 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 15 sierpnia 1938 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 27 października 2018 | ||
| Obywatelstwo | |||
| Kategoria wagowa | półciężka | ||
| Bilans walk zawodowych | |||
| Liczba walk | 62 | ||
| Zwycięstwa | 45 | ||
| Przez nokauty | 17 | ||
| Porażki | 11 | ||
| Remisy | 4 | ||
| Nieodbyte | 2 | ||
| |||
Pierluigi Del Papa (ur.15 sierpnia1938 wPizie, zm.27 października2018 tamże[1][2]) –włoskibokser, zawodowy mistrzEuropy, także aktor.
Był mistrzem Włoch wwadze półciężkiej (do 81 kg) w 1960 wicemistrzem wwadze średniej (do 75 kg) w 1957 i w wadze półciężkiej w 1959 oraz brązowym medalistą w wadze półciężkiej w 1958[1].
Rozpoczął zawodowe uprawianie boksu w grudniu 1960. Startował w wadze półciężkiej. W 1960 wygrał 2 walki, w 1961 6 walk, a w 1962 wygrał 8 walk i 2 zremisował. W ostatnim pojedynku w tym roku zdobył wakujący tytuł mistrza Włoch w kategorii półciężkiej wygrywając z przyszłym zawodowym mistrzem Europy w wadze ciężkiejPiero Tomasonim, dla którego była to pierwsza porażka na zawodowym ringu. Kilkakrotnie skutecznie bronił tego tytułu do grudnia 1964, kiedy to poniósł pierwszą porażkę w karierze zawodowej ulegając Benito Michelonowi. W 1965 wygrał m.in. zEddie Cottonem.
11 marca 1966 w Rzymie zdobył tytuł mistrzem Europy (EBU) w kategorii półciężkiej odbierając goGiulio Rinaldiemu. W tym samym roku przegrał towarzyską walkę zBobo Olsonem. Kilkakrotnie z powodzeniem bronił tytułu mistrza Europy, m.in. w walce wChicem Calderwoodem uznanej zanieodbytą z powodu ulewnego deszczu, a także zWilhelmem von Homburgiem, który został w 11. rundzie zdyskwalifikowany za uderzanie przeciwnika głową, kiedy prowadził na punkty. Del Papa wygrał także towarzyską walkę zJürgenem Blinem. 2 grudnia 1967 weFrankfurcie stracił pas mistrza Europy przegrywając przeznokaut zLotharem Stengelem. W styczniu 1969 próbował odzyskać ten tytuł, ale przegrał zTomem Bogsem, który w międzyczasie pokonał Stengela.
Del Papa ponownie został mistrzem Europy w wadze półciężkiej, kiedy 6 lutego 1970 w Mediolanie pokonał kolejnego (po Bogsie) mistrzaIvana Prebega. Przegrał towarzyską walkę zGregorio Peraltą w czerwcu tego roku, a także dwukrotnie obronił tytuł mistrzowski, wygrywając m.in. zRüdigerem Schmidtke. Kolejna obrona nie była udana, gdyż 22 styczniaConny Velensek pokonał go na punkty.
5 czerwca 1971 w Caracas zmierzył się zVicente Rondónem w pojedynku o tytuł mistrza świata federacjiWBA w kategorii półciężkiej, lecz przegrał przez nokaut w 1. rundzie. W 1972 wygrał 2 walki i 3 przegrał (w tym zRudim Lubbersem i Rüdigerem Schmidtke). Ostatnią (przegraną) walkę w karierze stoczył w październiku tego roku z Arno Prickiem[1][3].
Del Papa kilkakrotnie wystąpił w filmie, grając pomniejsze role[4]. Występował w komediach zBudem Spencerem:Lo chiamavano Bulldozer z 1978 iBombowiec z 1982[2].
