Sugerowane pola (wstaw w kodzie):| liga2 = | trener2 = | asystent trenera2 = | liczba członków = | forma prawna = | płeć = | obiekt sportowy2 = | dyrektor sportowy =
Klub PSG utworzony został 26 czerwca 1970 roku[1] na skutek fuzji dwóch zespołówparyskich:Stade Saint-Germain (istniejącego od czerwca 1904 do czerwca 1970 – prawdziwego protoplasty PSG) iParis FC. Oficjalnie zarejestrowany został 12 sierpnia 1970. Jego nazwa pochodzi od nazwy podparyskiej miejscowościSaint-Germain-en-Laye. PSG miał status klubu zawodowego od lipca 1971 do maja 1972. Ponownie klubem zawodowym PSG został w lipcu 1974 i jest nim do dziś.
W pierwszym swoim sezonie (1970/1971) drużyna wystąpiła wdrugiej klasie rozgrywkowej, by już po roku świętować pierwszy historyczny awans doDivision 1. Debiutancki meczParyżanie rozegrali 11 sierpnia 1971 przegrywając na wyjeździe z zespołemAngers SCO 0:2. Po pierwszym sezonie w najwyższej klasie rozgrywkowej PSG uplasował się zaledwie na 16 pozycji, odnosząc 10 zwycięstw przy 18 porażkach w 38 spotkaniach. W maju 1972 nastąpił rozłam klubu ponownie naParis FC, który kontynuował występy w Division 1 oraz na dzisiejszy klub PSG, który w nowym sezonie miał występować zaledwie na poziomie3 ligi. Jednak już po roku udało się wywalczyć awans, by w sezonie 1973/1974 po zajęciu 2. miejsca w grupie Bdrugiej ligi uzyskać szansę powrotu do ścisłej czołówki weFrancji. PSG poprzez fazęplay-off wykorzystał ją eliminując w dwumeczu zespółValenciennes FC (1:2 i 4:2). Ważny odnotowania również jest fakt, że od tego momentu drużyna już zawsze rywalizowała wyłącznie na arenachpierwszoligowych. W lipcu 1974 do użytku klubu oddano stadionParc des Princes, na którym rozgrywa swe mecze do dziś.
W czerwcu 1973 stanowisko prezesa objąłprojektant modyDaniel Hechter, który jako pierwszy dokonał zmiany wyglądu strojów meczowych. Dotychczasowe niemal jednolicie czerwone koszulki zastąpione zostały przez niebieskie z czerwonym pionowym pasem pośrodku otoczonym z obu stron białymi prążkami. Debiut nowych strojów miał miejsce już w sezonie 1973/1974 kiedy to zespół występował jeszcze wdrugiej lidze. Mimo że włodarze wielokrotnie próbowali zmienić ich wygląd, wzór ten zachował się do dziś stając się jednym z symboliparyskiej drużyny.
W okresie trzynastu lat, począwszy od stycznia 1978, w którym stanowisko prezesa klubu piastowałFrancis Borelli klub ze stolicyFrancji odnotował swoje pierwsze znaczące sukcesy na arenie krajowej. Pierwszymi osiągnięciami PSG było zdobyciePucharu Francji w latach 1982 i 1983 orazmistrzostwo Francji w roku 1986.
15 maja 1982 w finalePucharu Francji, na stadionieParc des Princes przy udziale ponad 46-tysięcznej widowni,paryska drużyna zmierzyła się z zespołemAS Saint-Étienne. Po dramatycznym meczu, zakończonym w regulaminowym czasie wynikiem remisowym 1:1 i zdobyciu w ostatniej minucie dogrywki bramki dla PSG na 2:2 (Toko 58',Rocheteau 120'), zwycięzca musiał zostać wyłoniony poprzez konkurs rzutów karnych. Triumfatorem został zespół ze stolicyFrancji, który pewniej egzekwując jedenastki wygrał 6:5.
15 września 1982 klub zadebiutował w europejskich rozgrywkach wyjazdowym meczem1/16 finałuPucharu Zdobywców Pucharów przeciwko drużynieŁokomotiwu Sofia. Z pojedynku tego zwycięsko wyszli gospodarze, zdobywając jedyną bramkę już w 15 minucie. Ostatecznie awans uzyskała jednak drużyna PSG, deklasując w meczu rewanżowym przeciwnika aż 5:1 (Toko 20' i 81',Bathenay 66',N’Gom 85',Lemoult 88'). Przygoda z europejskimi rozgrywkami zakończyła się jednak w1/4 finału, kiedy to w pojedynku przeciwko Waterschei ThorGenk, po pewnym zwycięstwie 2:0 (Fernández 43',Pilorget 57') naParc des Princes,Paryżanie w meczu rewanżowym ulegliBelgom po dogrywce 0:3.
11 czerwca 1983, rok po zdobyciu pierwszego w swojej historiiPucharu Francji, PSG obronił zdobyty tytuł pokonując w finaleFC Nantes 3:2 (Zaremba 3',Sušić 65',Toko 82').
W 1991 nastąpiło przejęcie klubu przezCanal+, który miał stworzyć silną drużynę przeciw dominacjiOlympique Marsylii. Po trzech latach, w 1994 roku, PSG świętował zdobycie drugiego w swojej historii mistrzostwaFrancji, odnosząc zaledwie 3 porażki w 38 spotkaniach. Dało to tym samym przepustkę by w sezonie 1994/1995, po blisko 10 latach, po raz drugi wystąpić w elitarnejLidze Mistrzów. Klub zdołał osiągnąć półfinał tych rozgrywek, kiedy po dwóch porażkach kolejno 0:1 i 0:2 musiał uznać wyższośćwłoskiegoA.C. Milan.
Pierwszym sukcesem na arenie międzynarodowej było zdobyciePucharu Zdobywców Pucharów w 1996 wygrywając 1:0 (N’Gotty 28') w finale przeciwko drużynieRapidu Wiedeń. Rok później nie zdołano obronić zdobytego trofeum ulegając w tym samym stosunku bramkowym hiszpańskiejFC Barcelonie.
W latach 1991–2006 PSG pięciokrotnie święcił triumfy wPucharze Francji (1993, 1995, 1998, 2004, 2006), ponadto zdobywając dwaPuchary Ligi (1995, 1998). W 2000 drużyna została jednym z założycielskich członków grupyG-14. Ponowny powrót na stanowisko trenerskieLuisa Fernándeza w grudniu tego samego roku oraz posiadanie w swoich szeregach wielkiego talentuRonaldinho nie poprawiło pogarszającej się sytuacji w klubie, wynikającej głównie z lawinowo rosnącego zadłużenia. Dopiero w sezonie 2003/2004 osiągnięto oczekiwany sukces, zdobywającPuchar Francji oraz wicemistrzostwo pod wodzą już nowego treneraVahida Halilhodžicia, uzyskując tym samym po 4 latach awans do upragnionych rozgrywekLigi Mistrzów.
W dniu 11 kwietnia 2006Canal+ ogłosił definitywną sprzedaż swoich udziałów w klubie amerykańskiej firmie inwestycyjnejColony Capital, amerykańskiemu bankowi inwestycyjnemuMorgan Stanley oraz francuskiej spółce inwestycyjnejButler Capital Partners.Przejęcie PSG stało się faktem z dniem 20 czerwca 2006 roku, po którym nowym prezesem klubu zostałAlain Cayzac.
Pod nowym kierownictwem PSG nie radził sobie jednak najlepiej. W sezonie 2006/2007 zajmuje ostatecznie daleką, 15. lokatę, by również rok później cudem uniknąć historycznego spadku doLigue 2, wygrywając dwa z czterech ostatnich ligowych meczów. Jedynym pocieszeniem dla kibiców było zdobycie 29 marca 2008 trzeciego w historii zespołuPucharu Ligi Francuskiej, pokonując w finale drużynęRC Lens 2:1 (Pauleta 19',Mendy 90'k.). Godnym odnotowania jest również fakt strzelenia przezPedro Pauletę 109. bramki w barwach klubu zParyża, co tym samym czyni go najskuteczniejszym zawodnikiem we wszystkich rozgrywkach w historii PSG.
