Pleochroizm (wielobarwność, polichroizm) – zjawisko zmiany barwy w zależności odpolaryzacji światła przechodzącego przez ciało. Jest on wynikiem różnejabsorpcji widmowejświatła przez substancje, zależnie od kierunku polaryzacji padającego światła.
Występuje najczęściej wkryształach, zwłaszcza tych, które charakteryzują się naturalnąanizotropiąabsorpcji. Ośrodkami absorpcji mogą być zarówno poszczególne elementy struktury kryształu (jony,atomy,cząsteczki), jak również inne ciała absorbujące, obecne w krysztale (np. domieszki).
W optyce kryształów rozróżnia się dwa rodzaje pleochroizmu:
Rozróżnia się pleochroizm słaby, wyraźny i silny.
W większości kamieni szlachetnych makroskopowy pleochroizm jest niewyraźny. Jeżeli pleochroizm jest silny, odpowiednia orientacja kamienia podczasszlifowania może barwę osłabić lub wzmocnić.
Zjawisko bardzo silnie przejawia się w krysztaleherapatytu (siarczanujodochininy), używany jest on do produkcji płytekpolaroidowych[1].
| Informacje w projektach siostrzanych |
 Multimedia wWikimedia Commons |
 Definicje słownikowe wWikisłowniku |
