Pałac | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||
| Typ budynku | |||
| Styl architektoniczny | |||
| Ukończenie budowy | 1693 r. | ||
| Pierwszy właściciel | 1340 r. Mikołaj Parciwal z Piotrkowic, w 1349 r. Janko z Piotrkowic, rodzina von Prittwitz (1392 r.) | ||
| Kolejni właściciele | Kolejni znani z nazwiska właściciele to: Czesław (1447 r.), Melchior Slopot (1472 r.), Henryk von Dohna (1482 r.), von Nostitz (1599 r.), Leonard von Skopp (1656 r.), Jan von Studnitz/Sturnitz, jego żona Anna Maria hrabina von Colonna (po drugim mężu), rodzina von Maltzan (1720 r.), rodzina von Danckelmann (od 1787 r. do 1945 r.) | ||
| Obecny właściciel | Arkadiusz Michoński (2015) | ||
Położenie na mapie gminy Prusice | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |||
Położenie na mapie powiatu trzebnickiego | |||
| |||
Pałac w Piotrkowicach – renesansowy pałac, poddany barokizacji w 1693 r.[1] wPiotrkowicach –wsi wPolsce, wwojewództwie dolnośląskim, wpowiecie trzebnickim, wgminie Prusice.
W średniowieczu wieś należała do rodziny von Prittwitz (1392 r.), która od nazwy wsi przyjęła nazwisko. Założenie pałacowe w Piotrkowicach było własnością znanych rodzin arystokratycznych m.in. Kosligów,Nostitzów (od 1574 r.), vonMaltzanów (właścicieli księstwa stanowego wMiliczu od 1684 r.),Colonna, vonDanckelmanów (od 1787 r.)[2][3]
Trzypiętrowy pałac wybudowany na planie prostokąta, kryty wysokimczterospadowymdachem mansardowym. Pierwotny obiekt z połowy XVI w. (posiadający gotyckie piwnice) na co wskazują zachowane detale architektoniczne (opaski okienne i drzwiowe) oraz konstrukcyjne (bogato zdobione belki stropowe datowane na ok. 1565 r.), również nieregularność podziałów fasad[4]. Na parterze sklepienia z manierystyczną dekoracjąrollwerkową oraz sala z barokowymi stiukami z herbem vonMaltzanów. Obecny kształt fasady nadany w okresie baroku ok. 1693 r. Dekoracjastiukowa unikalna w Europie Środkowej o proweniencji północno-włoskiej (autorGiovanni Simonetti[5] aktywny m.in. we Wrocławiu, Lipsku, Berlinie)[6]. Fasada pałacu wykazuje stylistyczne podobieństwa do wystroju Pałacu opatów klasztoru cysterskiego wLubiążu (1690-92) uznanego za jedno z największych i najcenniejszych artystycznie realizacji barokowych w Europie[7]. Elewacje pokrywa bogaty program sztukatorski, zamieniający podziały architektoniczne na ramy dla dekoracji groteskowej i roślinnej. Na wyższych kondygnacjach artykulacja pilastrami o toskańsko-kompozytowych kapitelach zwieńczonymi koroną hrabiowską. Powiązania stylistyczne ze Starą Giełdą w Lipsku (Alte Borse) mogą wskazywać na aktywność w Piotrkowicach architekta GiełdyJohann Georg Starcke.

Pałac restaurowany w XIX w. przez rodzinę Danckelmanów bez zatarcia cech stylowych. Wyjątkowej urody fasada o dekoracji sztukatorskiej stawiająca obiekt wśród najwybitniejszych realizacji barokowych w Europie Środkowej. Dekoracja Pałacu wykazuje silne pokrewieństwo stylistyczne z barokowym wystrojemOpactwa Cystersów wLubiążu uznawanym za arcydzieło sztuki barokowej na Śląsku.
Obiekt jest częścią zespołu pałacowego, na który składają się: park, mauzoleum rodziny von Danckelman z 1850 r.[8] oraz założenie folwarczne w skład którego wchodzą: spichrz z pierwszej połowy XIX w. oraz ujeżdżalnia o bogatej dekoracji fryzu, stajnia z mieszkaniami służby oraz rządcówka, wszystkie w jednolitym eleganckim stylu neogotyckim z poł. XIX w. Ogród barokowy przekształcony w XIX w. w park krajobrazowy z dwoma stawami i romantycznym Mauzoleum rodowym. W parku dęby o charakterystyce pomników przyrody, ponad 500-letnie.