| Data i miejsce urodzenia | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 19 stycznia1962 | ||
| przewodniczący Zjednoczonej Malajskiej Organizacji Narodowej | |||
| Okres | od 1946 | ||
| Przynależność polityczna | Zjednoczona Malajska Organizacja Narodowa | ||
| Poprzednik | stanowisko utworzone | ||
| Następca | |||
| |||
Onn bin Jaafar (ur.1895 wJohor Bahru, zm.19 stycznia1962 tamże) –malezyjski polityk.
Urodził się wSułtanacie Johoru, kształcił się wAnglii i służył jako oficer wJohorze. Zwrócił się ku malajskiemu nacjonalizmowi. Wydawał dwie malajskie gazety, „Lembaga Malayu” („Trybuna Malajska”) i „Warta Malaya” („Malajski Raport”) będący pierwszym niezależnym malajskim dziennikiem. PoII wojnie światowej stał się bardzo aktywnym politykiem. Gdy w 1946 brytyjskie władze zgodziły się na utworzenie ze wszystkich malajskich sułtanatów Unii Malajskiej ze stolicą wKuala Lumpur, przewodził protestom przeciwko utworzeniu Unii, uznając, że danie udziału w rządzie dominującym ekonomicznie Chińczykom i Hindusom doprowadzi do „wyginięcia”Malajów. Zwołał posiedzenie ponad 40 malajskich organizacji w marcu 1946 i założył Zjednoczoną Malajską Organizację Narodową (UMNO) – partię reprezentującą wyłącznie interesy Malajów. Gdy plan Unii został ostatecznie wycofany, sułtan Johoru mianował Onna pierwszym ministrem Johoru, a w lutym 1948 członkiem Izby Spraw Federacji Malajów. W 1951 na stanowisku lidera UNMO zastąpił goTunku Abdul Rahman, późniejszy premier Malezji. W latach 1953–1955 założył dwie własne partie, Partię Niepodległości Malajów i Partię Narodową, jednak żadna z nich nie uzyskała popularności przeciwko nowej partii Rahmana, Partii Przymierza.