Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Olympique Lyon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
piłka nożna
Olympique Lyon
Olympique lyonnais
ilustracja
Pełna nazwa

Olympique lyonnais

Barwy

biało-czerwono-niebieskie

Państwo

 Francja

Region

 Rodan-Alpy

Siedziba

Stadion Parc Olympique Lyonnais

Adres

350 avenue Jean Jaurès, 69007 Lyon

Data założenia

1899(jakoLyon Olympique),
3 sierpnia 1950(pod obecną nazwą)

Udziałowcy

John Textor

Prezes

Jean-Michel Aulas

Sponsor techniczny

Adidas

I zespół
Przydomek

l’OL
Les Gones (Dzieci)
Les Olympiens (Olimpijczycy)

Maskotka

Lew

Liga

Ligue 1

Stadion

Groupama Stadium
(pojemność: 59 286)

Trener

Paulo Fonseca

Asystent trenera

Jérémie Bréchet
Jamal Alioui

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Mecze
Debiut w najwyższej lidze
1950
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Olympique Lyon (oficjalna nazwafr. Olympique lyonnais, wym. [ɔlɛ̃pikʎɔnɛ]) –francuskiklubpiłkarski z siedzibą wLyonie, założony w 1899 roku. Nazwa Olympique Lyon pojawiła się 3 sierpnia 1950 i funkcjonuje do dziś. Obecnie klub gra w pierwszej lidze francuskiej znanej pod nazwą Ligue 1.

Dnia 24 czerwca 2025 rokuLigue de Football Professionnel(inne języki), na podstawie decyzjiDirection Nationale du Contrôle de Gestion(inne języki) (DNCG) - organu zajmującego się kontrolą sytuacji finansowej francuskich klubów, wcieliło w życie tymczasowy środek zastosowany przeciwko Olympique'owi Lyon w postaci degradacji do Ligue 2[1][2]. Po skutecznym odwołaniu od decyzji francuskiej federacji piłkarskiej klub ostatecznie uniknął degradacji[3].

Historia

[edytuj |edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj |edytuj kod]

W 1899 – na skutek fuzji czterech mniejszych klubów lyońskich:Racing Club Lyon,Stade Lyonnais,Club Sportif Lyonnais iPhilegie Club Lyon – utworzono sekcję piłki nożnej mężczyzn, działającą w ramach wielosekcyjnego klubu Lyon Olympique[4][5].

W 1906 zakwalifikowała się ona do fazy finałowej amatorskich mistrzostw Francji (w owym czasie rozgrywek tych nie przeprowadzano jeszcze w formie ligowej, tylko pucharowej), odpadając w 1/8 finału zOlympique Marsylia[6]. W 1910 zmieniono nazwę na Lyon Olympique Universitaire (LOU)[5]. Po okresie zdominowania przezFC Lyon[5], w 1910 ponownie awansowali do rundy finałowej amatorskich mistrzostw Francji, w których doszli do ćwierćfinału (ulegając w nimStade Helvétique Marsylia 0–5)[6]. Swe mecze rozgrywali oni wówczas na Stade Iris[7], oczekując na zakończenie siedmioletniej budowy nowego obiektu –Stade Gerland[8].

W 1942 roku klub uzyskał status profesjonalnego[6], zaś w sezonie 1944/1945 odnotował sukces, zwyciężając w grupie południowej ostatnich mistrzostw Francji czasu wojny[9]. Dzięki temu, w sezonie 1945/1946 drużyna została zakwalifikowana do pierwszej, powojennej edycjiDivision 1[10]. Jej debiut na tym szczeblu nie był jednak udany, gdyż po pierwszym sezonie zespół spadł doDivision 2[11].

Po rozłamie

[edytuj |edytuj kod]

W wielosekcyjnym LOU doszło do ostrego konfliktu pomiędzy sekcjąpiłkarską a sekcjąrugby, zakończonego w maju 1950 roku postanowieniem o oddzieleniu się tej pierwszej i utworzeniem przez nią nowego jednosekcyjnego klubu (typowo piłkarskiego)[4]. Założono go ostatecznie 3 sierpnia 1950 i zarejestrowano pod nazwą Olympique lyonnais (OL)[12][13]. Już w sezonie 1950/1951 zwyciężył on w rozgrywkachDivision 2, by po roku gry na najwyższym szczeblu ponownie spaść na zaplecze ekstraklasy[11][14]. Ponowny awans nastąpił po sezonie 1953/1954[11]. Wówczas przygoda zDivision 1 trwała o wiele dłużej, bowiem OL grał w niej nieprzerwanie do edycji 1982/1983[15].

