| Postać zGwiezdnych wojen | |
.jpg) | |
| Grany przez | |
|---|---|
| Dubbing | Ryszard Nawrocki (I-III, V-VI) |
| Dane biograficzne | |
| Pochodzenie | |
| Przynależność | |
| Płeć | |
| Data urodzenia | ok. 84BBY |
| Data i miejsce śmierci | 4ABY |
| Inne informacje | |
| Zajęcie | senatorRepubliki |
| Umiejętności | błyskawice mocy, walka mieczem świetlnym |
Imperator Sheev Palpatine (wcześniej senatorRepubliki Galaktycznej, Wielki Kanclerz) – postać fikcyjna, jeden z głównychantagonistówGwiezdnych wojen. Znany też jakoDarth Sidious, Mroczny LordSithów.
Po raz pierwszy, epizodycznie, Palpatine pojawia się w filmieImperium kontratakuje, odgrywany przez aktorkę Marjorie Eaton (głosu użycza muClive Revill). Niemniej był zapowiedziany już w części IV (pierwsza według daty wydania) jako ten, który rozwiązał Senat. Począwszy odPowrotu Jedi postać tę odgrywaIan McDiarmid.
Na potrzeby przygotowanego w 2004 roku wydaniaDVDImperium kontratakuje scenę z Palpatine’em nakręcono na nowo, tym razem z udziałem McDiarmida.
Został wybrany na reprezentanta planetyNaboo w Senacie Galaktycznym po śmierci swojego poprzednika – Vidara Kima. W roku 32BBY Palpatine, średnio znany senator z Naboo, wybrany został przez Senat Republiki na urząd Najwyższego Kanclerza. Zastąpił na tym stanowisku Finisa Valoruma, oskarżanego o nie dość energiczne działania w związku z kryzysem na Naboo oraz zbytnie uleganie przekupnym biurokratom. Palpatine jako Darth Sidious osobiście doprowadził do tego kryzysu, potem zaś nakłonił królową Naboo do złożeniawotum nieufności wobec Valoruma.
Głównym, choć nieujawnianym celem i ambicją Palpatine’a było skoncentrowanie w swoich rękach władzy dyktatorskiej, do czego dążył zarówno metodami jawnymi (działania polityczne,demagogia, wykorzystywanieksenofobii), jak i zakulisowymi manipulacjami. Wybuchwojen klonów, do którego sam się przyczynił jako Lord Sithów, znacząco ułatwił te działania. Przekonując o konieczności posiadania silnej, scentralizowanej władzy w trudnych czasach, Palpatine doprowadził do nadania mu przez Senat wyjątkowo szerokich kompetencji na czas wojny. Nigdy już się ich nie zrzekł. Ostatecznym krokiem było mianowanie się – mimo sprzeciwów niektórych stronnictw – Imperatorem oraz przekształcenie Republiki wImperium Galaktyczne i likwidacja Zakonu Jedi (rok 19BBY). Palpatine wykorzystał atmosferę zagrożenia Galaktyki, którą sam wywołał.
Jako imperator, Palpatine stworzył rozbudowany aparat przymusu państwowego (COMPNOR oraz podlegająca mu służba bezpieczeństwa) i terroru, rozbudował siływojskowe (Flota i Armia Imperialna,szturmowcy) oraz zlecał i promował wykorzystanie ich przeciw własnej ludności cywilnej. Władzę absolutną dzierżył aż do śmierci wbitwie pod Endorem w roku 4ABY. Imperator, będący w świecieGwiezdnych wojenuosobieniem Zła, dążył do osiągnięcia władzy nad galaktyką, władzy nieograniczonej, decydowania o losie ludzi i przyszłych zdarzeniach. Jego ambicje przekraczały cele większości tyranów. Sposób traktowania swoich uczniów i pomocników (wykorzystywanie i zabijanie, gdy stawali się słabsi) i metody osiągania celów obrazują, w jaki sposób Zło manipuluje ludźmi.
Utrzymywanym w tajemnicy faktem była druga tożsamość Palpatine’a: Mroczny Lord Sithów Darth Sidious. Jako uczeń Dartha Plagueisa, Palpatine zaprzedał sięCiemnej StronieMocy. Jego głównymi celami było dokonanie zemsty naZakonie Jedi oraz przejęcie władzy absolutnej nad galaktyką, a także stałe zwiększanie własnych umiejętności w zakresie panowania nad Mocą.
Wśród zakulisowych działań Palpatine’a zmierzających do realizacji powyższych celów wyróżnić można kilka wątków.
Poza własnymi studiami nad Ciemną Stroną Mocy, Palpatine pozyskiwał kolejnych uczniów. WyszkoliłDartha Maula, przeciągnął na Ciemną Stronę i przyjął na uczniaHrabiego Dooku (który stał sięDarthem Tyranusem), jego największym dziełem było jednak przeciągnięcie na stronę mroku młodegoAnakina Skywalkera (Dartha Vadera), „wybrańca Mocy”, który przed przejściem na ciemną stronę zabił Tyranusa (działając pod presją Palpatine’a/Sidiousa).
