Awers II kl. (wz. 1850) | |||
Awers III kl. z dekoracją wojenną | |||
Baretka | |||
Baretka II kl. z dekoracją wojenną | |||
Baretka z mieczami | |||
| Ustanowiono | |||
|---|---|---|---|
| |||
Order Korony Żelaznej[1] (niem. Orden der Eisernen Krone) –order zasługiCesarstwa Austrii (późniejAustro-Węgier) nadawany w latach 1816–1918, przejęty w 1815 wraz zLombardią po upadkunapoleońskiegoKrólestwa Włoch

Order został ustanowiony pod francuską nazwąOrdre Royal de la Couronne de Fer dnia 5 czerwca 1805 roku przezNapoleona I, który po wyborze na króla Italii koronował się wMediolanie 26 maja 1805. Po przyłączeniuLombardo-Wenecji do Cesarstwa Austrii cesarzFranciszek I odnowił order, przejęty już w 1815, w dniu swych urodzin (12 lutego 1816) pod nową niemiecką nazwąOrden der Eisernen Krone.
Wstatutach zachowano trzy klasy:
przepisów statutowych nie przestrzegano jednak, gdyż do roku 1856 dokonano już przez 40 lat ok. 2 tys. nadań. Kobiety orderu otrzymać nie mogły.
Po roku 1868 nie nadawano orderupoddanym Italii, z wyjątkiem osób zatrudnionych wWatykanie. Według ustaleń dworówrzymskiego iwiedeńskiego orderu miano więcej nie nadawać po zgonie cesarzaFranciszka Józefa, ale w warunkachI wojny światowej, kiedyAustro-Węgry i Italia stały się przeciwnikami wojennymi, Wiedeń nie dotrzymał obietnicy.
Do roku 1884 z posiadaniem I klasy związany był tytułtajnego radcy, a więc – ekscelencji, II klasa dawała tytułbarona, a III klasanobilitację, co doprowadziło nieomal doinflacji tytułów szlacheckich, czemu austriackieMSW położyło kres w 1884. Mimo utraty Lombardii na rzecz KrólestwaSardynii (1859) order nadal nadawano aż do upadku monarchii w 1918. Jego włoski bliźniak,Order Korony Italii, z Żelazną Koroną Longobardów wmedalionie środkowymawersu, istniał do roku 1947.
Kawalerowie I klasy – wielkiego krzyża – mieli prawo zwracać się do monarchyper „mój kuzynie”.
Odznaka: nadŻelazną Koroną naawersie umieszczono dwugłowego orła austriackiego z niebieską tarczą na piersi, na której widniał złotymonogram odnowiciela orderu „F”. Narewersie znajdowała się data odnowienia, 1815. Zawieszką była korona austriackiego cesarstwa, tzw. koronarudolfińska.
Gwiazda, przysługująca jedynie kawalerom I klasy, była srebrna, ośmiopromienna i nosiła w środku wyobrażenie Żelaznej Korony otoczonej dewizą austriackiego orderu „AVIDA ET AUCTA” („PRADAWNA I ROZSZERZONA”).
Nakładany przy szczególnych uroczystościachłańcuch orderowy składał się z ogniw trzech rodzajów, splecionego monogramu FP (Franciscus Primus), „żelaznej korony” i wieńca z liści dębowych.
Wstęga orderowa była za czasów napoleońskich pomarańczowa z obustronnymi zielonymibordiurami, za czasów austriackich żółta z niebieskimi bordiurami.
12 marca 1860 wprowadzono dekorację wojenną (niem.:Kriegs-Dekoration, skrót: K.-D.). Przy niższych stopniach orderu dodawano pod koroną-zawieszką dwa skrzyżowane złotemiecze, przy I klasie otaczano dwugłowego orła oznaki dwiema emaliowanymi na zielono gałązkamilauru, na gwieździe umieszczano pod medalionem środkowym dwa skrzyżowane miecze. W późniejszych latach usunięto miecze z oznaki i ozdabiano order wojenny gałązkami laurowymi, dawniej przysługującymi tylko I klasie.
| Wzór noszenia Orderu Korony Żelaznej | ||
|---|---|---|
| Baretki orderu | ||
| Rodzajodznaczenia | |
|---|---|
| Elementy insygniów | |
| Formy zredukowane |
|
| Lista odznaczeń w | |
| Lista baretek w | |
| Prawo | |
| System odznaczeń w Polsce |