DoRosji miasto należało od czasu jej zwycięstwa wwojnie północnej (1721) do ogłoszenia niepodległości przezEstonię w1918. W 1838 r. w Parnawie zostało otwarte pierwsze sanatorium, a w 1857 r. ukazała się tu pierwsza gazeta drukowana w języku estońskim, której wydawcą byłJohann Voldemar Jannsen.
Od 24 kwietnia do 21 sierpnia 1907 obowiązki komendanta garnizonu Parnawa i komendanta oddziału przeznaczonego do stłumienia zamieszek pełnił podpułkownikZygmunt Gidlewski.
Za czasówEstońskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej miasto było miejscem odpoczynku dla uprzywilejowanych grup społecznych. Od 1940 r. zamknięto dla żeglugi międzynarodowej znajdujący się tu port, a na początku lat pięćdziesiątych zaprojektowano centralny plac i prospekt imienia Lenina. Z ziemią zrównano zabudowania starego miasta i budynek kościoła św. Mikołaja, wybudowano natomiast największą w krajach bałtyckich fabrykę puszkowanych ryb. Po odzyskaniu przez Estonię niepodległości, Parnawę ogłoszono w 1996 r. letnią stolicą Estonii. W 2004 r. otwarty został tu największy w krajach bałtyckich park wodny, a dwa lata później oddano do użytku nadmorską promenadę.
Miasto jest głównym ośrodkiem turystycznym w Estonii, co zawdzięcza długim piaszczyste plaże i atrakcyjnemu położeniu na brzegu zatoki morskiej. Turystyczne walory Parnawy zaczęto wykorzystywać już w pierwszej połowie XIX wieku. Obecnie kurort oferuje m.in. kąpiele borowinowe[potrzebny przypis].
Najstarszymi zabytkami są fortyfikacje miejskie: fragmenty bastionów i fosy, Czerwona Wieża muru miejskiego z XV wieku[2] oraz Brama Tallińska z XVII wieku[potrzebny przypis].
Z pierwszej połowy XX wieku pochodzi secesyjna willa Ammende (1905) oraz kilka funkcjonalistycznych budynków zaprojektowanych przez wieloletniego architekta miejskiego Olewa Siinmaa, takich jak Pärnu Beach Hotel (1937, z Antonem Soansem) i Pärnu Beach Café (1940)[potrzebny przypis].
W drugiej połowie XX wieku wybudowano nowy gmach Teatru Endla oraz kilka budynków sanatoryjnych[potrzebny przypis].
Na terenie ośrodka znajduje się długie kąpielisko z płaskim dnem morskim oraz strefa parku nadmorskiego, znajdują się tu również sanatoria, łaźnie borowinowe, domki letniskowe itp[potrzebny przypis].
Miasto położone jest nadZatoką Parnawską i jest podzielone przez rzekę Pärnu, a rzekaSauga jest oddzielona między Vana-Pärnu i Ülejõe[3].
W Parnawie i jej okolicach znajduje się Rezerwat Przyrody Nadmorska Łąka Pärnu (dawniej Trzciny Nadbrzeżne Pärnu) oraz Rezerwat Krajobrazowy Łąk[potrzebny przypis].
Obecnie[kiedy?] w Pärnu działa 12 szkół ogólnokształcących: Szkoła Podstawowa Pärnu Ülejõe, Szkoła Pärnu Raeküla, Gimnazjum Pärnu Koidula, Gimnazjum Koedukacyjne Pärnu, Gimnazjum dla Dorosłych w Pärnu, Średnia Szkoła Humanistyczna Pärnu Sütevaka, Szkoła Podstawowa Stare Miasto w Pärnu, Szkoła Podstawowa Pärnu Rääma, Szkoła Pärnu Tammsaare, Szkoła Podstawowa przy ulicy Pärnu Kuninga, Szkoła Słońce w Pärnu i Wolna Szkoła w Pärnu[potrzebny przypis].
W mieście działa Pärnu College Uniwersytetu w Tartu oraz Powiatowe Centrum Kształcenia Zawodowego w Pärnu[potrzebny przypis].