 | |||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Bleo Pedro Fournol | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 13 marca 1892 | ||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 12 stycznia 1950 | ||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Bleo Pedro Fournol (ur.13 marca1892 wBuenos Aires, zm.12 stycznia1950 tamże) –argentyński piłkarz grający jakoprawoskrzydłowy oraz trener. Znany pod przydomkiemCalomino.
Uznaje się go za piłkarza, który jako pierwszy w Argentynie wykonał strzał przewrotką –bicicleta.
Calomino jest wychowankiem stołecznego Boca Juniors, w którym zadebiutował w 1911 roku w spotkaniu przeciwkoCA Independiente (2:1) w którym zdobył gola.
W 1914 roku – na krótko – przeniósł się doHispano Argentino iQuilmes[1], po czym wrócił do macierzystego Boca Juniors, gdzie grał aż do zakończenia kariery w 1924 roku. Łącznie dlaXenezis rozegrał 222 spotkania, w których zdobył 97 bramek. Sześć razy był najlepszym strzelcem Boca – w 1913, 1915, 1916, 1917, 1918 i 1919 roku – rekord ten pobił dopieroMartín Palermo w 2009 roku. Obecnie Calomino zajmuje dziewiąte miejsce w rankingu najlepszych strzelców w historii klubu.
W trakcie kariery słynął z fantastycznych dryblingów. Swój styl gry opierał na swojej szybkości, często strzelał na bramkę w pełnym biegu[2].
W reprezentacjiArgentyny zadebiutował w 1912 roku podczas turnieju Gran Premio de Honor Argentino.
Był w kadrze narodowej na czterech turniejach o Copa America. Naturnieju w 1917 zagrał w dwóch spotkaniach – zBrazylią (zdobył bramkę) iUrugwajem, aArgentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej.Dwa lata późniejArgentyna zdobyła brąz, a Calomino zagrał we wszystkich trzech meczach – zUrugwajem,Brazylią iChile. Po raz trzecina turnieju zagrał w 1920 roku, kiedy Argentyna po raz drugi została wicemistrzem Ameryki Południowej. W trakcie turnieju zagrał we wszystkich trzech meczach – zUrugwajem,Chile iBrazylią. W trakcie spotkania zUrugwajem nie wykorzystał rzutu karnego, który obroniłJuan Legnazzi. Ostatnim turniejem piłkarza byłaCopa América w 1921 roku, kiedy pełnił rolę grającego trenera. Calomino zagrał we wszystkich trzech meczach – z Brazylią,Paragwajem i Urugwajem, a kierowana przez niego drużynaArgentyny zdobyła pierwszy złoty medal w historii.
Dla reprezentacji Argentyny grał w latach 1912-1921, w trakcie których rozegrał 37 meczów i zdobył 5 bramek[3].
