![]() | |||
Pełne imię i nazwisko | Paul Anton de Lagarde | ||
---|---|---|---|
Imię i nazwisko urodzenia | Paul Anton Bötticher | ||
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci | |||
Zawód, zajęcie | orientalista, filozof | ||
Narodowość | |||
|
Paul Anton de Lagarde, do 1854 roku nosił nazwiskoPaul Anton Bötticher (ur.2 listopada1827 wBerlinie, zm.22 grudnia1891 wGetyndze) –niemieckiorientalista ifilozof[1].
Nauki pobierał we Friedrich Wilhelms Gymnasium. Studiował naUniwersytecie Berlińskim (1844-1846) oraz na uniwersytecie wHalle (1846-1847, teologia, filozofia, języki orientalne - arabski i perski). W Halle habilitował się[2]. Po habilitacji w latach 1852–1853 odbył podróż naukową doLondynu iParyża, a po powrocie doNiemiec przez dwanaście lat uczył w berlińskich szkołach. Od 1869 roku zaczął wykładać języki orientalne w Getyndze[2]. W pracy naukowej zajmował się tekstamibiblijnymi iojców Kościoła[3]. Był autorem przekładów dziełaGiordana Bruna.
W swoich koncepcjach politycznych formułował postulaty socjalne, a także utworzenia Kościoła o charakterze narodowym, co znalazło odbicie w publikowanych od 1886 roku „Deutsche Schriften”. Artykuł „O najbliższych obowiązkach niemieckiej polityki” był pierwszą wzmianką oMadagaskarze, jako miejscu osiedleniaŻydów europejskich (nie wierzył, że można ich zgermanizować[4]). Lagarde jest wNiemczech uznawany za ojca duchowegoholokaustu, szczególnie duży wpływ wywarł na poglądyAlfreda Rosenberga[5][4].
Popierał nacjonalizm niemiecki, okazywał wrogość wobecKościoła katolickiego oraz jego dorobku cywilizacyjnego. Był również krytyczny wobec protestantyzmu. W swoich poglądach stał na gruncie neopogaństwa germańskiego ivolkizmu[3].
Był przeciwnikiem liberalizmu, który uważał za ideologię obcą Niemcom. Nie popierał parlamentaryzmu, dał się także poznać jako przeciwnik uprzemysłowienia. Uważał, że uzależnia Niemcy od obcych gospodarek i służy Żydom. Pragnął Niemiec obejmujących w granicach Austrię oraz obszary należące do Rosji, które chciał, by zostały zasiedlone przez niemieckich chłopów[6]. Oznaczało to depolonizację i germanizację ziem zamieszkałych przez Polaków. Postulat ten został przejęty przeznazistów[7].
Uważał, że najlepszym ustrojem dla Niemców jest monarchia. Był przekonany, że Niemcy muszą odnaleźć swoją religię, by przewodzić w świecie chrześcijańskim[3]. Wrogo odnosił się do katolicyzmu, bowiem jego nauczanie miało charakter powszechny, było skierowane do całej ludzkości[4]. Zapoczątkował ruch „poganochrześcijan”[8]. W efekcie przyczynił się do rozwoju poganizmu i zwalczania chrześcijaństwa[9].