 Pierre Woodman (2006) | |||
| Prawdziwe imię i nazwisko | Pierre André Nicolas Gerbier[1] | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||
| Używane pseudonimy | |||
| Lata aktywności | od 1989 | ||
| Narodowość | |||
| Liczba filmów | 1397 jako reżyser (za IAFD)[3] | ||
| Wzrost | 185 cm[3] | ||
| Masa ciała | 85 kg[3] | ||
| Kolor włosów | brąz (łysy)[3] | ||
| Kolor oczu | niebieski[3] | ||
| |||
| Strona internetowa | |||
Pierre Woodman (ur.29 kwietnia1963[1] wOwernii) – francuski fotograf,reżyser, producent filmowy iaktor filmówpornograficznych[4][5]. Nazwisko Woodman w rzeczywistości jestpseudonimem, pochodzącym z czasów dzieciństwa, gdy mieszkał w lesie. Jego szkolni koledzy nazywali go „człowiekiem lasu” – „drwalem”, a później profesjonalny pseudonim został skrócony do „The Woodman”[6]. WStanach Zjednoczonych jego imię ma podwójne znaczenie z silnym podtekstem seksualnym: „drewno” (wood) jest rozumiane jako „erekcja” w wyrażeniach takich jak „drewno poranne”[7].
Urodził się wOwernii[8][9], w centralnej Francji w skromnej rodzinie. Jako trzynastolatek, wymienił na koszulkę skradzioną broszurę z filmem porno zsex shopu[10]. W wieku 14 lat po raz pierwszy nawiązał kontakt seksualny[11], a jako 15–latek po raz pierwszy miałseks analny ze starszą dziewczyną[11].
W wieku piętnastu lat porzucił szkołę i rozpoczął pracę jako barman, fotograf, sprzedawca w sklepie i magazynier[12]. Mając 17 lat wstąpił doarmii. W wieku 19 lat został zawodowym policjantem[13]. Podczas pobytu wLas Vegas romansował z córką policjantaJennifer Marie Massoli, która potem została amerykańską aktorką filmów porno[14].
W 1983 przeniósł się doParyża[15], gdzie poznał aktora porno polskiego pochodzenia Piotra Stanislasa, który wprowadził go w świat branży porno. W 1986 rozpoczął karierę jako fotograf mody dla różnych magazynów, takich jak „Vogue”, „Blast”, „Issue” czy „Numero”. W 1988 jako fotograf podjął współpracę zMarkiem Dorcelem. W 1989 został fotoreporterem nowo powstałego magazynu erotycznego „Hot Video”[10] i wziął udział w filmieVideo Marc DorcelSzantaż kobiet (Chantage De Femmes, 1989) zChristophe Clarkiem, a na początku lat 90. tworzył castingi dla Michela Ricauda do jego filmów[10].
W tym samym czasie szwedzki biznesmen Berth Milton Jr. przejął firmę swojego ojca Bertha Miltona Sr., publikującą „Private Magazine”[10] od 1965, pierwszy na świecie kolorowy magazyn pornograficzny[10]. Milton przeniósł firmę zeSztokholmu doBarcelony, zaczął skupiać się na produkcjach wideo, a później filmach prezentowanych w Internecie, szukając kogoś, kto nadałby tradycyjnemu, ale przestarzałemu tytułowi - nowy, bardziej nowoczesny wygląd. W kwietniu 1991 Pierre Woodman miał swoją pierwszą sesję porno dlaPrivate Media Group, a w 1992 podpisał umowę na wyłączność jako producent. Dzięki jego staraniom wytwórnia filmów pornograficznych Private stała się jedną z wiodących firm w branży porno[10].
W latach 1992–2000 dla Private wyreżyserował wysokobudżetowe produkcje: dwuczęściowyŻigolo (The Gigolo, 1995) oraztrylogięWieżowiec (Tower, 1995) nawiązującą do dreszczowcaPhillipa Noyce’aSliver,Piramida (Pyramid, 1996; dochód: 1,2 mln$)[2] iTatiana (1998, 1999; dochód: 600 000 $) iRiwiera (2001, dochód: 450 000 $).
