Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Paul Bartel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Paul Bartel
Prawdziwe imię i nazwisko

Roger William Corman

Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1938
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

13 maja 2000
Nowy Jork

Zawód

reżyser, aktor, scenarzysta

Paul Bartel (ur.6 sierpnia1938 wNowym Jorku, zm.13 maja2000 tamże) – amerykańskiaktor,reżyser iscenarzysta filmowy.

Życiorys

[edytuj |edytuj kod]

Studiował film i teatr naUniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, spędził rok na stypendiumFulbrighta w szkole filmowejCentro Sperimentale w Rzymie. Odbył służbę wojskową wUS Army Signal Corps Pictorial Center wLong Island City, a następnie kręcił filmy dla United States Information Agency[1].

Rozpoczął swoją działalność filmową jeszcze w szkole średniej, realizując krótkometrażowe filmy eksperymentalne i animowane nataśmie 16 mm. Do jego wczesnych prac należąCinema Experimental (1954),Non Objective Film (1956),Margaret Whiting Sings "The Money Tree" (1956) orazCamel Rock (1957). W 1962 , podczas nauki w Centro Sperimentale di Cinematografia w Rzymie, nakręcił włoskojęzyczny film krótkometrażowyProgetti. Przełomem w jego karierze stał się filmThe Secret Cinema (1966), zrealizowany przy minimalnym budżecie nataśmie 35 mm i sfinansowany ze środków własnych reżysera[2].

W 1972 Bartel zadebiutował jako reżyser pełnometrażowy filmemPrivate Parts, będącym połączeniem komedii i horroru. Produkcją zajmował sięGene Corman, bratRogera Cormana, a film został wydany przez wytwórnięMGM. Bartel wystąpił w nim także jako aktor[3]. Produkcja jest często zaliczana dofilmów eksploatacji[4].

W 1975 Paul Bartel wyreżyserowałWyścig śmierci 2000, satyryczną komedię akcji wyprodukowaną przez Rogera Cormana. W filmie wystąpili m.in.David Carradine,Sylvester Stallone iMary Woronov, a sam Bartel pojawił się w epizodycznej roli. Produkcja odniosła duży sukces kasowy i szybko zdobyła status kultowego klasyka.

Po sukcesie filmu Corman zaproponował Bartelowi realizację kolejnego obrazu akcji z Carradine’em –Cannonball (1976). Reżyser nie tylko stanął za kamerą, ale także współtworzył scenariusz. W produkcji pojawiły się licznecameo znanych postaci filmowych, m.in.Joe Dantego iMartina Scorsese. Bartel wspominał później, że po roku pracy nadWyścigiem śmierci 2000, za 5000 dolarów znalazł się w trudnej sytuacji finansowej i przyjął propozycję Cormana z konieczności. Choć sam nigdy nie interesował się motoryzacją i wyścigami, postanowił urozmaicić film licznymi epizodycznymi występami oraz oryginalnymi postaciami, które go fascynowały[2].

W 1982 wyreżyserował filmOberża, do którego napisał scenariusz wspólnie z Richardem Blackburnem. Bartelowi udało się pozyskać fundusze na produkcję i zagrał w filmie razem z Mary Woronov. Produkcja, której budżet wyniósł 230 000 dolarów (zebranych przez niego samego oraz jego rodziców)[5], stała się sukcesem na rynku filmów artystycznych, zarabiając ponad 1 milion dolarów[6], i zyskała status kultowego filmu[5].

PoOberży nakręcił kilka kolejnych filmów, jak np.Klasowo-łóżkowe potyczki w Beverly Hills (1989)[7]. Niemniej, niektóre z produkcji, takie jakKoń o imieniu Długi Strzał (1986) oraz jego ostatnia produkcjaShelf Life (1993), miały minimalną dystrybucję i zostały ledwie wydane[8].

Życie prywatne

[edytuj |edytuj kod]

Był otwarciegejem, co miało wpływ na jego decyzje zawodowe. W branży filmów niezależnych czuł się bardziej akceptowany i miał większe możliwości rozwoju kariery niż w Hollywood[8].

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. AdamA. Bernstein AdamA.,Film Director, Writer Paul Bartel, 61 [online], washingtonpost.com, 18 maja 2000 [dostęp 2025-02-13] (ang.).
  2. abPaulP. Bartel PaulP.,Paul Bartel's Guilty Pleasures, „Film Comment”, 18 (5), jstor.org, 1982, s. 60–62,ISSN0015-119X [dostęp 2025-02-13] (ang.).
  3. Private Parts (1972) [online], catalog.afi.com [dostęp 2025-02-13] (ang.).
  4. JacekJ. Rokosz JacekJ.,Nadzy i rozszarpani. Amerykańska eksploatacja filmowa 1960–1980, Wydawnictwo PWSFTviT, 2021, s. 306-307,ISBN 978-83-65501-66-0 .
  5. abPaul Bartel; Directed Cult Film, 'Eating Raoul' [online], latimes.com, 19 maja 2000 [dostęp 2025-02-13] (ang.).
  6. Eating Raoul (1982) - Financial Information [online], the-numbers.com [dostęp 2025-02-13] (ang.).
  7. PatrickP. Goldstein PatrickP.,Paul Bartel Sticks It to the Idle Rich : Location Fun With the Maverick Director of 'Scenes From the Class Struggle in Beverly Hills', latimes.com, 25 września 1988 [dostęp 2025-02-13] (ang.).
  8. abGaryG. Morris GaryG.,Bartel, Paul [online], glbtq.com, 13 lipca 2009 [dostęp 2025-02-13] [zarchiwizowane zadresu 2009-07-13] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paul_Bartel&oldid=76039703
Kategorie:
Ukryta kategoria:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp