Papyrus Osloensis

Data powstania	IV wiek
Rodzaj	Kodeks papirusowy
Numer	${\displaystyle {\mathfrak{P}}^{62}}$ (GA),${\displaystyle {\mathfrak{P}}^{994}}$ (Rahlfs)
Zawartość	Księga Daniela,Ewangelia Mateusza 11,25-30 †
Język	grecko-koptyjski
Rozmiary	6,5 cm × 5,6 cm
Typ tekstu	tekst aleksandryjski
Kategoria	II
Miejsce przechowywania	Oslo

Papirus 62 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem${\displaystyle {\mathfrak{P}}^{62}}$ –grecko-koptyjskirękopisNowego Testamentu oraz Septuaginty (${\displaystyle {\mathfrak{P}}^{994}}$), spisany w formie kodeksu napapirusie.Paleograficznie datowany jest naIV wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii Mateusza oraz Księgi Daniela.

Zachowały się fragmenty 13 kart papirusowych. Są na nich fragmentyEwangelii Mateusza (11,25; 11,25; 11,25-26; 11,27; 11,27; 11,27-28; 11,28-29; 11,29-30; 11,30)^[1], a takżeKsięgi Daniela 3,51-53 (fragmentOdy). Starotestamentowe fragmenty oznaczane są numerem 994 naliście rękopisów Septuaginty według klasyfikacjiAlfreda Rahlfsa^[2].

Stosujedierezę nad literąypsilon^[2].

Nomina sacra pisane są skrótami (θς,ις,κε,πρ,πηρ,υς)^[2].

Tekst grecki Ewangelii Mateusza reprezentujealeksandryjską tradycję tekstualną.Kurt Aland zaklasyfikował go dokategorii II^[1].

Tekst Księgi Daniela reprezentuje recenzjęTeodocjona^[2].

Tekst grecki Mateusza w rekonstrukcji

^[25.] εν εκεινω τω καιρω̣ αποκριθεις̣ ειπεν ο [ι̅ς̅] ε̣[ξομολογο]υ[μαι] [σοι] [π̅ρ̅] κ̅[ε̅] [του] [ουρα]

νου και της γ̣η̣ς οτι εγρ̣υ̣ψας ταυ[τ]α̣ απο σο[φων] [και] [συ]ν̣[ετων] [και] απ[εκαλυψας]

αυτα νηπιοις^[26.] ναι ο πη̅ρ οτι ουτως ευδοκι̣[α] –

^[27.] παντα μοι παρεδοθη υπο̣ του π̣α̣τ̣[ρ]ο̣ς̣ μ̣ο̣υ̣ – [υι]

ον ει μη ο πατηρ ουδε το[ν] πατερα τ[ις] [ε]π̣ιγινω[σκει] –

αποκαλυψαι^[28.] δ̣ε̣υτε προς μ̣ε παντε[ς] [οι] κοπιον̣[τες] – [αναπα]

υσω υμας^[29.] α̣ρατε τον ζ̣υ̣[γο]ν μου εφ̣ [υμ]α̣ς̣ και μ̣α[θετε] – [τα]

πεινος τ̣η κ[αρ]δ̣ια και ευ[ρ]η̣σ̣ε̣τε αν̣[απα]υ̣σιν ταις –^[30.] –

και τ̣ο φορτιον μου ελα̣[φρο]ν εστιν

Rękopis znaleziony został w Egipcie. Tekst rękopisu opublikował Leiv Amundsen w 1945 roku^[3]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 62^[4].

Rękopis datowany jest przezINTF na IV wiek^[1].

Cytowany jest w krytycznych wydaniach greckiegoNowego Testamentu (NA27).

Obecnie przechowywany jest w biblioteceUniwersytetu w Oslo (Inv. 1661)^[1].

• 
  Mat 11.25-30 recto 1 3 5 7
• 
  Mat 11.25-30 verso 18 20 22 24
• 
  Mat 11.25-30 recto 25
• 
  Mat 11.25-30 recto 17 19 21 23
• 
  Mat 11.25-30 verso 10 12 14 16
• 
  Mat 11.25-30 verso 26
• 
  Mat 11.25-30 recto 9 11 13 15
• 
  Mat 11.25-30 verso 2 4 6 8

• Lista kodeksów papirusowych Nowego Testamentu
• Lista rękopisów Septuaginty

• Leiv Amundsen,Christian Papyri from the Oslo Collection, Symbolae Osloenses 24 (Oslo: 1945), pp. 121–147.

• INTF: Papirus 62 (GA). [w:]Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2017-01-17].

• Manuskrypty biblijne z IV wieku
• Papirusy Nowego Testamentu
• Rękopisy Septuaginty