Niektóre gatunki są uprawiane jakorośliny ozdobne, głównie w parkach i jako drzewa przyuliczne[5][6]. Długą tradycję uprawy maplatan wschodni sadzony często w ogrodach w kulturzeislamu oraz na placach w centrach miejscowości. Popularnie uprawiany jestmieszaniec platana wschodniego izachodniego –platan klonolistny[6].Drewno platanów jest cenione jako surowiec do wyrobuoklein. Gatunki północnoamerykańskie wykorzystywane były także jako rośliny lecznicze przez Indian[6].
Duże drzewa o rozłożystych koronach[7], osiągające ponad 50 m wysokości[6]. Ich charakterystyczną cechą jest łuszcząca się w postaci cienkich, ale rozległych płatków kora[7][6][8], gładka i jasna (brązowa, szara do białawej)[5]. Pędy i liście pokryte są kandelabrowo rozgałęzionymi[8] i gwiazdkowatymi włoskami[5].
Opadające zimą lub w porze suchej (rzadko częściowo zimozielone[5]), skrętoległe. Blaszki 3- do 7-klapowych[6][5], na brzegu gruczołowato ząbkowane[8], podobne do liściklonu, duże (do ok. 30 cm długości).Ogonki liściowe długie, u nasady zgrubiałe, osłaniającepąk[6][5] (rzadko pąk jest widoczny –P. kerri)[8].Przylistki szybko odpadające, łuskowate, obejmujące pędy[8].
Niepozorne i rozdzielnopłciowe, zebrane w osobne, choć podobne, męskie i żeńskie, kulisto-główkowate[5] i długoszypułkowe kwiatostany[8]. W jednym kwiatostanie złożonym powstaje zwykle od jednej do 5, rzadziej do 12 główek[5].Okwiat kwiatów męskich składa się z 3–4 drobnych działekkielicha i takiej samej liczby szczątkowych płatkówkorony. Rozwijają się w nich 3–4pręciki o bardzo krótkich nitkach. Czasem w kwiatach męskich rozwija się szczątkowazalążnia[8]. Kwiaty żeńskie mają okwiat złożony tylko z 3–4 działek (korony brak). Zawierają 5–9apokarpicznychsłupków w 2 lub 3 okółkach[8], zwieńczonych długim, czerwonymznamieniem[6], poza tym czasem obecne są 3–4prątniczki[8].
↑abcPlatanus L.. [w:]Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-04-21].
↑abcdefghijZhi-Yun Zhang, Nicholas J. Turland: Platanaceae. [w:]Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-04-21].
↑abcdefghijRoger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 98.ISBN 0-333-73003-8.
↑abGeoffreyG.BurnieGeoffreyG.,GordonG.CheersGordonG.,SueS.ForresterSueS.,DeniseD.GreigDeniseD.,Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag, 2005,ISBN 3-8331-1916-0,OCLC271991134.
