Ten artykuł dotyczy dyrygenta. Zobacz też:inne osoby noszące to imię i nazwisko.| Data i miejsce urodzenia | 3 września 1965 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 24 lipca 2020 |
| Zawód | |
| Strona internetowa | |
Piotr Baron (ur.3 września1965 wZabrzu, zm.24 lipca2020 wOpolu[1]) – polskidyrygent, nauczyciel akademicki, profesorPWSZ w Nysie, coach oraz terapeuta dźwiękiem iarteterapeuta.
Ukończył studia chórmistrzowskie wAkademii Muzycznej im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu. Doktorat w zakresiedyrygentury obronił wAkademii Muzycznej w Warszawie,habilitację z dyrygentury, na podstawie unikatowej płytyJózef Elsner Muzyka religijna obronił wAkademii Muzycznej w Gdańsku[2][3]. Od 2014 roku był profesorem nadzwyczajnym wPaństwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Nysie, a takżeprofesorem wizytującym w kilku uczelniach m.in. wAkademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie iUniversität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu[3].
Piotr Baron był certyfikowanymcoachem orazbusiness coachem (dyplom i certyfikacja ICC), członkiemPolskiego Towarzystwa Psychiatrycznego i wiceprzewodniczącym Sekcji Arteterapii tego Towarzystwa[3]; również certyfikowanymterapeutą dźwiękiem (dyplomPeter Hess(inne języki) Institut wUenzen)[3][4]. Na Zjeździe PTP w 2016 przedstawił referatTerapia dźwiękiem, jako działanie wspomagające w psychoterapii i coachingu[5].
W latach 1990–2018 Piotr Baron był dyrektorem Społecznego Ogniska Muzycznego wOzimku[6]; dyrygentem i dyrektorem artystycznym Nysa Gospel Choir[7], z którym kilkakrotnie nagrał w TVP programy świąteczne z okazji świąt Bożego Narodzenia[3]. Dyrygował wykonaniem oratoriumŚwięty PiotrJanusza Kohuta w kościele wBielsku-Białej w 2004 roku iŚwiątyni Opatrzności Bożej w Wilanowie w 2005 roku[8] orazHip-hOperySzczęśliwi ludzie tegoż twórcy w reżyseriiKrzysztofa Korwina-Piotrowskiego[9], której prawykonanie odbyło się wTeatrze Polskim w Bielsku-Białej 4 czerwca 2007 roku[10]. Prowadził chórFilharmonii Opolskiej w latach 1992–1994[11].
Piotr Baron był jednym z założycieli Instytutu Jazzu PWSZ w Nysie, w latach 2008–2016 jego wicedyrektorem, a od 1 października 2017 dyrektorem tego Instytutu[3][12]; właścicielem Instytutu Coachingu i Szkoleń w Opolu, wydawnictwa Baron Edition; a takżemediatorem sądowym[3]. Był założycielem i wieloletnim prezesem Niemieckiego Towarzystwa Oświatowego[13].
Jako wykonawca uczestniczył w festiwalach muzycznych m.in. na Schlesisches Musikfest wGörlitz[14][15], Międzynarodowym Festiwalu Organowym wOłomuńcu[16]. Wykonywał muzykę religijną różnych epok i stylów[3]. Był m.in. autorem płytyJózef Elsner – muzyka religijna, zawierającej utwory kompozytoraSolemnis Coronationis Missa op. 51 iOffertorium Tui sunt coeli et tua est terra[17].
Jako dyrygent skupiał się na muzyce wokalno-instrumentalnej. Prowadził dwa chóry w Instytucie Jazzu PWSZ w Nysie, był założycielem i prowadzącym Nyskiej Orkiestry Kameralnej. Współpracował m.in. z Orkiestrą Filharmonii Opolskiej i orkiestrą Kiever Kammerakademie[18], a także z orkiestrami i chórami w Niemczech, Czechach, Francji, Korei Południowej[3].
Podejmował działania artystyczne i naukowe zmierzające do odkrywania dzieł kompozytorów śląskich. Był twórcą i dyrektorem artystycznym Festiwalu Kompozytorów Śląskich[3], w którego ramach doprowadził do rekonstrukcji i wykonania wielu zapomnianych dzieł takich kompozytorów jak:Józef Elsner,Bolko von Hochberg(inne języki),Ignaz Reimann,Joseph Ignaz Schnabel,Karl Ditters von Dittersdorf[19]. Na Festiwalu wykonywano także dzieła współczesnych kompozytorów takich jak:Witold Szalonek,Ursula Mamlok(inne języki),Norbert Linke(inne języki),Ortwin Benninghoff(inne języki), Stefan Sendecki[19].
Skomponował kilka utworów na organy, 30 piosenek dla dzieci, dwiemsze, a takżeprzebój dla pochodzącej zChrzelic kołoPrudnika niemiecko-polskiej piosenkarki Andrei Hampel (pseudonim scenicznyAndrea Rischka)[3].
Publikacje (wybór)[20]