_-_Pietro_Vierchowod_(cropped).jpg) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 6 kwietnia 1959 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 179 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pietro Vierchowod (ur.6 kwietnia1959 wCalcinate) –piłkarzwłoski grający na pozycji środkowegoobrońcy. Nosił przydomek „Car”.
Vierchowod jest synem byłegosowieckiego jeńca wojennego. Jego ojciec,Ukrainiec Iwan Łukjanowycz Vierchowod ur. we wsi Rykowo, okołoBiałej Cerkwi[1], w czasieII wojny światowej jako żołnierzArmii Czerwonej został schwytany przezNiemców, potem uciekł z faszystowskiegoobozu koncentracyjnego w północnych Włoszech i walczył w partyzanckim oddziale włoskiego ruchu oporu. Po wojnie nie wrócił do ZSRR i osiadł wLombardii[2]. Pietro urodził się w małej miejscowościCalcinate w Lombardii. Piłkarską karierę rozpoczynał w małym klubie o nazwie Romanese, a w 1976 roku przeszedł doCalcio Como, w barwach którego w 1977 roku zadebiutował wSerie B, ale w tym samym sezonie spadł z Como doSerie C1. W trzeciej lidze spędził rok i już w sezonie 1979/1980 z powrotem grał w Serie B i Como jako beniaminek awansował doSerie A. W pierwszej lidze Włoch Vierchowod zadebiutował 14 września 1980 w przegranym 0:1 domowym meczu zAS Roma, a w grudniu zdobył swojego pierwszego gola w lidze (w wygranym 3:1 meczu zCagliari Calcio). Z Como Pietro utrzymał się w lidze.
Latem 1981 Vierchowod zmienił klub i przeszedł do silniejszejFiorentiny. W jej barwach wystąpił 28 razy i zdobył 2 gole (zUS Catanzaro i Como), a dobrą gra w obronie przyczynił się do wicemistrzostwa Włoch. W 1982 roku Pietro przeszedł jednak doAS Roma. W jej barwach zadebiutował 12 września w wygranym 3:1 wyjazdowym meczu z Cagliari. Wrzymskim klubie był głównym filarem obrony, a zespół z takimi gwiazdami jakFalcão,Bruno Conti czyRoberto Pruzzo wywalczył pierwsze od 40 lat mistrzostwo kraju. W mistrzowskim sezonie Vierchowod obok bramkarzaFranco Tancrediego wystąpił we wszystkich 30 meczach ligowych.
Latem 1983 Pietro znów zmienił barwy klubowe i tym razem został piłkarzemSampdorii. W Sampdorii swój pierwszy mecz ligowy rozegrał 12 września, a klub zGenui pokonał 2:1 na wyjeździeInter Mediolan. Na swój pierwszy sukces w barwach nowego klubu Vierchowod czekał rok i wtedy to w sezonie 1984/1985 wywalczyłPuchar Włoch, swój pierwszy w karierze. W 1988 roku powtórzył ten sukces, podobnie jak rok później, czyli w 1989 roku. Dzięki tym trzem trofeom „Car” wystąpił wPucharze Zdobywców Pucharów. W edycji 1988/1989 doszedł z Sampdorią do finału, ale włoski klub przegrał 0:2 zBarceloną. Natomiast w edycji 1989/1990 genueński zespół pokonał w spotkaniu finałowym 2:0 po dogrywcebelgijskiRSC Anderlecht. W sezonie 1990/1991 Sampdoria z Vierchowodem w obronie została po raz pierwszy w historii mistrzem kraju (30 meczów, 3 gole w sezonie), a w sezonie 1991/1992 dotarła do finałuLigi Mistrzów, ale znów uległa Barcelonie, tym razem 0:1 (90 minut Pietro w tym meczu). Podczas gry w Sampdorii Vierchowod sięgnął po jeszcze jedno trofeum – kolejny Puchar Włoch w 1994 roku.
Latem 1995 roku Vierchowod przeszedł doJuventus F.C. Wturyńskim klubie walczył o miejsce w wyjściowej jedenastce zMoreno Torricellim,Paolo Montero orazMassimo Carrerą. W lidze Juventus został tylko wicemistrzem kraju, ulegającMilanowi, ale w rozgrywkach Ligi Mistrzów nie miał sobie równych i w finale pokonał porzutach karnychholenderskiAFC Ajax.