W 1999 zaczął realizować sceny filmowe w stylugonzo w seriiSuperfuckers. Pod koniec 1999 otrzymał propozycję współpracy odLarry’ego Flynta, właściciela wydawnictwa Larry Flynt Publications (LFP) i wydawcyHustler Magazine. W 2000 podpisywał umowę o pracę zHustlerem.
Wystąpił w hiszpańskim filmieDziwka (Yo puta/The Life: What's Your Pleasure?, 2004) wg powieściIsabel Pisano zDenise Richards,Daryl Hannah iJoaquimem de Almeidą.
W latach 2005–2006 związał się ponownie zPrivate. Z budżetem 540 tys.euro zrealizował trylogięSex City (2006), pornograficzną wersjęSin City: Miasto grzechuRoberta Rodrigueza wg trzech komiksówFranka Millera z seriiSin City. Po pięciu tygodniach film stał się najlepiej sprzedającym się w historii pornobiznesu. W sierpniu 2006 z budżetem w wysokości 800 tys. euro podjął się realizacji megaprodukcji kolejnej trylogiiXcalibur: The Lords of Sex (2007), pornograficznej wersji filmu fantasyExcalibur, gdzie wzięło udział 40 aktorek i 35 aktorów. Film przyniósł nagrody Ninfa 2007 na Festiwalu Kina Erotycznego w Barcelonie w kategorii „Najlepsza scenografia” dla Thomasa Scriffony i „Najlepsza gwiazdka” za rolę przyjaciółki Zeliny dlaDivinity Love[16].
W 2006 został szefem własnej wytwórni Woodman Entertainment, która zlokalizowana jest w centrumBarcelony[17]. Od 25 do 28 marca 2009 gościł w Bułgarii na Sofia Eros Show 2009[18].
W 2009 stacja telewizyjnaHBO zrealizowała film dokumentalnyA Pierre Woodman-sztori[19]. Wziął udział w filmieChristophera ClarkaDXK (DXK, David Sex King, 2011)[20], inspirowanym oskarżeniem o napastowanie seksualneDominique’a Strauss-Kahna, oraz krótkometrażowym filmie fantasyNotre héritage (Our Legacy, 2016), prezentowanym nafestiwalu w Berlinie 2016[21].
Jako zaciekły przeciwnik piractwa, w sierpniu 2015 w hotelu Ramada wBalatonfüred naWęgrzech, podczas międzynarodowego kongresu młodzieży, Pierre Woodman wraz z członkamiUNICEF zorganizował konferencję na temat zakazu bezpłatnej pornografii i przemocy w sieci, która ma druzgocący wpływ na nieletnich, głównych widzów bezpłatnych stron z treściami dla dorosłych[22].
W 1992 zapoczątkował realizację swojej serii castingów dlaPrivate[23][24], ilustrowanej wywiadami i pokazującej kulisy kręcenia filmów pornograficznych. Wyprodukował ponad 170 płyt DVD ze swojej serii Casting X z udziałem aktorek porno z całego świata, zeStanów Zjednoczonych, ale głównie zEuropy Wschodniej zWęgier,Czech iRosji. W jego produkcjach Casting X wzięły udział m.in.:Anita Blond (1994),Anita Dark (1994),Sophie Evans (1997),Nikki Anderson (1997),Silvia Saint (1998)[25],Rita Faltoyano (1999),Monique Covét (1999),Dora Venter (1999), a także rzeczniczka łotewskiego rząduLaimdota Straujuma pod pseudonimem Jena Tamulevicha (1999)[26][27],Angel Dark (2002),Liliane Tiger (2003),Angel Wicky (2010),Gina Gerson (2011),Daisy Marie (2011),Alexis Texas (2011),Little Caprice (2012),Marica Hase (2012),Misha Cross (2013),Adriana Chechik (2015),Bonnie Rotten (2015),Tori Black (2016),Natasha Starr (2016),Natalia Starr (2016),Jynx Maze (2017),Lana Rhoades (2017),Naomi Woods (2017),Gina Valentina (2017) iRiley Reid (2018).
