| Data i miejsce urodzenia | 28 grudnia 1954 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | lekarz |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
 | |
Piotr Dyk (ur.28 grudnia1954 wGdańsku) –polski lekarz, działacz opozycji demokratycznej w okresiePRL.
Ukończył w 1979 studia na Wydziale LekarskimAkademii Medycznej w Gdańsku. Staż odbył w szpitalu miejskim wTczewie, od 1980 do 1984 pracował w Szpitalu Wojewódzkim w Gdańsku (na oddziale chorób wewnętrznych).
W drugiej połowie lat 70. zaangażował się w działalność opozycyjną, współpracował zKomitetem Obrony Robotników i następnie zKomitetem Samoobrony Społecznej „KOR”. W 1977 znalazł się wśród założycieliStudenckiego Komitetu Solidarności w Gdańsku. W latach 1977–1979 należał doRuchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. W 1979 współtworzyłRuch Młodej Polski, sygnował deklarację ideową RMP.
W 1978 w jego mieszkaniu odbyło się czwarte ogólnopolskie spotkanie ROPCiO. Lokal ten stał się później stałym miejscem spotkań gdańskich działaczy RMP[1]. Na zorganizowanym w jego mieszkaniu w pierwszej dekadziesierpnia 1980 przyjęciu na cześć zwolnionych z więzieniaDariusza Kobzdeja iTadeusza Szczudłowskiego zapadła decyzja o organizacji w tym samym miesiącu strajku wStoczni Gdańskiej[2].
Piotr Dyk wstąpił do„Solidarności”, po wprowadzeniustanu wojennego pozostawał przez około pół roku w ukryciu, był poszukiwany przez funkcjonariuszySłużby Bezpieczeństwa.
W 1984 wyemigrował najpierw doNiemiec, następnie doUSA. Do 1989 pracował jako urolog w Medical School of Saint Louis University, później rozpoczął prowadzenie prywatnej praktyki lekarskiej wSaint Louis.
W 2007prezydent RPLech Kaczyński,za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej, odznaczył go Krzyżem OficerskimOrderu Odrodzenia Polski[3][4].