Półwysep Iberyjski (Półwysep Pirenejski,hiszp. iport.Península Ibérica,kat.Península Ibèrica,bask.Iberiar penintsula; w starożytności i średniowieczuHiszpania) –półwysep znajdujący się w południowo-zachodniej częściEuropy. Od pozostałej części kontynentu oddzielają goPireneje na północnym wschodzie, od zachodu i częściowo północy i południa otacza goOcean Atlantycki, a od wschodu i południowego wschoduMorze Śródziemne. OdAfryki oddziela goCieśnina Gibraltarska. Powierzchnia półwyspu wynosi ok. 580 tys. km². Jest drugim co do wielkości półwyspem w Europie.
Linia brzegowa półwyspu jest słabo rozwinięta, z wybrzeżem północno-zachodnim typuriasowego. Większość powierzchni półwyspu zajęta jest przez wyżyny i góry. Ponad 60% powierzchni to Meseta Iberyjska, od wschodu ograniczonaGórami Iberyjskimi, a na południe ciągną sięGóry Betyckie, z najwyższym szczytem Półwyspu Iberyjskiego –Mulhacén (3478 m n.p.m.).Kotlina Aragońska oddziela Pireneje od Gór Iberyjskich. Na południowych wybrzeżach nadmorskich występują wąskie pasy nizin.
Półwysep Iberyjski zawiera skały ze wszystkich okresów geologicznych, i reprezentowany jest prawie każdy rodzaj skały. Rdzeń Półwyspu Iberyjskiego składa się zhercyńskiego blokukratonicznego – Masywu Iberyjskiego. Na północnym wschodzie graniczy on z pirenejskim pasem fałdowym, a na południowym wschodzie z systemem Gór Betyckich. Te podwójne łańcuchy są częścią pasma alpejskiego. Od zachodu granica kontynentalna utworzona jest przez ubogie wmagmę otwarcie Oceanu Atlantyckiego. Natomiast Pas Hercyński jest w większości zakopany przezmezozoiczne itrzeciorzędowe skały pokrywające na wschodzie, ale na powierzchnię wysuwają się i tak Góry Iberyjskie i system kataloński.