Era Aulasa

[edytuj |edytuj kod]

W czerwcu 1987 władzę w klubie przejęła grupa biznesowa z Jean-Michelem Aulasem (prezesem) na czele[16]. Nowi inwestorzy postawili na długofalową politykę rozwoju, toteż finalnych efektów swej pracy spodziewali się dopiero na przełomie wieków[16]. Po sześciu latach gry wLigue 2, w sezonie 1988/1989 wywalczono awans doLigue 1[11]. Kwalifikacja do europejskich pucharów (Puchar UEFA) nadeszła po dwóch latach gry w elicie (5. pozycja w sezonie 1990/1991)[17][18].

W edycji 1994/1995 „Olimpijczycy” z Lyonu powrócili do ścisłej czołówki ekstraklasy, plasując się na 2. miejscu[19]. Dzięki temu w kolejnym sezonie OL wziął udział w Pucharze UEFA, eliminując m.in.S.S. Lazio[20]. W 1997 triumfował wPucharze Intertoto[21]. Dzięki temu drużyna mogła kontynuować swe występy w europejskich pucharach[21].

Po wywalczeniu brązowych medali francuskiej ligi w 1999 i w 2000[22], w 2001 roku zespół zajął 2. miejsce[22]. Premierowy tytuł mistrzowski wywalczono w sezonie 2001/2002[22], rozpoczynając tym samym niespotykaną nigdy wcześniej weFrancji serię siedmiu ligowych mistrzostw z rzędu[23].

Od 2003 koszulka z numerem 17 została przez władze klubu honorowo zastrzeżona dlaMarca-Vivien Foe[24], lecz w czerwcu 2008 roku koszulka z tym numerem została przydzielona innemu piłkarzowi zKamerunu,Jeanowi II Makounowi[25].

W 2007 roku Olympique Lyon osiągnął triumf wPucharze Pokoju.

Olympique Lyon na scenie europejskiej najwyżej zaszedł do półfinałuLigi Mistrzów (2 razy) w2010, kiedy trenerem w owym czasie byłClaude Puel i w2020Rudi Garcia, gdzie w obydwu półfinałach OL zostało wyeliminowane przez niemiecki klubBayern Monachium.

W 2022 roku w letnim okienku transferowym prezydent OLJean Michel-Aulas ściągnął za darmo do klubu dwóch swoich wychowanków:Alexandre'a Lacazette'a (z umową do30 czerwca2025[26]) iCorentin Tolisso (z umową do30 czerwca2027[27]).

Alexandre Lacazette (2019) – najlepszy strzelec w historii OL.

W grudniu 2022 roku ok. 80 proc. udziałów w Olympique wykupił amerykański miliarder John Textor. Cała transakcja była warta ok. 800 milionów euro

4 maja 2023 roku po niecałych 36 latach zarządzania Lyonem,Jean-Michel Aulas przestał pełnić funkcję prezesa francuskiego klubu[28]. Olympique Lyon w ciągu prezydentury Jean-Michel Aulasa zdobył najwięcej pucharów od początku istnienia klubu, czyli od 1899 roku, w tym wszystkie najważniejsze puchary na krajowym podwórku.

Od 5 maja 2023 roku Jean-Michel Aulas jest prezydentem honorowym klubu[29].

Ostatnim trenerem OL za Ery Aulasa byłLaurent Blanc pełniący tę funkcję od 9 października 2022 do 11 września 2023.

Era Textora

[edytuj |edytuj kod]

Od 4 maja 2023 roku prezydentem klubu jest amerykański miliarder John Textor. Textor jest pierwszym prezydentem klubu, który nie jest Francuzem.

Od września 2023 do stycznia 2025 przez OL przewinęło się dwóch trenerów takich jakFabio Grosso iPierre Sage.