Dopiero w maju 2008, po przejęciu stanowiska prezesa klubu przez Charles’a Villeneuve’a, kibice spojrzeli w przyszłość z optymizmem. Wywiązywanie się z wcześniejszych obietnic poskutkowało sprowadzeniem zawodników mających przywrócić PSG zasłużone najwyższe miejsca w tabeli. Do piłkarzy tych zaliczali się:Claude Makélélé,Ludovic Giuly,Mateja Kežman,Stéphane Sessègnon, czy król strzelcówLigue 2 sezonu 2007/2008 w barwachLe Havre AC,Guillaume Hoarau. Na efekty nie trzeba było długo czekać, ponieważ już na półmetku rozgrywek sezonu 2008/2009 paryżanie zajęli wysoką 4. lokatę (zwyciężając w 10 z 19 spotkań), ze stratą zaledwie 5 punktów do prowadzącegoOlympique Lyon.
W letnim okienku transferowym sezonu 2009/10 klub pozyskał tureckiego napastnikaMevlüta Erdinga, francuskiego obrońcęChristophea Jallet oraz wykupiony został zFenerbahçe SK –Mateja Kežman. Kadencja Charles’a Villeneuve’a nie trwała jednak długo, gdyż już w styczniu 2009 do opinii publicznej dotarła zaskakująca wiadomość o jego rezygnacji ze stanowiska prezesa. Jednym z powodów takiej decyzji miała być inna wizja budowy drużyny w stosunku do właścicieli klubu. Oficjalnie 4 lutego 2009 jego miejsce zajął Sébastien Bazin, przedstawiciel głównego akcjonariusza klubu, amerykańskiego funduszu inwestycyjnego Colony Capital. W sezonie 2010/11 zespół zasililiNenê,Siaka Tiéné iMathieu Bodmer. DoWest Bromwich Albion za 7 mln euro sprzedany zostałStéphane Sessègnon
Zlatan Ibrahimović jako zawodnik PSG w sezonach 2012/13 oraz 2013/14 zdobył tytuł króla strzelców.
W maju 2011 nowym właścicielem klubu został fundusz Qatar Sports Investments. Prezesem klubu zostałNasser Al-Khelaïfi, natomiast dyrektorem sportowymLeonardo. Katarczycy zwiększyli budżet klubu do 150 mln euro, dzięki czemu możliwe było przyjście m.in. argentyńskiego pomocnikaJaviera Pastore za 42 mln euro. Oprócz niego do klubu zostali sprowadzeniBlaise Matuidi,Jérémy Ménez,Maxwell,Thiago Motta orazSalvatore Sirigu. Dzięki udanym transferom PSG kończył rundę jesienną sezonu 2011/2012 na pierwszym miejscu w tabeli (po raz pierwszy od sezonu 1996/1997), jednak 23 grudnia 2011 zwolniono treneraAntoine’a Kombouaré, którego zastąpił znany z sukcesów odnoszonych zA.C. Milan włoski trener,Carlo Ancelotti. Sezon 2011/2012 PSG zakończył na drugim miejscu co dało awans do Ligi Mistrzów UEFA. W letnim okienku transferowym sezonu 2012/13 do Paris-Saint Germain przybyli:Ezequiel Lavezzi, młody talentMarco Verratti, gwiazdorZlatan Ibrahimovic orazThiago Silva. Pod wodzą Carlo Ancelottiego tak wzmocniony zespół zdobył mistrzostwo ligi francuskiej oraz dotarł do ćwierćfinału Ligi Mistrzów ulegającFC Barcelonie. Ponadto w zimowym okienku tego sezonu do klubu przybyła gwiazda angielskiej piłkiDavid Beckham, holenderski obrońcaGregory van der Wiel oraz młody brazylijski talentLucas Moura.
Wsezonie 2014/15 zespół dokonał historycznego osiągnięcia. Po raz pierwszy Paryżanie zdobyli wszystko co było do zdobycia na krajowym podwórku. W ręce PSG powędrowało trzecie z rzędu, a piąte w ogóle mistrzostwo kraju, drugi raz z rzęduCoupe de la Ligue,Coupe de France oraz drugi raz z rzęduSuperpuchar. Na arenie międzynarodowej PSG wystąpił wLidze Mistrzów, gdzie po raz trzeci zakończył udział na ćwierćfinale (z Barceloną, porażki 1:3, 0:2), eliminując wcześniej po dramatycznym dwumeczuChelsea (1:1, 2:2 po dogrywce). Krajową dominację udało się potwierdzić także w następnymsezonie, udanie broniąc wszystkich trofeów. Na drodze do zdobycia piątego z rzędu mistrzostwa kraju wsezonie stanęłoAS Monaco. Klubowi zParyża udało się jednak po raz kolejny zdobyć Coupe de la Ligue, Coupe de France oraz Superpuchar. Od 11 maja 2016 r.Zlatan Ibrahimović jest także samodzielnym liderem klasyfikacji najlepszego ligowego strzelca PSG, strzelając w trakcie 4-letniego kontraktu 113 ligowych bramek (141 w ogóle).
Pierwszy mecz w europejskich pucharach drużyna PSG rozegrała w sezonie1982/1983 w ramach rozgrywekPucharu Zdobywców Pucharów. 15 września 1982 wSofii, przy udziale piętnastu tysięcy widzów,Paryżanie zmierzyli się z tamtejszymLokomotiwem, przegrywając 0:1. Pierwsze zwycięstwo przyszło już niespełna 2 tygodnie później, kiedy to w spotkaniu rewanżowym 28 września 1982Bułgarzy musieli uznać wyższość jedenastki ze stolicyFrancji, ulegając wysoko 5:1 (Toko 20' i 81',Bathenay 66',N’Gom 85',Lemoult 88').
Le Classique, również znany jako Derby Francji, to spotkanie rozgrywane pomiędzy najbardziej prestiżowymi drużynami kraju, Paris Saint-Germain orazOlympique Marsylia. Główną różnicą „klasyku” w porównaniu do innych krajowych derbów jest nie tylko rywalizacja na linii największych miast, ale również pomiędzy klasami społecznymi. Paryż to mekka francuskiego społeczeństwa i stylu, gdzie mieszkańcy często dominowali w polityce, ekonomii oraz kulturze. Marsylia natomiast to portowe miasto zamieszkiwane w większości przez klasę robotniczą, nie popierającej paryskiej kultury. Każda konfrontacja odbija się również ogromnym echem politycznym, z racji rywalizacji północ-południe oraz opozycji południowych prowincji kraju wobec rządów stolicy[11] Derby mają historyczne, kulturalne oraz polityczne podłoże, zrodzone również z prowokacji międzyklubowej. Nieoficjalnie mówi się, iż piłkarskim założycielem tej rywalizacji jest Bernard Tapie, właściciel OM w latach 80. XX wieku, a jej promotorami m.in.Canal+ w latach 90.
Zarówno PSG, jak i OM, to jedyne drużyny, które mogą pochwalić się zdobyciem europejskich pucharów oraz byciem jedynymi dominującymi klubami we francuskiej lidze do czasów przejęcia schedy przezOlympique Lyon od 2001 roku. Mimo niepokojących rezultatów obu klubów na przestrzeni 8 lat od rozpoczęcia milenium, wciąż wraz zAS Saint-Étienne, posiadały najbardziej rozbudowaną siatkę kibicowską w kraju oraz poza granicami.
Stosunki między kibicami są bardzo napięte przez co często grupy zwolenników klubowych oraz pseudokibice po meczach ustawiają się ze sobą na bójki. Lokalne władze podejmują wszelkie metody doprowadzające do zwiększenia bezpieczeństwa podczas tego szlagieru oraz zapobiegania konfrontacjom kibicowskim, co przekłada się jednakże na różne rezultaty, z racji wciąż pojawiających się niebezpiecznych incydentów. Zgodnie ze statystykami od 11 kwietnia 1995 do 18 marca 2010 roku, w starciach pomiędzy kibicami PSG, a OM zostało aresztowanych 305 osób, a 43 zostały ranne[12]. Śmierć poniosły 2 osoby.
Po przejęciu PSG przez katarskich inwestorów stosunki na linii Paryż-Marsylia jeszcze bardziej się zaostrzyły, głównie przez aspekty finansowe.
