Pterodroma cookii[1] | |||
(G.R. Gray, 1843) | |||
![]() | |||
![]() | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek | petrel nowozelandzki | ||
Synonimy | |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
![]() | |||
Zasięg występowania | |||
![]() | |||
| |||
|
Petrel nowozelandzki[4] (Pterodroma cookii) –gatunek średniej wielkościptaka oceanicznego zrodzinyburzykowatych (Procellariidae).
Gatunek ten występuje wNowej Zelandii na wyspachLittle Barrier(inne języki),Great Barrier orazCodfish. Po sezonie lęgowymmigruje w kierunku wybrzeżyAmeryki Północnej orazPołudniowej[5].
Nie wyróżnia siępodgatunków[6][7]. Proponowany podgatunekorientalis z wyspy Codfish[5] nie jest obecnie uznawany[6].
Długość ciała 25–34 cm, rozpiętość skrzydeł 76–82 cm; masa ciała 112–302 g[6].
Grzbiet petrela nowozelandzkiego jest zwykle szary, apióra od strony brzucha białe[8]. Ma wąskie skrzydła oraz spiczasty ogon. Jegodziób jest czarny i mierzy około 3 cm. Ma szaroniebieskie nogi[5].
Jestdrapieżnikiem. Żywi się główniekałamarnicami. Poluje również na małe ryby iskorupiaki. Petrele nowozelandzkie polują głównie na powierzchni oceanu, jednak mogą nurkować na głębokość nawet 20 metrów[5].
Sezon lęgowy petreli nowozelandzkich trwa od września do kwietnia, natomiast jaja są składane od października do grudnia. Samica znosi zwykle jedno białejajo, które ma 53 mm długości i 39 mm szerokości. Oboje rodzice wysiadują jajo przez około 47 dni. Młode są karmione co około 3 dni i jednorazowo dostają średnio 37 gramów pożywienia. Młode stają się samodzielne po około 88 dniach[5].
WCzerwonej księdze gatunków zagrożonychIUCN petrel nowozelandzki jest klasyfikowany jakogatunek narażony na wyginięcie (VU,Vulnerable). W 2012 roku szacowano liczebnośćpopulacji na około 670 tysięcy dorosłych osobników. W przeszłości liczebność tego gatunku gwałtownie spadała z powodu obecnościintrodukowanych drapieżników (kotów, szczurów i ptakówweka); ocenia się jednak, że dzięki działaniom ochronnym i tępieniu gatunków inwazyjnych obecnie liczebność tych petreli wzrasta[3][9].