![]() | |
Data powstania | III/IV wiek |
---|---|
Rodzaj | Kodeks papirusowy |
Numer | (GA) |
Zawartość | |
Język | grecki |
Rozmiary | [14.5] cm x [21.5] cm |
Typ tekstu | tekst aleksandryjski |
Miejsce przechowywania | Muzeum Egipskie w Kairze |
Papirus 92 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem –wczesny greckirękopisNowego Testamentu, spisany w formie kodeksu napapirusie.Paleograficznie datowany jest naIII lub IV wiek. Zawiera fragmenty Listu do Efezjan i 2. Listu do Tesaloniczan.
Zachowały się dwa fragmentyListu do Efezjan (1,11-13.19-21) oraz2. Listu do Tesaloniczan (1,4-5.11-12)[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 14,5 na 1,25 cm. Tekst pisany jest w 27 linijkach na stronę[2].
Nomina sacra pisane są skrótami.
Kurt Aland zaliczył go do trzech wczesnych rękopisów Listu do Efezjan i dwóch wczesnych rękopisów 2. Listu do Tesaloniczan[2].
Według Comforta jest jednym z sześciu wczesnych rękopisów, który zawierał pełny zbiórListów Pawła. Pozostałe pięć rękopisów to:Papirus 13,Papirus 15/16,Papirus 30,Papirus 46,Papirus 49[3].
Tekst grecki rękopisu reprezentujealeksandryjską tradycję tekstualną. Gallazzi zauważył bliskie pokrewieństwo tekstualne doChester Beatty II,Kodeksu Synajskiego orazKodeksu Watykańskiego[2].
Rękopis znaleziony został wFajum w 1969 roku[4]. Tekst rękopisu opublikowany został przez Claudio Galazzi w 1982 roku[5]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 92[6].
Rękopis datowany jest przezINTF na III wiek[1]. Comfort datuje na III lub początek IV wieku[2].
Paleograficznie jest podobny doP. Bodmer IX, P. Cairo Isid. 2, oraz P. Rylands III 489[2].
Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27).
Jeden z fragmentów przechowywany jest wMuzeum Egipskim w Kairze (PNarmuthis 69.39a/229a)[1].