| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Miejsce spoczynku | Cmentarz Wszystkich Świętych w Chelsea | ||
| Zawód, zajęcie | botanik, ogrodnik | ||
| |||
Philip Miller (ur.1691 wAberdeen, zm.1771 wLondynie) – angielski botanik, ogrodnik i pisarz szkockiego pochodzenia.
Philip Miller urodził się w 1691 roku w Aberdeen wSzkocji. Jego ojciec William Miller przez pewien czas był ogrodnikiem wBromley, a następnie w ogrodzie w pobliżu londyńskiej dzielnicyDeoptford. Praca ojca oraz otoczenie miały decydujący wpływ na botaniczne zamiłowania młodego Philipa. Ojciec zadbał o dobre wykształcenie.
Po ukończeniu szkoły, wspierany przez ojca, rozpoczął własną działalność. Prowadząc w Deptford koło St. George kwiaciarnię zajmował się hodowlą krzewów ozdobnych i projektowaniem ogrodów. Na oryginalność kwiaciarni i jej właściciela zwrócił uwagęSir Hans Sloane, członek Stowarzyszenia Aptekarzy i właściciel terenów zajmowanych przez ogródChelsea Physic Garden, który zaoferował Millerowi posadę ogrodnika w ogrodzieChelsea Physic Garden, aby pomógł innym ogrodnikom w prowadzeniu ogrodu, w tym ogrodnikowi Ellis, który pełnił funkcję starosty w ogrodzie Chelsea. W 1722 r. z polecenia Sloane Miller został mianowany starostą ogrodu Chelsea Physic Garden.
W latach 1724–1730 był sekretarzem elitarnego liczącego około 20 osób Stowarzyszenia Ogrodników, którzy spotkali się co miesiąc w celu zbadania i porównania różnych roślinnych okazów dostarczonych przez członków stowarzyszenia. Po raz pierwszy nazwali wiele nowych gatunków. Z działalności tego stowarzyszenia, powstał zbiór zapisów stanowiący zalążek późniejszego Słownika Ogrodniczego autorstwa Millera wydanego w 1731 r. Słownik stanowi ważny dokument ogrodniczy, powszechnie stosowany od ponad 100 lat.
Miller utrzymywał rozległe kontakty z innymi botanikami i ogrodnikami, dzięki którym sprowadzał do ogrodu rośliny z całego świata, które po raz pierwszy znalazły się wAnglii. Jest uznawany jako wprowadzający gatunek. W ogrodzie zatrudnił najlepszych botanicznych artystów irytowników do wykonania botanicznych rysunków roślin. Miller nazwał ponad pięć tysięcy gatunków. Był zatrudniony przezJohna Russella IV księcia Bedford do nadzorowania i przycinania drzew owocowych w sadzie wWoburn Abbey, gdzie dbał o drzewa księcia, które zostały wyhodowane z nasion zebranych wPensylwanii przezJohna Bertrama.
W 1769 r. stosunki między Millerem a zarządem ogrodu i zgromadzeniem aptekarzy pogorszyły się do tego stopnia, że pod wpływem nacisku Miller w dniu 29 listopada 1770 r. zgodził się na rezygnację z pracy w ogrodzie. Głównym zarzutem była nadmierna władza Millera w ogrodzie (choć warunki mianowania nigdy nie zostały jasno określone), a w szczególności jego odmienne stanowisko dotyczące oznakowanie roślin kodami indeksu.
Zmarł 18 grudnia 1771 r. w Chelsea. Pochowany na cmentarzu wszystkich Świętych w Chelsea. W 1815r. członkowieTowarzystwa Linneuszowskiego(The Linnean Society of London) i Towarzystwa Ogrodniczego ufundowali obelisk[1].
Jego praca ileseferyzm oraz wyjątkowe osiągnięcia nie tylko jako ogrodnika, ale także jako uznanego autora publikacji botanicznych spowodowały wzrost prestiżu ogrodu. W okresie, kiedy zarządzałogrodem botanicznymChelsea Physic Garden, ogród zyskał międzynarodową sławę. W ogrodzie pod jego kierownictwem zgromadzono największą w Europie kolekcję roślin. W uznaniu za szeroką wiedzę ogrodniczą i zdolności botaniczne, oraz zasługi w rozwoju nauk przyrodniczych, został wybrany członkiemTowarzystwa Królewskiego (Royal Society).
Miller pozostawił duży zielnik, głównie roślin egzotycznych zgromadzonych w Chelsea Garden, który został zakupiony przez sir Josepha Banksa, a obecnie znajduje się wMuzeum Historii Naturalnej w Londynie. Miller nazwał i opisał wiele gatunków. Był pierwszym botanikiem prowadzącym eksperymenty dotyczące udziału owadów w zapylaniu kwiatów roślin, jako pierwszy wykazał znaczenie owadów w zapylaniu roślin. Według słownika biograficznego angielskich osobistościDictionary of National Biography Miller uznawany jest za prekursora prowadzenia pierwszych eksperymentalnych badań nad zapylaniem roślin przez owady.
PrzezLinneusza nazwany został największym ogrodnikiem. Był długoletnim dyrektoremChelsea Physic Garden, ogród za jego władania przez wiele lat były wielkim centrum wprowadzenia i dystrybucji nowych roślin na Wyspach Brytyjskich.
W nomenklaturze botanicznej opisane przez Millera gatunki oznacza się skrótemMill.[2].
30 maja 1721 r. zawarł związek małżeński z Mary Kennet, siostrą żonyGeorga Dionizego Ehreta botanika i rysownika roślin. Miał troje dzieci:
