 | |||
| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||
| Narodowość | czeska | ||
| Praca | |||
| Styl | |||
| Projekty | |||
| |||
Pavel Janák (ur.12 marca1882 wPradze, zm.1 sierpnia1956 tamże) –czeski architekt tworzący m.in. realizacjemodernistyczne.
Studiował architekturę i budownictwo u prof.Josefa Schulza, prof.Josefa Zitka i prof.Otto Wagnera. W czasie studiów wiele podróżował poEuropie w celach naukowych, w tym w1907 odbyłstypendialną podróż doWłoch.
Prace Janáka są zgodne z teoriami czeskiego modernizmu. Jego realizacje i prace teoretyczne najczęściej związane są z Pragą, które to miasto widział, jako dynamicznie rozwijającą sięmetropolię, a zatem idealne pole do popisu dla architektów i urbanistów. Interesował się nie tylko budownictwem, ale także wzornictwem, co spowodowało, że był jednym z założycieli grupy artystycznejArtěl, która zajmowała się rzemiosłem artystycznym (od1907). Zajmował się sprawą jakości detalu, głównie w zakresie wyposażenia wnętrz i mebli. W1909 stał się członkiem grupy architektów działających dla Wydziału Mostów Urzędu Miejskiego Pragi. Projektował m.in. mosty ijazy.
W swoim architektonicznym myśleniu twierdził, że użytkowany w budowie materiał determinuje charakter tworzonych z niego budowli. Te poglądy wyraził w dzieleOd moderní architektury k architektuře z1910. Był współzałożycielem praskich zakładów artystycznych (wespół z Josefem Gočárem), w których tworzono potem znane szeroko elementy wyposażenia wnętrz.
PoI wojnie światowej Janák dołączył do nurtu, który wyznawałrondokubizm i narodową formę architektury, m.in. popularyzował zJosefem Gočárem iFranciszkiem Zavazilem ideę kolonii małych domków rodzinnych, które projektował (początek lat 20.XX wieku). Zaprojektował też pawilonczechosłowacki na wystawie wRio de Janeiro w1922. Po1925 przechodził powoli z pozycji dekoracyjnych nafunkcjonalizm.
Głównym polem działania artysty z tego okresu była Praga – projektował tu założenia urbanistyczne, przekształcił wiele części miasta (Troja,Pankrac,Holešovice, Podolí,Letné i inne, także podmiejskie osady). Skupiał się na osiedlach jednorodzinnych, pełnych zieleni. Ważnym elementem twórczości stała się dbałość o zdrowe, czyste życie mieszkańców projektowanych obszarów. Projektował obiekty maksymalnie 4-piętrowe, budowane w dwóch rzędach, oddalone od siebie o odległość dwóch wysokości. Przestrzeń międzyblokową miały wypełniać ogrody,garaże i handel.
Najważniejszym dziełem artysty jestOsiedle Baba w Pradze (plan urbanistyczny, zasady), które było przedstawiane jako wzór architektoniczny. Plany powstały w latach1928 –1932. Budowa 31 domów jednorodzinnych miała być zgodna ze zdrowym stylem życia. Całość jest dziełem wielu architektów, którzy byli ograniczeni zasadami ramowymi. Te zasady określały przede wszystkim wysokość obiektów i udział przestrzeni zielonych na poszczególnych działkach. Janákowi zależało na dobrym skomponowaniu dzielnicy także dlatego, że wybrał to miejsce na swój dom rodzinny. Zadanie zaprojektowania go powierzył współpracownikowi, Ot. Fierlingrovi.
Osobny artykuł:Osiedle Baba w Pradze.W1936 artysta został mianowany architektemzamku praskiego, co było wyróżnieniem za dotychczasową pracę na rzecz ochrony zabytków. W czasieII wojny pozostawał na tym stanowisku, chroniąc zamek przed różnego rodzaju zakusami okupantów. Po wojnie pracował przy zabezpieczaniu letniego zameczku Hvězda na cele muzealne. Prowadził też prace rekonstrukcyjne na zamku praskim. Otrzymał liczne nagrody państwowe.
