Według źródeł był synemErtogrula[2], po którym odziedziczył tytułbeja okręguSöğüt w północno-zachodniejAnatolii. Początkowo byłwasalemSeldżuków. Jako władca marchii pogranicznej organizował najazdy na ziemieBizancjum. Z czasem się uniezależnił.
Władztwo osmańskie 1281–1326
W latach 1301–1303 podbił ziemie sąsiednich plemion wraz z miastemEskişehir. W 1302 pobił wojska bizantyńskie dowodzone przez Mouzalona wbitwie na równinie Bafeus, niedaleko od murówNikomedii. Wyprawa współcesarzaMichała IX przeciw Osmanowi przyniosła opłakane rezultaty wskutek dezercji najemnego kontyngentu Alanów; w rezultacie Bizantyjczycy utracili na rzecz Osmana kontrolę nadBitynią.
Prowadząc agresywną politykę podbojów i korzystając z osłabienia Bizancjum, Osman szybko powiększał obszar swojego państwa. Błyskotliwa kampaniaRogera de Flor iKompanii Katalońskiej przeciw Turkom na zachodzieAzji Mniejszej z 1304 ominęła terytoria pozostające pod władzą Osmana, nie przynosząc mu uszczerbku; osłabiła natomiast jego rywali, emirówSasana,Menteşe,Aydına iAlişıra.
Według tradycji o znamionach legendy Osman I poślubiłMalhun(inne języki), córkęderwiszaEdebali(inne języki). Malhun urodziła syna i następnego władcę,Orchana. Imię Malhun może być zniekształconą wersją Malhatun córki Ömer Beja występującej jako świadek w dokumencie powierniczym Orchana[3].
.svg)
