Capelli Sport[79].
Pozostali sponsorzy: Drobimex,Bosman, Asprod, Szczecińska Energetyka Cieplna,Port Szczecin-Świnoujście,Pomorze Zachodnie.
Pogoń Szczecin jest jednym z dwóch klubów zPomorza Zachodniego[e], który występował wEkstraklasie, dlatego jego kibicowska pozycja w regionie jest najmocniejsza. Kibice Pogoni dominują na niemal całym obszarze dawnegowojewództwa szczecińskiego, a także w powiatachdrawskim,choszczeńskim orazmyśliborskim. W regionie kibice Pogoni mają zgodę z fanamiKotwicy Kołobrzeg oraz układ z kibicami MKS-u Karlino iPogoni Barlinek[80]. Mniejsze grupy osób wspierających Pogoń występują także we wschodniej części województwa zachodniopomorskiego (wyłączając rejonKoszalina), w północnej częściwojewództwa lubuskiego (wyłączając rejonGorzowa), wBerlinie,Warszawie,Jaworznie czyOpolu Lubelskim[81].
Kibice Pogoni Szczecin od połowy lat 70. XX wieku z przerwami[82] przyjaźnili się z fanamiLegii Warszawa. Zgoda została zakończona 27 września 2013 roku[83]. Od 8 kwietnia 2023 roku fanów Pogoni łączy zgoda z kibicamiFeyenoordu Rotterdam[84]. Pozostałymi klubami zagranicznymi z którymi Pogoń utrzymuje bliższe kontakty są:Újpest FC,NK Osijek orazBFC Dynamo[80].
Jako ogół, za aktywny i zorganizowany doping wyróżnieni zostali dwukrotnie nagrodami głównymi w I i II edycji konkursuOrange Fair Play – za rundę wiosennąsezonu 2004/2005 i rundę jesiennąsezonu 2005/2006.
Przedstawiciele sympatyków Pogoni byli jednymi z założycieliOgólnopolskiego Związku Stowarzyszeń Kibiców, a Robert Jacoszek ze Stowarzyszenia Kibiców Pogoni Szczecin „Portowcy” został członkiem pierwszego zarządu Związku.
Autorem hymnu Pogoni Szczecin jestthrashmetalowyzespół muzycznyQuo Vadis. HymnMy Portowcy miał swoją premierę przed meczem zeStalą Szczecin, 10 maja 2008 roku.
Szczeciński zespół już wcześniej komponował z myślą oDumie Pomorza – w 2002 roku powstał utwórPogoń Szczecin wita was, odtwarzany w latach 2002–2008 przed meczami podczas wejścia piłkarzy na murawę.
Podczas meczów domowych Pogoni wraz z pierwszym gwizdkiem sędziego oraz po każdej strzelonej przez gospodarzy bramce na stadionie rozlega się dźwięk syreny okrętowej[f], mającej symbolizować związki klubu z portem[85]. Oprócz tego po bramkach Pogoni z głośników rozlega się utwórI will survive w wykonaniu zespołuHermes House Band(inne języki) (cover utworu autorstwaGlorii Gaynor).
Podstawowystrój sportowy w którym występują piłkarze Pogoni Szczecin jest odzwierciedleniem barw zherbu Szczecina iflagi miasta Szczecina, pierwotnieczerwonych iniebieskich lub obecniegranatowych ibordowych. Od 2015 roku stroje to ponownie tzw.pasiaki; klub zrezygnował z jednolitych granatowych kompletów i wrócił do historycznych koszulek „Portowców” oraz klubowych barw[86][87]. Producentami strojów klubu na przestrzeni lat były m.in. firmy sportowe:Uhlsport,Adidas,Lotto,Nike,ZINA(inne języki)[88]. Tradycyjnie koszulka ozdobiona jest też herbem klubowym, w trójkątną tarczę stożkiem skierowanym w dół, na którym widniejezłotaukoronowana głowagryfa otoczona wieńcem ze stylizowanychgałązek oliwnych, napis „Pogoń” oraz data założenia „1948”[89]. Herb klubu został zarejestrowany w 2005 roku w urzędzie patentowym[89].
Ponieważ w herbie Szczecina i godle klubu widnieje głowa pomorskiego gryfa, maskotką Pogoni jest Gryfus, czerwony pomorski gryf ubrany w klubowe barwy. Pogoń Szczecin była pierwszym klubem ekstraklasy, który z inicjatywy kibiców wprowadził na swój stadion maskotkę[90].