W 1996 roku Pietro przeniósł się naSan Siro i został zawodnikiem A.C. Milan. Jednak w Milanie był tylko rezerwowym obrońcą dlaAlessandra Costacurty,Marcela Desailly’ego czyFranco Baresiego. Na dodatek Milan spisał się w lidze wyjątkowo słabo i zajął dopiero 11. miejsce. W 1997 roku Vierchowod odszedł z zespołu i podpisał kontrakt zPiacenzą Calcio. W klubie tym grał regularnie przez 3 sezony do 41. roku życia, a karierę zakończył dopiero po spadku tego klubu z Serie A w sezonie 1999/2000. W Serie A Vierchowod wystąpił łącznie w 562 ligowych spotkaniach i na liście wszech czasów zajmuje 4. miejsce zaPaolem Maldinim,Gianlucą Pagliucą orazDino Zoffem.
| Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
|---|---|---|---|---|---|
| 1977/78 | Calcio Como | Włochy  | Serie B | 16 | 0 |
| 1978/79 | Calcio Como | Włochy | Serie C1 | 34 | 3 |
| 1979/80 | Calcio Como | Włochy | Serie B | 35 | 1 |
| 1980/81 | Calcio Como | Włochy | Serie A | 30 | 2 |
| 1981/82 | AC Fiorentina | Włochy | Serie A | 28 | 2 |
| 1982/83 | AS Roma | Włochy | Serie A | 30 | 0 |
| 1983/84 | UC Sampdoria | Włochy | Serie A | 30 | 2 |
| 1984/85 | UC Sampdoria | Włochy | Serie A | 29 | 2 |
| 1985/86 | UC Sampdoria | Włochy | Serie A | 28 | 1 |
| 1986/87 | UC Sampdoria | Włochy | Serie A | 28 | 2 |
| 1987/88 | UC Sampdoria | Włochy | Serie A | 29 | 5 |
| 1988/89 | UC Sampdoria | Włochy | Serie A | 29 | 1 |
| 1989/90 | UC Sampdoria | Włochy | Serie A | 32 | 3 |
| 1990/91 | UC Sampdoria | Włochy | Serie A | 30 | 3 |
| 1991/92 | UC Sampdoria | Włochy | Serie A | 31 | 1 |
| 1992/93 | UC Sampdoria | Włochy | Serie A | 29 | 1 |
| 1993/94 | UC Sampdoria | Włochy | Serie A | 32 | 2 |
| 1994/95 | UC Sampdoria | Włochy | Serie A | 31 | 2 |
| 1995/96 | Juventus F.C. | Włochy | Serie A | 21 | 2 |
| 1996/97 | A.C. Milan | Włochy | Serie A | 16 | 1 |
| 1997/98 | Piacenza Calcio | Włochy | Serie A | 30 | 2 |
| 1998/99 | Piacenza Calcio | Włochy | Serie A | 28 | 4 |
| 1999/00 | Piacenza Calcio | Włochy | Serie A | 22 | 0 |
| Łącznie w Serie A | 562 | 38 |
Wreprezentacji Włoch Vierchowod zadebiutował 6 stycznia 1981 w zremisowanym 1:1 meczu zreprezentacją Holandii, rozegranym za selekcjonerskiej kadencjiEnzo Bearzota. Rok później ten sam szkoleniowiec zabrał Pietro na finałymistrzostwa świata w Hiszpanii, ale obrońca nie zagrał tam ani razu i odebrał tylko symboliczny medal za mistrzostwo świata.
W 1984 roku Vierchowod został członkiem reprezentacji olimpijskiej naigrzyska olimpijskie w Los Angeles. Z Włochami dotarł do półfinału, a w meczu o brązowy medal jego rodacy ulegliJugosławii 1:2.
W 1986 roku Vierchowod znalazł się w kadrze namistrzostwa świata w Meksyku, na których był zawodnikiem pierwszego składu. Najpierw wystąpił we wszystkich 3 meczach grupowych: zBułgarią (1:1),Argentyną (1:1) orazKoreą Południową (3:2), a następnie w 1/8 finału zFrancją (0:2), po którym Włosi odpadli z turnieju i tym samym nie obronili tytułu sprzed 4 lat.
W 1990 roku Pietro znów wziął udział w turnieju o mistrzostwo świata, a tym razem były tomistrzostwa świata we Włoszech. W drużynieAzeglio Viciniego nie był pierwszoplanową postacią, a zaledwie rezerwowym obrońcą. Wpierw wystąpił w grupowym meczu zCzechosłowacją (2:0), a następnie w 1/8 finału zUrugwajem (2:0). Swój trzeci i ostatni mecz na tym turnieju zaliczył w walce o brąz, gdy Włosi pokonali 2:1Anglików i stali się trzecią drużyną świata.
24 marca 1993 roku Vierchowod stał się najstarszym włoskim piłkarzem, który zdobył gola w kadrze. Włosi pokonali 6:1Maltę, a w meczu tym Pietro liczył sobie wtedy 34 lata. Karierę reprezentacyjną Vierchowod kończył w tym samym roku, meczem zeSzwajcarią (1:0), rozegranym w ramach eliminacji doMŚ 1994. Łącznie w pierwszej reprezentacji Italii Pietro wystąpił w 45 meczach i zdobył 2 gole.
Calcio CataniaFlorentia ViolaTriestina CalcioPo zakończeniu kariery Vierchowod został trenerem. Szkolił zespoły z niższych lig takie jakCalcio Catania,Florentia Viola iTriestina Calcio, ale w każdym przypadku został zwolniony przed końcem sezonu[3].
|
|