15 listopada 2024 roku pojawiły się informacje o długu wysokości 500 mln euro, a także o zakazie transferowym obowiązującym od zimy 2025. Jeśli sytuacja nie ulegnie poprawie, drużyna zostanie zdegradowana doLigue 2 po sezonie 2024/2025[30].

Paulo Fonseca - obecny trener OL.

Od 31 stycznia 2025 roku trenerem OL jest Paulo Fonseca[31].

Stadion

[edytuj |edytuj kod]

Stade de Gerland

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Stade de Gerland.

Stadion należący do miasta – o pojemności 42 094 miejsc (41 044 siedzących i 1050 stojących), na którym odmaja1926 dogrudnia2015 wszystkie swoje mecze domowe rozgrywałOlympique Lyon, po czym przeniósł się na nowo powstały stadionParc OL, kiedy to 1 sierpnia 2008 roku, prezydent Olympique LyonnaisJean-Michel Aulas zapowiedział stworzenie nowego stadionu na 60 tysięcy miejsc, który miał powstać na przedmieściach Lyonu wDécines-Charpieu. Przy stadionie mogłyby znajdować się galeria sztuki, dwa hotele, centrum wypoczynku oraz centra biznesowe.

13 sierpnia 2008 roku, projekt został zaakceptowany przez francuski rząd. Projekt powstał z pieniędzy publicznych.

Parc OL

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Parc OL.

Stadion znajduje się na przedmieściach miasta w miejscowościDécines-Charpieu. Pierwszy mecz przez tutejszy klubOlympique Lyon został rozegrany 9 stycznia 2016 roku. Był wygranym meczem przeciwkoTroyes AC 4:1. Pierwszego gola na nowym stadionie strzeliłAlexandre Lacazette. Olympique Lyon rozgrywa swoje mecze domowe na Parc OL od 2016 roku.11 listopada2022 roku do Lyonu naParc OL przybyłKarim Benzema, by pochwalić sięZłotą Piłką podczas przerwy w ligowym meczu Olympique'u Lyon zNiceą.

Dotychczasowi prezesi klubu

[edytuj |edytuj kod]
  • 1950–1959: Armand Groslevin
  • 1959–1965: Ferdinand Maillet
  • 1965–1977: Édouard Rochet
  • 1977–1981: Roger Michaux
  • 1981–1982: Jean Perrot
  • 1982–1983: Raymond Ravet
  • 1983–1987: Charles Mighirian
  • 1987–2023:Jean-Michel Aulas
  • 2023– : John Textor

Opracowano na podstawie:ol.fr(fr.)

Jean Michel-Aulas - prezydent Olympique'u Lyon w latach 1987-2023.

Władze klubu

[edytuj |edytuj kod]

Obecne władze Klubu:

FunkcjaImię i nazwisko
WłaścicielStany Zjednoczone John Textor
Większościowy udziałowiecStany Zjednoczone John Textor
PrezydentStany Zjednoczone John Textor
Prezydent honorowyFrancjaJean Michel-Aulas
Dyrektor generalnyStany Zjednoczone John Textor
Dyrektor sportowyFrancja David Friio

Trenerzy

[edytuj |edytuj kod]
Claude Puel - pierwszy trener, który awansował z OL w 2010 roku do półfinału Ligi Mistrzów.
Rudi Garcia - drugi trener, który awansował z OL w 2020 roku do półfinału Ligi Mistrzów.
Imię i nazwiskoLata
FrancjaOscar Heisser1950–1954
FrancjaJulien Darui1954–1955
FrancjaLucien Troupel1955–1959
FrancjaGaby Robert1959–1961
Francja„Manu” Fernandez1961–1962
FrancjaLucien Jasseron1962–1966
FrancjaLouis Hon1966–1968
FrancjaAimé Mignot1968–1976
FrancjaAimé Jacquet1976–1980
FrancjaJean-Pierre Destrumelle1980–1981
JugosławiaVladimir Kovacevic1981–1982
FrancjaRobert Herbin1982–1985
FrancjaRobert Nouzaret1985–1987
FrancjaDenis Papas1987–1988
FrancjaRaymond Domenech1988–1993
FrancjaJean Tigana1993–1995
FrancjaGuy Stéphan1995–1997
FrancjaBernard Lacombe1997–1998
FrancjaJacques Santini2000–2002
FrancjaPaul Le Guen2002–2005
FrancjaGérard Houllier2005–2007
FrancjaAlain Perrin2007–2008
FrancjaClaude Puel2008–2011
FrancjaRémi Garde2011–2014
FrancjaHubert Fournier2014–2015
FrancjaBruno Génésio2015–2019
BrazyliaSylvinho2019
FrancjaRudi Garcia2019–2021
HolandiaPeter Bosz2021–2022
FrancjaLaurent Blanc2022–2023
WłochyFabio Grosso2023
FrancjaPierre Sage2023–2025
PortugaliaPaulo Fonseca2025–