Osobny artykuł:Stadion Miejski w Szczecinie..jpg)
Pogoń swoje mecze wSzczecinie rozgrywa naStadionie Miejskim. Przed przebudową jego pojemność wynosiła 18 027 miejsc (1572 pod zadaszeniem i 1000 w sektorze kibiców przyjezdnych). Na stadionie wszystkie miejsca dla publiczności zawsze były siedzące. Obiekt dysponował sztucznym oświetleniem o natężeniu 2300 luksów i podgrzewaną płytą głównego boiska o wymiarach 105 × 68 metrów. Najbardziej zagorzali sympatycyDumy Pomorza zwykli dopingować swoją drużynę na sektorach 10, 11 i 12, czyli na tak zwanym „młynie”, sektory 17-19 były rodzinne, sektor 23 był dla kibiców gości (przy nieużywanym 22 jako buforze), ponadto część sektorów była wyłączona z użytku z powodu umieszczonych na nich reklam sponsorów i oszczędności.
W trakcie trwającej w latach 2019 – 2022 przebudowy stadionu pojemność została ograniczona najpierw do około 4.000 miejsc na trybunie północnej (widoczne na zdjęciu obok), pozostałe zostały rozebrane i na ich miejscu trwała budowa nowych. Na koniec sezonu 2019/20 ukończona była budowa trybun południowej i zachodniej, na których było około 8.000 miejsc i rozpoczęta była budowa nowej trybuny wschodniej (wcześniej jej nie było).
Stara trybuna północna została rozebrana jesienią 2020 r. (mecze rozgrywano wówczas bez kibiców z powodupandemii COVID-19). W maju 2021 r., po poluzowaniu restrykcji epidemiologicznych, otwarto dla kibiców prawie całą trybunę południową, większą część zachodniej i łączący je narożnik, co dawało owe 8.000 miejsc[91]. Na budowie nowej trybuny północnej zawieszono wiechę 5 października 2021 r[92].
11 września 2022 r. na mecz z Lechem Poznań otwarto większość nowych trybun, oprócz północnej, pod którą wykańczano jeszcze pomieszczenia klubowe, co umożliwiło obejrzenie meczu prawie 17 tysiącom kibiców[93]. Natomiast uroczystość otwarcia stadionu, połączona z możliwością zwiedzenia nowych pomieszczeń, odbyła się 1 października 2022 r., przed meczem z Lechią Gdańsk. Oficjalnego otwarcia dokonali wiceprezes UEFAZbigniew Boniek, prezydent SzczecinaPiotr Krzystek i prezes Pogoni Jarosław Mroczek, mecz (przy specjalnych efektach świetlnych) obejrzało ponad 20 tysięcy widzów (ostateczna pojemność stadionu wynosi 21.163 miejsca), a Pogoń wygrała 2:1 zLechią Gdańsk, zdobywając wtedy prowadzenie w ekstraklasie[41][42].
| Barwy | granatowo-bordowe | ||
|---|---|---|---|
| Państwo | |||
| Adres | 71-102 Szczecin, ul. Karłowicza 28 | ||
| I zespół | |||
| Liga | |||
| Stadion | Boisko nr 3 przyStadionie im. Floriana Krygiera | ||
| |||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
| Rok | Liga | Miejsce | ↑↓ |
|---|---|---|---|
| 2001/02 | IV liga | 6 | |
| 2002/03 | IV liga | 3 | |
| 2003/04 | IV liga | 2 | ↑ |
| 2004/05 | III liga | 14 | ↓ |
| 2005/06 | IV liga | 7 | |
| 2006/07 | IV liga | 11 | ↓ |
| 2007/08 | A klasa | 2 | ↑ |
| 2008/09 | Klasa okręgowa | 9 | |
| 2009/10 | Klasa okręgowa | 2 | ↑ |
| 2010/11 | V liga | 1 | ↑ |
| 2011/12 | IV liga | 2 | ↑ |
| 2012/13 | III liga | 12 | |
| 2013/14 | III liga | 7 | |
| 2014/15 | III liga | 10 | |
| 2015/16 | III liga | 6 | |
| 2016/17 | III liga | 13 | |
| 2017/18 | III liga | 10 | |
| 2018/19 | III liga | 11 | |
| 2019/20 | III liga | 10 | |
| 2020/21 | III liga | 8 | |
| 2021/22 | III liga | 4 | |
| 2022/23 | III liga | 2 | |
| 2023/24 | III liga | 9 | |
| 2024/25 | III liga | 4 |
Oprócz pierwszej drużyny Pogoń posiada zespół rezerw występujący w rozgrywkachIII ligi orazCentralnej Ligi Juniorów. Trzon tej drużyny stanowią piłkarze w młodym wieku uzupełniani w meczach piłkarzami pierwszej drużyny.
| Funkcja | Imię i nazwisko |
|---|---|
| Trener | Paweł Cretti |
| II trener | Rafał Andruszko |
| Asystent | Patryk Dąbrowski |
| Trener bramkarzy | Maciej Borowski |
| Trener motoryczny | Przemysław Franczak |
| Sezony |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kluby w sezonie 2025/2026 |
|
|
| Aktywne |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Nieistniejące |
| ||||
