Pierwszy rząd Jana Petera Balkenende (niderl.Kabinet-Balkenende I) –rząd Holandii urzędujący od 22 lipca 2002 do 27 maja 2003, powołany przez koalicję, którą tworzyłyApel Chrześcijańsko-Demokratyczny (CDA),Partia Ludowa na rzecz Wolności i Demokracji (VVD) iLista Pima Fortuyna (LPF).
Rząd powstał powyborach w 2002, w których zwyciężył Apel Chrześcijańsko-Demokratyczny. Jego koalicjantami zostały liberalna VVD (3. miejsce) i nowe określane jako populistyczne ugrupowanie LPF (2. miejsce), którego liderPim Fortuyn został zamordowany na kilka dni przed głosowaniem. Współpraca z LPF od początku prowadziła do problemów w ramach rządu. Już kilka godzin po nominacji ze stanowiska zrezygnowała wystawiona przez tę partię sekretarz stanuPhilomena Bijlhout. Nastąpiło to po ujawnieniu w mediach, że była członkiniąsurinamskiej milicji w okresie dyktaturyDésiego Bouterse, choć sama polityk twierdziła, że odeszła z niej jeszcze przed grudniem 1982, kiedy to w Surinamie zamordowano kilkunastu przeciwników politycznych władzy[1]. Wkrótce w LPF, pozbawionej swojego popularnego lidera, doszło do sporów o przywództwo między dwoma członkami rządu –Eduard Bomhoffem iHermanem Heinsbroekiem. Ostatecznie premier ogłosił dymisję rządu 16 października 2002[2]. Doprowadziło to do wcześniejszychwyborów w 2003, po którychJan Peter Balkenende utworzył swójdrugi gabinet z udziałem CDA, VVD iDemokratów 66.
| W dniu powstania |
|
|---|