Opracowano na podstawie:ol.fr(fr.)

Laurent Blanc - były trener OL.

Sztab szkoleniowy

[edytuj |edytuj kod]

Sztab szkoleniowy i medyczny w sezonie 2022/23[32]

[edytuj |edytuj kod]
FunkcjaImię i nazwisko
TrenerFrancjaFabio Grosso
Asystent treneraBrazyliaCaçapa
Asystent treneraFrancjaLudovic Giuly
Asystent treneraFrancja Franck Passi
Trener bramkarzyFrancjaRémy Vercoutre
Trener przygotowania fizycznegoFrancja Philippe Lambert
Trener przygotowania fizycznegoFrancja Cédric Uras
Trener przygotowania fizycznegoFrancja Alexandre Farhi
Koordynator występów klubowychFrancja Antonio da Fonseca
Dyrektor medycznyFrancja Franck Pelissier
LekarzFrancja Jean-Marc Laborderie
LekarzFrancja Yann Fournier
FizjoterapeutaTunezja Abdeljelil Redissi
FizjoterapeutaFrancja Jérémy Jacquemot
FizjoterapeutaFrancja Sylvain Rousseau
FizjoterapeutaFrancja Johann Howse
Specjalista od żywieniaFrancja Isabelle Mischler
StewardFrancja Jérôme Renaud
Asystent stewardaTunezja Lotfi Eladjabi
Asystent stewardaFrancja François Lopez
Kierownik zespołuFrancja Julien Sokol
MenedźerFrancja Guy Genet
Analityk wideoFrancja Yannick Pothier
Analityk wideoFrancja Anthony Michel
Analityk wideoFrancja Geoffrey Garcia

Obecny skład

[edytuj |edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria:Piłkarze Olympique Lyon.

Stan na 3 września 2024

NrPoz.Piłkarz
11 bramkarzBRPortugaliaAnthony Lopes
32 obrońcaOBArgentynaNicolás Tagliafico
43 pomocnikPOWybrzeże Kości SłoniowejPaul Akouokou
52 obrońcaOBChorwacjaDejan Lovren
63 pomocnikPOFrancjaMaxence Caqueret
83 pomocnikPOFrancjaCorentin Tolisso(wicekapitan)
94 napastnikNANigeriaGift Orban
104 napastnikNAFrancjaAlexandre Lacazette(kapitan)
114 napastnikNABelgiaMalick Fofana
124 napastnikNAWybrzeże Kości SłoniowejWilfried Zaha(wypożyczony zGalatasaray)
153 pomocnikPOStany ZjednoczoneTanner Tessmann
162 obrońcaOBBrazyliaAbner Vinícius
174 napastnikNAAlgieriaSaïd Benrahma
184 napastnikNAFrancjaRayan Cherki
NrPoz.Piłkarz
192 obrońcaOBSenegalMoussa Niakhaté
202 obrońcaOBFrancjaSaël Kumbedi
222 obrońcaOBAngolaClinton Mata
231 bramkarzBRBrazyliaLucas Perri
272 obrońcaOBKomoryWarmed Omari(wypożyczony zRennes)
301 bramkarzBRFrancjaJustin Bengui-João
313 pomocnikPOSerbiaNemanja Matić
343 pomocnikPOFrancjaMahamadou Diawara
374 napastnikNAGhanaErnest Nuamah
401 bramkarzBRFrancjaRémy Descamps
552 obrońcaOBChorwacjaDuje Ćaleta-Car
694 napastnikNAGruzjaGeorges Mikautadze
982 obrońcaOBAngliaAinsley Maitland-Niles

