Pad (wł.Po[pɔ],łac.Padus) – rzeka w północnychWłoszech o długości 652 km, najdłuższa i największa rzeka tego kraju[1][2][3][4]: średni przepływ przy ujściu 1507m³/s[2], maksymalny przepływ zanotowany w Pontelagoscuro kołoFerrary wyniósł 10 300 m³/s. Powierzchnia jej dorzecza wynosi ok. 75 tys. km²[2][3][4], stanowi to ok. 1/4 powierzchni całych Włoch.
Delta Padu, zaczynająca się już w pobliżuFerrary, ma powierzchnię ok. 380 km². Liczy 14 ramion podzielonych na 5 grup: Po di Levante, Po di Maestra, Po delle Tolle, Po di Goro e di Gnocca, Po della Pilla.Ze względu na to, że formuje się ona w końcowej częściAdriatyku – zamkniętej, stosunkowo spokojnej, wolnej od silnychpływów, gwałtownego falowania i prądów morskich – jest jedną z najszybciej przyrastających delt rzecznych: od czasów rzymskich do połowy XX w. urosła o ok. 35 km[5]. Obecnie roczny przyrost powierzchni delty wynosi ok. 80 ha. Delta ta charakteryzuje się również wyjątkowo dużą miąższością osadów, przekraczającą 172 m[5].
Pad jest żeglowny doPawii przez ramię ujściowePo della Pila, prowadzące najwięcej wody.
Dolina Padu była zamieszkana już wpaleolicie ineolicie, a począwszy od czasów rzymskich prowadzi się prace regulacyjne, mające zapobiec powodziom (najbardziej katastrofalne były powodzie w latach 589, 1150, 1438, 1882, 1917, 1926, 1951, 1957, 1966)[1].