Po przejęciu władzy Palpatine miał wielu posługujących się Mocą popleczników, którzy jednak nie byliSithami. Do najbardziej znanych należeli m.in. Tremayne, Lumiya, Jerec orazMara Jade. Sidious próbował także przeciągnąć na Ciemną StronęLuke’a Skywalkera, aby zastąpić nim Vadera, którego siły sam się obawiał.
Jako Darth Sidious, Palpatine potajemnie i przez pośredników inicjował konflikty w Galaktyce przez kontrolowanie lub wspieranie rozmaitych organizacji przestępczych, nielegalnych działań legalnych podmiotów (np. inwazja Federacji Handlowej naNaboo) lub frakcji mających na celu rozbicie jedności Republiki (wsparcie dlahrabiego Dooku i separatystów). Działania te miały doprowadzić do wzrostu zaufania do Palpatine’a jako senatora, a potem Kanclerza, dzięki rozwiązywaniu przez niego kolejnych konfliktów lub też do przedstawienia go jako jedynej osoby zdolnej zapanować nad chaosem i zapewnić bezpieczeństwo Republice. Równocześnie zabiegi te miały osłabić w oczach ludności pozycję legalnego rządu oraz Zakonu Jedi.
Wojny klonów były jedną z największych i najdłużej przygotowywanych intryg Palpatine’a. Ich celem było zniszczenieZakonu Jedi przez wciągnięcie Rycerzy do działań wojennych i konfliktów między rozmaitymi stronnictwami. Odbywało się to na kilku frontach:
Rycerze Jedi zdawali sobie sprawę z niektórych aspektów działalności Sidiousa, nie byli jednak w stanie odkryć na czas jego tożsamości. Na krótko przed zakończeniemWojen KlonówRada Jedi podejrzewała, że Sithem jest ktoś z otoczenia Najwyższego Kanclerza, ale ostateczne ujawnienie się im Palpatine’a jako Sidiousa nastąpiło dopiero w wybranym przez niego samego momencie. Kulminacją planu Palpatine’a wobec Jedi było wydanie Rozkazu 66 i następująca po nim Czystka Jedi. Wydarzenia te przedstawione są w filmieZemsta Sithów.
W latach 3–4ABY Palpatine przygotował kolejną intrygę, mającą raz na zawsze zniszczyć rosnący w siłęSojusz Rebeliantów. Z jego polecenia pozwolono Rebeliantom pozyskać planydrugiej Gwiazdy Śmierci, co miało skłonić ich do ataku, a w rezultacie – wejścia w pułapkę zastawioną przez Flotę Imperium. Równocześnie miało to doprowadzić do przeciągnięcia na Ciemną Stronę MocyLuke’a Skywalkera, którego Palpatine chciał uczynić swym nowym uczniem w miejsce Vadera.
Wydarzenia podczasbitwy pod Endorem potoczyły się jednak zupełnie nie po myśli Imperatora. Skywalker pokonał Vadera w pojedynku, nie poddał się jednak Ciemnej Stronie i nie zabił go. Palpatine postanowił zabić Luke’a, uprzednio torturując go przy użyciu błyskawic Mocy, co poruszyło uczucia Vadera na tyle, że ostatecznie wystąpił on w obronie syna, przeciw swojemu mistrzowi i wrzucił Imperatora do szybu reaktora, gdzie Palpatine poniósł śmierć. Wydarzenia te przedstawione są w filmiePowrót Jedi.
W filmieGwiezdne wojny: Skywalker. OdrodzenieKylo Ren odnajduje Imperatora na niezbadanej dotąd planecie Exegol. Imperator ujawnia, że stworzył Snoke’a jako swoją marionetkę, aby kontrolowaćNajwyższy Porządek i zwabić Kylo naCiemną Stronę.
Źródła pozafilmowe (seriakomiksówMroczne Imperium) opisują odrodzenie się Palpatine’a w sklonowanym ciele w roku 11ABY. Zgromadził on większość ocalałych sił Imperium oraz Mrocznych Jedi na planecieByss, skąd zaplanował kampanię mającą na celu ponowne przejęcie władzy, tym razem środkami militarnymi. Usiłował również ponownie przeciągnąć na Ciemną Stronę Luke’a Skywalkera, jednak w ostatecznym rozrachunku – bezskutecznie. Plan ponownego przejęcia władzy nad Galaktyką nie powiódł się, a Palpatine ostatecznie zginął, pozbawiony klonów, do których mógłby przenieść swoją jaźń. Wiele lat po tym wydarzeniu wydawało się, że Palpatine wrócił, ale był to tylko hologram wysyłany przez Czerwonych Gwardzistów.
 | Zobacz kolekcję cytatówPalpatine w Wikicytatach |
| Główne | |
|---|---|
| Drugoplanowe | |
| Zbiorowe |