Sponsorzy i partnerzy

[edytuj |edytuj kod]

Sponsorzy i partnerzy w sezonie 2022/23[33]

[edytuj |edytuj kod]
PrzedsiębiorstwoFunkcja
AdidasPartner techniczny i premium
EmiratesPartner Premium
MG MotorPartner Główny
AlilaPartner Główny
Teddy Smith SAPartner Główny
GroupamaPartner Główny
OOGardenPartner Główny
OrangeOficjalny partner
boulangerOficjalny partner
FAN4ALLOficjalny partner
SoareOficjalny partner
ChapoutierOficjalny dostawca
Coca ColaOficjalny dostawca
Pernord RicardOficjalny dostawca
McDonald'sOficjalny dostawca
Caisse d’Épargne Rhône AlpesOficjalny dostawca
EA SportsOficjalny dostawca
IZACOficjalny dostawca
DRIVECOOficjalny dostawca
MAIER HorlogerOficjalny zegarmistrz i jubiler
Radio SCOOPOficjalne Radio

Piłkarze w historii

[edytuj |edytuj kod]

Królowie strzelców

[edytuj |edytuj kod]
André Guy (1970) – pierwszy król strzelcówLigue1 w barwach OL.
Sonny Anderson (2022) – dwukrotny król strzelców Ligue1 w barwach OL.

Królowie strzelcówligi francuskiej występujący w barwach OL.

ZawodnikBramkiSezon
FrancjaAndré Guy251968/69
BrazyliaSonny Anderson231999/00
BrazyliaSonny Anderson222000/01
FrancjaKarim Benzema152007/08
FrancjaAlexandre Lacazette272014/15

Kultowi gracze

[edytuj |edytuj kod]

Pogrubieni zostali zawodnicy obecnie grający w OL.

Najlepsi strzelcy OL
Nr.ZawodnikGoleOkres
1FrancjaAlexandre Lacazette1382009-2017,

2022-obecnie

2BrazyliaJuninho Pernambucano1002000-2009
3FrancjaBafétimbi Gomis952009-2014
4BrazyliaSonny Anderson941999-2003
5ArgentynaLisandro López822009-2013
6FrancjaSidney Govou771999-2010,

2013-2014

7HolandiaMemphis Depay762017-2021
8FrancjaMoussa Dembélé692018-obecnie
9FrancjaNabil Fekir692013-2019
10FrancjaKarim Benzema662004-2009
Grégory Coupet (2007) – legenda i najdłużej grający piłkarz w historii OL.
Anthony Lopes (2018) – kultowy zawodnik OL i 2-gi najdłużej grający piłkarz w historii OL poGrégorym Coupet.
Hugo Lloris (2018) – kultowy zawodnik OL występujący w jego barwach w latach 2008-2012.
Najdłużej grający zawodnicy w OL
Nr.ZawodnikMeczeOkres
1FrancjaGrégory Coupet5201997-2008
2PortugaliaAnthony Lopes4312012-obecnie
3FrancjaSidney Govou4121999-2010,

2013-2014

4FrancjaAnthony Réveillère4002003-2013
5BrazyliaJuninho Pernambucano3442000-2009
6FrancjaMaxime Gonalons3342009-2017
7BrazyliaCris3102004-2012
8FrancjaAlexandre Lacazette2902009-2017,

