 | |||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Oswaldo Felipe Ramírez Salcedo | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 175 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Oswaldo Felipe Ramírez Salcedo (28 marca1947) – piłkarzperuwiański noszący przydomekCachito, napastnik. Wzrost 175 cm, waga 72 kg.
Urodzony wLimie Ramírez w1966 roku został graczem klubuSport Boys Callao, razem z którym wziął udział w turniejuCopa Libertadores 1967. Sport Boys zajął w grupie 3. miejsce i odpadł w fazie grupowej, a Ramírez zdobył dla swego klubu 4 bramki. W1968 roku zdobył w lidze 26 bramek i zdobył koronę króla strzelcówligi peruwiańskiej. W1969 Ramírez zdobył dwa historyczne gole w meczu z Argentyną naLa Bombonera, które dałydrużynie Peru awans do finałówmistrzostw świata 1970 roku w Meksyku, eliminując jednocześnieArgentynę. W1970 roku został graczem klubuUniversitario Lima.
Ramírez był w kadrze narodowej, którą kierowałDidi, podczas finałów mistrzostw świata w 1970 roku. Zagrał w dwóch meczach - w przegranym 1:3 spotkaniu zRFN i w wygranym 3:0 meczu zMarokiem.
Jako gracz klubuUniversitario Lima wziął udział w turniejuCopa Libertadores 1971. Klub Universitario w fazie grupowej spisał się rewelacyjnie, nie poniósł żadnej porażki i wygrał grupę zostawiając w tyle dwaargentyńskie kluby -Rosario Central iBoca Juniors. Ramírez zdobył dla swego klubu jedną bramkę. Na etapie półfinałów Universitario zajął ostatnie miejsce w grupie. Razem z Universitario zdobył w1971 roku swój pierwszy tytuł mistrza Peru.
W następnym roku Universitario dotarł aż do finału turniejuCopa Libertadores 1972, gdzie w półfinale zostawił w tyle dwie urugwajskie potęgi -Club Nacional de Football iCA Peñarol. Ramírez zdobył dla klubu 6 bramek, w tym 3 wMontevideo w zremisowanym 3:3 meczu z Nacionalem. Dorobek tan dał mu tytuł króla strzelców turnieju[1].
W1973 roku Ramírez wziął udział w eliminacjach do finałówmistrzostw świata w 1974 roku, gdzie zagrał w obu meczach zChile. W1974 razem z Universitario zdobył swój drugi tytuł mistrza Peru.
Ramírez razem z klubem Univeristario dotarł do półfinału turniejuCopa Libertadores 1975, zdobywając dla swego klubu 8 bramek, co dało mu drugi w jego karierze tytuł króla strzelców Pucharu Wyzwolicieli[1]. Walkę o finał Universitario przegrał zchilijskim klubemUnión Española.
Jako gracz klubu Universitario był w składzie reprezentacji podczas turniejuCopa América 1975, gdziePeru zdobyło tytuł mistrza Ameryki Południowej. Ramírez zagrał we wszystkich 9 meczach - dwóch z Chile, dwóch zBoliwią (w każdym zdobył po jednej bramce), dwóch zBrazylią i trzech finałowych zKolumbią (w meczu wLimie zdobył bramkę). Zdobycie 3 bramek wystarczyło, by Ramírez został wicekrólem strzelców turnieju.
Po mistrzostwach kontynentu przeniósł się doMeksyku, gdzie do1976 roku był graczem klubuAtlético Español Meksyk, zdobywającPuchar Mistrzów CONCACAF. W1977 roku został graczem klubuClub Sporting Cristal, razem z którym wziął udział turniejuCopa Libertadores 1978. Klub odpadł już w fazie grupowej, a Ramírez zdobył dla swego klubu 3 bramki. W1979 roku razem klubem Sporting Cristal zdobył tytuł mistrza Peru. Sukces ten powtórzył w1980 roku, a dodatkowo jako zdobywca 18 goli został królem strzelców ligi peruwiańskiej.
W latach1980–1981 Ramírez grał wWenezueli, w klubieGalicia Caracas. Następnie wrócił do klubu Sporting Cristal i ostatni raz w swej karierze wziął udział w Pucharze Wyzwolicieli podczas turniejuCopa Libertadores 1981. Sporting Cristal odpadł już w fazie grupowej, a Ramírez zdobył dla swego klubu 3 bramki.
W1982 roku zakończył karierę piłkarską jako piłkarz klubu Sporting Cristal. W meczach ligowych rozegrał łącznie 440 mecze i zdobył 224 bramki, a w klubowych rozgrywkach międzynarodowych rozegrał 56 meczów i zdobył 29 bramek. Jest jednym z najlepszych snajperów w dziejach turnieju Copa Libertadores - zdobył w tym turnieju 26 bramek, czyli najwięcej spośród piłkarzy peruwiańskich.
Od7 kwietnia1969 roku do30 marca1982 roku Ramírez rozegrał w reprezentacji Peru 57 meczów i zdobył 17 bramek[2]. Zajmuje 5. miejsce wśród najlepszych strzelców reprezentacji Peru.
Po zakończeniu kariery został działaczem peruwiańskiej federacji piłkarskiej (Federación Peruana de Fútbol).