Statystyki pomiędzy klubami: (stan na 23.10.2016[13]):
W gronie dwóch najważniejszych rywali PSG znajduje sięOlympique Lyon. Podłoże rywalizacji jednak nie ma już nic wspólnego z warstwą społeczną, polityczną czy historyczną, a jedynie sportową. Lyon jest zawsze brany pod uwagę w walce o mistrzostwo Francji, szczególnie po okresie 7 lat zdobywania mistrza z rzędu. Z tego względu spotkania między obiema drużynami są bardzo ekscytujące dla kibiców. Stosunki między kibicami w większości są neutralne, pomijając kilka incydentów pseudokibicowskich.
Statystyki pomiędzy klubami: (stan na 31.05.2015)[14]:
Najbardziej rozpoznawalnymi strojami PSG były ciemnoniebieskie koszulki z czerwonym pionowym pasem pośrodku otoczonym z obu stron białymi prążkami. Po raz pierwszy wzór ten zaprezentowany został w 1973, gdy w sezonie 1973/1974 drużyna występowała jeszcze wdrugiej lidze, a jego projektantem był ówczesny prezesDaniel Hechter. Stroje te zastąpiły pierwsze noszone przez trzy lata niemal jednolicie czerwone koszulki, które w połączeniu z białymi spodenkami oraz niebieskimi getrami nawiązywały do pochodzenia klubu (biel –Stade Saint-Germain, czerwień oraz niebieski –Paris FC).
W 1981 prezesFrancis Borelli postanowił zmienić wzór wprowadzając białe koszulki udekorowane dwoma pionowymi prążkami: czerwonym oraz niebieskim. Tym samym dotychczasowe, wykreowane w 1973, stały się jedynie strojami wyjazdowymi. W 1990 dokonano kolejnej korekty wyglądu koszulek, zmieniając ułożenie pasków, które od tej pory razem kształtem miały przypominaćwieżę Eiffla. Wzór ten utrzymał się przez dwa lata, aż do sezonu 1992/1993.
Dopiero w 1994 zdecydowano się powrócić do koszulek projektuDaniela Hechtera, które mimo licznych, lecz nieznacznych przekształceń przetrwały do roku 2009. W sezonie 2009/2010 pierwszymi strojami drużyny zostały ciemnoniebieskie koszulki udekorowane czerwonymi prążkami, ciemnoniebieskie spodenki i getry.
Od początku istnienia klubu, aż do roku 1974 PSG rozgrywał swe mecze na stadionie Stade Georges Lefèvre, ulokowanym w podparyskiej miejscowościSaint-Germain-en-Laye. Od tamtej pory obiekt użytkowany jest głównie przez drużyny rezerwowe i wchodzi w skład centrum treningowego klubu –Camp des Loges. Nazwa stadionu nadana została w 1945 i upamiętnia poległego na froncie w 1940 piłkarza zespołuStade Saint-Germain.
Klub ze stolicyFrancji, nieprzerwanie od lipca 1974 roku, rozgrywa swe mecze na stadionieParc des Princes. Czterogwiazdkowy obiekt, będący własnością miastaParyża, ulokowany został w16. dzielnicy, a swą nazwę zawdzięcza dawnemu parkowi, na terenie którego został wybudowany. Rekordową frekwencję zanotowano 2 marca 1983 roku podczas meczu1/4 finału Pucharu Zdobywców Pucharów, PSG zbelgijskim Waterschei ThorGenk (2:0 –Fernández 43',Pilorget 57'), która wyniosła 49 575 widzów. Do dyspozycji kibiców oddano czterotysięczny parking, a sam obiekt został w całości zamknięty i składa się z czterech zadaszonych trybun: północnej – Auteuil, południowej – Boulogne, wschodniej – Paris i zachodniej – Presidentielle Thomson.
Gérard Houllier – pierwszy trener PSG, który zdobył mistrzostwo FrancjiCarlo Ancelotti – pierwszy trener PSG w epoce obecnych właścicieliThomas Tuchel – w 2020 awansował z PSG do finału Ligi MistrzówLuis Enrique – obecny trener PSG
Chronologiczny spis trenerów Paris Saint-Germain od czasu istnienia klubu.
↑Z powodu problemów zdrowotnych Gérarda Houlliera, do protokołów jako pierwszy trener wpisywany był Erick Mombaerts, pełniący faktycznie obowiązki asystenta.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