2022-obecnie

9SzwecjaKim Källström2832006-2012
10Francja Philippe Violeau2691997-2003
Rekordowe kupna
Nr.ZawodnikSezonPoprzedni klubKwota odstępnego
1FrancjaJeff Reine-Adélaïde2019/20Angers SCO25 milionów euro
2DaniaJoachim Andersen2019/20Sampdoria24 miliony euro
3ArgentynaLisandro López2009/10FC Porto24 miliony euro
4BrazyliaLucas Paquetá2020/21AC Milan23,44 miliona euro
5BrazyliaThiago Mendes2019/20Lille OSC22 miliony euro
6FrancjaYoann Gourcuff2010/11Girondins Bordeaux22 miliony euro
7FrancjaMoussa Dembélé2018/19Celtic22 miliony euro
8BrazyliaBruno Guimarães2019/20Club Athletico Paranaense20 milionów euro
9BrazyliaSonny Anderson1999/00FC Barcelona19 milionów euro
10BrazyliaMichel Bastos2009/10Lille OSC18 milionów euro
Rekordowe sprzedaże
Nr.ZawodnikSezonNowy klubKwota odstępnego
1FrancjaTanguyNdombélé2019/20Tottenham Hotspur60 milionów euro
2FrancjaAlexandre Lacazette2017/18Arsenal53 miliony euro
3FrancjaFerland Mendy2019/20Real Madryt48 milionów euro
4BrazyliaLucas Paquetá2022/23West Ham United42,95 miliona euro
5BrazyliaBruno Guimarães2021/22Newcastle United42,1 miliona euro
6FrancjaCorentin Tolisso2017/18Bayern Monachium41,5 miliona euro
7GhanaMichael Essien2005/06Chelsea38 milionów euro
8FrancjaKarim Benzema2009/10Real Madryt35 milionów euro
9MaliMahamadou Diarra2006/07Real Madryt26 milionów euro
10FrancjaLucas Tousart2019/20Hertha BSC25 milionów euro
FrancjaSamuel Umtiti2016/17FC Barcelona25 milionów euro

Popularność i zainteresowanie mediów

[edytuj |edytuj kod]

Portale społecznościowe OL (aktualne na dzień 17.12.2022 r.)

RejestracjaSieć społecznaGłówne kontoLiczba abonentów
styczeń 2010Facebook"Olympique Lyonnais - OL"4 447 000
grudzień 2011Instagram"@ol"2 200 000
kwiecień 2009Twitter"Olympique Lyon (@OL)"2 200 000
styczeń 2021TikTok"ol_officiel"1 500 000
2016Snapchat"Olympique Lyon"339 000
grudzień 2013YouTube"Olympique Lyon"143 000
Łącznie10 829 000

Sukcesy

[edytuj |edytuj kod]

Trofea krajowe

[edytuj |edytuj kod]
FrancjaZdobyte trofea w rozgrywkach Francji (stan na: 25-05-2024)
RozgrywkiOsiągnięcieRazySezon(y)

Mistrzostwo
I miejsce72002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008
II miejsce51995, 2001, 2010, 2015, 2016
III miejsce91974, 1975, 1999, 2000, 2009, 2011, 2013, 2018, 2019

Puchar
zdobywca51964, 1967, 1973, 2008, 2012
finalista41963, 1971, 1976, 2024

Superpuchar
zdobywca81973, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2012
finalista41967, 2008, 2015, 2016

Puchar Ligi
zdobywca12001
finalista41996, 2007, 2012, 2014

Trofea międzynarodowe

[edytuj |edytuj kod]
 Osobny artykuł:Olympique Lyon w europejskich pucharach.
FIFAZdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych(stan na: 19-08-2017)
RozgrywkiOsiągnięcieRazySezon(y)

Liga Mistrzów
(Puchar Europy)
zdobywca0
finalista0
półfinalista22010, 2020

Liga Europy
(Puchar UEFA)
zdobywca0
finalista0
półfinalista12017

Puchar Zdobywców
zdobywca0
finalista0
półfinalista11964

Puchar Intertoto
zdobywca11997
finalista0

Zobacz też

[edytuj |edytuj kod]