Jednak produkcje Casting X Woodmana były przedmiotem wielu kontrowersji, a jego przeciwnicy oskarżali Woodmana o wywieranie presji psychicznej orazprzemocy fizycznej namodelkach, aby skłonić je do tworzenia treści. W 2013, po emisji filmu dokumentalnego na temat Woodmana, magazyn „Le Tag Parfait” opublikował artykuł, w którym Woodwan został oskarżony o zmuszanie, przekupywanie i bicie w celu popełnienia niechcianych czynności seksualnych[28]. W 2017Lana Rhoades naTwitterze ujawniła, że Woodman próbował zmusić ją do robienia rzeczy, na które wcześniej się nie zgodziła na planie filmowym[29].
Był trzykrotnie żonaty, ma czworo dzieci (najmłodsze urodzone 30 marca 2021). Rozwiedziony z aktorką porno Tanią Russof[14]. Od 2002 związany z węgierską aktorką porno Sophie Paris.
| Rok | Nagroda | Kategoria | Film | Rezultat |
|---|---|---|---|---|
| 1996 | Hot d’Or | Najlepszy scenariusz[30] | Żigolo (Private Film 27: The Gigolo, 1995) | Wygrana |
| AVN Award | Najlepsza zagraniczna realizacja[30] | Wieżowiec (The Tower, Parts 1, 2 & 3, 1995) | Wygrana | |
| 1997 | Hot d’Or | Platynowy film[30] | Ścigana 1 (Private Gold 22: The Fugitive 1, 1997) | Wygrana |
| Najlepszy europejski reżyser[30] | Piramida (Private Gold 11: The Pyramid 1, 1996) | Wygrana | ||
| AVN Award | Najlepsza realizacja zagraniczna[31] | The Pyramid 1, 2, 3 (1996) | Wygrana | |
| 1998 | Hot d’Or | Najlepszy europejski reżyser[32] | – | Wygrana |
| AVN Award | Najlepszy reżyser zagraniczny[33] | Private Gold 22: The Fugitive 1 (1997) | Wygrana | |
| 1999 | Najlepsza realizacja zagraniczna[34] | Tatiana 1, 2 & 3 (1998) | Wygrana | |
| 2000 | Hot d’Or | Najlepszy film europejski[35] | Safe Sex (1999) Sex Therapy (1999) | Nominacja |
| 2001 | Hot d’Or | Najlepszy reżyser | Obłęd 1 (Private Gold 41: Madness 1, 2000) | Wygrana |
| 2003 | Ninfa | Nagroda specjalna organizacji Ninfa[36] | – | Wygrana |
| AVN Award | Najlepszy reżyser produkcji wideo[37] | Brazilian Snake 1 & 2 (2001) | Nominacja | |
| Najlepszy reżyser realizacji zagranicznej[37] | Hustler EXXXotica 1 (2002) | Nominacja | ||
| 2004 | Ninfa | Nagroda za osiągnięcia[38] | – | Wygrana |
| 2006 | Ninfa | Najlepszy reżyser[39] | Sex City (2006) | Nominacja |
| Najlepszy scenariusz filmowy[39] | Nominacja | |||
| 2007 | AVN Award | Najlepszy reżyser zagranicznej produkcji[33] | Wygrana | |
| Ninfa | Najlepszy reżyser wybrany przez publiczność[40] | – | Wygrana | |
| 2008 | XBIZ Award | Reżyser filmów pełnometrażowych roku[41] | – | Nominacja |
| 2009 | AVN Award | Najlepszy reżyser produkcji zagranicznej[42] | Xcalibur 3: The Lords of Sex | Nominacja |
| 2020 | XBIZ Europa Award | Wykonawca / reżyser witryny roku WoodmanCastingX.com[43] | – | Nominacja |