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. OFICJALNIE: Olympique Lyon zdegradowany! [online], Transfery.info, 24 czerwca 2025 [dostęp 2025-06-25] .
  2. Telewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P.,Legendarny klub zdegradowany! 5 lat temu grał w półfinale LM [online], sport.tvp.pl, 24 czerwca 2025 [dostęp 2025-06-25] .
  3. Pod specjalnym nadzorem. Legendarny klub jednak zagra w Ligue 1 [online], tvp.info [dostęp 2025-07-10] .
  4. abKluby Ligi Mistrzów – Olympique Lyon [online], sport.pl, 3 grudnia 2008 [dostęp 2020-08-16] (pol.).
  5. abcHammerlos! GC trifft in der Qualifikation zur Champions League auf Olympique Lyon [online], grasshopper-club.ch, 19 lipca 2013 [dostęp 2020-08-16] (niem.).
  6. abcLyon Olympique Universitaire [online], histoire.maillots.free.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  7. Lyon's rich history comes alive at the OL Museum! [online], ol.fr, 28 maja 2018 [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  8. Matmut Stadium (Stade de Gerland) [online], stadiony.net [dostęp 2020-08-16] (pol.).
  9. Classement de la Saison 1944–45 [online], om4ever.com [dostęp 2020-08-16] .
  10. Ligue 1 1945/1946 [online], mondedufoot.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  11. abcdFrance – List of Final Tables Second Level [online], rsssf.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  12. Olympique Lyon [online], kicker.de [dostęp 2020-08-16] (niem.).
  13. France Codes & History [online], claudionicoletti.eu [dostęp 2020-08-16] (wł.).
  14. Classement Ligue 1 1951–1952 [online], lequipe.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  15. Classement Ligue 1 1982–1983 [online], lequipe.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  16. abLigue 1: Tony Parker może przejąć Olympique Lyon [online], web.archive.org, 16 sierpnia 2020 [dostęp 2024-12-23] [zarchiwizowane zadresu 2020-08-16] .
  17. Classement Ligue 1 1990-1991 [online], lequipe.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  18. European Competitions 1991–92 [online], rsssf.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  19. Classement Ligue 1 1994–1995 [online], lequipe.fr [dostęp 2020-08-16] (fr.).
  20. European Competitions 1995–96 [online], rsssf.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  21. abUEFA Intertoto Cup 1997 [online], rsssf.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  22. abcOlympique Lyon – Rankingi historyczne ligi [online], transfermarkt.pl [dostęp 2020-08-16] (pol.).
  23. Ligue 1 – Osiągnięcia: Podgląd wszystkich zwycięzców lig [online], transfermarkt.pl [dostęp 2020-08-16] (pol.).
  24. PrzemysławP. Gajzler PrzemysławP.,Marc-Vivien Foe upadł, a jego serce przestało bić [online], sport.onet.pl, 1 maja 2020 [dostęp 2020-08-16] (pol.).
  25. Jean II Makoun – Squad number history [online], transfermarkt.com [dostęp 2020-08-16] (ang.).
  26. Ligue 1: Gwiazda wróciła do Olympique Lyon po pięciu sezonach [online], www.polsatsport.pl [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  27. JakubJ. Rzeźnicki JakubJ.,Corentin Tolisso wraca po pięciu latach do Olympique Lyon [online], Goal.pl, 1 lipca 2022 [dostęp 2022-12-11] (pol.).
  28. Jean Michel-Aulas przestaje rządzić Lyonem po ponad 30 latach | Flashscore.pl [online], www.flashscore.pl [dostęp 2025-03-19] .
  29. Jean-Michel Aulas - Profil trenera [online], www.transfermarkt.pl [dostęp 2025-03-19] .
  30. MateuszM. Bednarski MateuszM.,Francuski gigant w tarapatach. Zakaz transferowy i groźba degradacji [online], Goal.pl, 15 listopada 2024 [dostęp 2024-11-24] .
  31. DamianD. Świderski DamianD.,Olympique Lyon ma nowego trenera. Paulo Fonseca jeszcze w grudniu prowadził Milan [online], Gol24, 31 stycznia 2025 [dostęp 2025-03-19] .
  32. Joeurs et Staffs [online], www.ol.fr [dostęp 2022-12-11] .
  33. Partners [online], www.ol.fr [dostęp 2022-12-11] .

Linki zewnętrzne

[edytuj |edytuj kod]
MistrzostwaFrancji w piłce nożnej
Sezony
USFSA
Coupe Sochaux /
Division d’Excellence
Division Nationale
Première Division
Ligue 1
Kluby w sezonie
2025/2026
Byłe kluby ligi
Zwycięzcy
Inne
Liga Europy wsezonie 2025/2026
ZałożycieleEuropejskiego Stowarzyszenia Klubów

grafika piłki nożnej ("łaciatej")

składOlympique Lyon
  • Aktualny na dzień 22 kwietnia 2025
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Olympique_Lyon&oldid=77169156
Kategorie:
Ukryte kategorie:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp