Sugerowane pola (wstaw w kodzie):| liga2 = | trener2 = | asystent trenera2 = | forma prawna = | liczba członków = | płeć = | obiekt sportowy2 = | dyrektor sportowy =
Nieznane pola: "kod" oraz "komandor".
Olympique Lyon (oficjalna nazwafr.Olympique lyonnais, wym. [ɔlɛ̃pikʎɔnɛ]) –francuskiklubpiłkarski z siedzibą wLyonie, założony w 1899 roku. Nazwa Olympique Lyon pojawiła się 3 sierpnia 1950 i funkcjonuje do dziś. Obecnie klub gra w pierwszej lidze francuskiej znanej pod nazwą Ligue 1.
Dnia 24 czerwca 2025 rokuLigue de Football Professionnel(inne języki), na podstawie decyzjiDirection Nationale du Contrôle de Gestion(inne języki) (DNCG) - organu zajmującego się kontrolą sytuacji finansowej francuskich klubów, wcieliło w życie tymczasowy środek zastosowany przeciwko Olympique'owi Lyon w postaci degradacji do Ligue 2[1][2]. Po skutecznym odwołaniu od decyzji francuskiej federacji piłkarskiej klub ostatecznie uniknął degradacji[3].
W 1899 – na skutek fuzji czterech mniejszych klubów lyońskich:Racing Club Lyon,Stade Lyonnais,Club Sportif Lyonnais iPhilegie Club Lyon – utworzono sekcję piłki nożnej mężczyzn, działającą w ramach wielosekcyjnego klubu Lyon Olympique[4][5].
W 1906 zakwalifikowała się ona do fazy finałowej amatorskich mistrzostw Francji (w owym czasie rozgrywek tych nie przeprowadzano jeszcze w formie ligowej, tylko pucharowej), odpadając w 1/8 finału zOlympique Marsylia[6]. W 1910 zmieniono nazwę na Lyon Olympique Universitaire (LOU)[5]. Po okresie zdominowania przezFC Lyon[5], w 1910 ponownie awansowali do rundy finałowej amatorskich mistrzostw Francji, w których doszli do ćwierćfinału (ulegając w nimStade Helvétique Marsylia 0–5)[6]. Swe mecze rozgrywali oni wówczas na Stade Iris[7], oczekując na zakończenie siedmioletniej budowy nowego obiektu –Stade Gerland[8].
W 1942 roku klub uzyskał status profesjonalnego[6], zaś w sezonie 1944/1945 odnotował sukces, zwyciężając w grupie południowej ostatnich mistrzostw Francji czasu wojny[9]. Dzięki temu, w sezonie 1945/1946 drużyna została zakwalifikowana do pierwszej, powojennej edycjiDivision 1[10]. Jej debiut na tym szczeblu nie był jednak udany, gdyż po pierwszym sezonie zespół spadł doDivision 2[11].
W wielosekcyjnym LOU doszło do ostrego konfliktu pomiędzy sekcjąpiłkarską a sekcjąrugby, zakończonego w maju 1950 roku postanowieniem o oddzieleniu się tej pierwszej i utworzeniem przez nią nowego jednosekcyjnego klubu (typowo piłkarskiego)[4]. Założono go ostatecznie 3 sierpnia 1950 i zarejestrowano pod nazwą Olympique lyonnais (OL)[12][13]. Już w sezonie 1950/1951 zwyciężył on w rozgrywkachDivision 2, by po roku gry na najwyższym szczeblu ponownie spaść na zaplecze ekstraklasy[11][14]. Ponowny awans nastąpił po sezonie 1953/1954[11]. Wówczas przygoda zDivision 1 trwała o wiele dłużej, bowiem OL grał w niej nieprzerwanie do edycji 1982/1983[15].
W czerwcu 1987 władzę w klubie przejęła grupa biznesowa z Jean-Michelem Aulasem (prezesem) na czele[16]. Nowi inwestorzy postawili na długofalową politykę rozwoju, toteż finalnych efektów swej pracy spodziewali się dopiero na przełomie wieków[16]. Po sześciu latach gry wLigue 2, w sezonie 1988/1989 wywalczono awans doLigue 1[11]. Kwalifikacja do europejskich pucharów (Puchar UEFA) nadeszła po dwóch latach gry w elicie (5. pozycja w sezonie 1990/1991)[17][18].
W edycji 1994/1995 „Olimpijczycy” z Lyonu powrócili do ścisłej czołówki ekstraklasy, plasując się na 2. miejscu[19]. Dzięki temu w kolejnym sezonie OL wziął udział w Pucharze UEFA, eliminując m.in.S.S. Lazio[20]. W 1997 triumfował wPucharze Intertoto[21]. Dzięki temu drużyna mogła kontynuować swe występy w europejskich pucharach[21].
Po wywalczeniu brązowych medali francuskiej ligi w 1999 i w 2000[22], w 2001 roku zespół zajął 2. miejsce[22]. Premierowy tytuł mistrzowski wywalczono w sezonie 2001/2002[22], rozpoczynając tym samym niespotykaną nigdy wcześniej weFrancji serię siedmiu ligowych mistrzostw z rzędu[23].
Od 2003 koszulka z numerem 17 została przez władze klubu honorowo zastrzeżona dlaMarca-Vivien Foe[24], lecz w czerwcu 2008 roku koszulka z tym numerem została przydzielona innemu piłkarzowi zKamerunu,Jeanowi II Makounowi[25].
W 2007 roku Olympique Lyon osiągnął triumf wPucharze Pokoju.
Olympique Lyon na scenie europejskiej najwyżej zaszedł do półfinałuLigi Mistrzów (2 razy) w2010, kiedy trenerem w owym czasie byłClaude Puel i w2020Rudi Garcia, gdzie w obydwu półfinałach OL zostało wyeliminowane przez niemiecki klubBayern Monachium.
W grudniu 2022 roku ok. 80 proc. udziałów w Olympique wykupił amerykański miliarder John Textor. Cała transakcja była warta ok. 800 milionów euro
4 maja 2023 roku po niecałych 36 latach zarządzania Lyonem,Jean-Michel Aulas przestał pełnić funkcję prezesa francuskiego klubu[28]. Olympique Lyon w ciągu prezydentury Jean-Michel Aulasa zdobył najwięcej pucharów od początku istnienia klubu, czyli od 1899 roku, w tym wszystkie najważniejsze puchary na krajowym podwórku.
Od 5 maja 2023 roku Jean-Michel Aulas jest prezydentem honorowym klubu[29].
Ostatnim trenerem OL za Ery Aulasa byłLaurent Blanc pełniący tę funkcję od 9 października 2022 do 11 września 2023.
Od 4 maja 2023 roku prezydentem klubu jest amerykański miliarder John Textor. Textor jest pierwszym prezydentem klubu, który nie jest Francuzem.
Od września 2023 do stycznia 2025 przez OL przewinęło się dwóch trenerów takich jakFabio Grosso iPierre Sage.
15 listopada 2024 roku pojawiły się informacje o długu wysokości 500 mln euro, a także o zakazie transferowym obowiązującym od zimy 2025. Jeśli sytuacja nie ulegnie poprawie, drużyna zostanie zdegradowana doLigue 2 po sezonie 2024/2025[30].
Stadion należący do miasta – o pojemności 42 094 miejsc (41 044 siedzących i 1050 stojących), na którym odmaja1926 dogrudnia2015 wszystkie swoje mecze domowe rozgrywałOlympique Lyon, po czym przeniósł się na nowo powstały stadionParc OL, kiedy to 1 sierpnia 2008 roku, prezydent Olympique LyonnaisJean-Michel Aulas zapowiedział stworzenie nowego stadionu na 60 tysięcy miejsc, który miał powstać na przedmieściach Lyonu wDécines-Charpieu. Przy stadionie mogłyby znajdować się galeria sztuki, dwa hotele, centrum wypoczynku oraz centra biznesowe.
13 sierpnia 2008 roku, projekt został zaakceptowany przez francuski rząd. Projekt powstał z pieniędzy publicznych.
Stadion znajduje się na przedmieściach miasta w miejscowościDécines-Charpieu. Pierwszy mecz przez tutejszy klubOlympique Lyon został rozegrany 9 stycznia 2016 roku. Był wygranym meczem przeciwkoTroyes AC 4:1. Pierwszego gola na nowym stadionie strzeliłAlexandre Lacazette. Olympique Lyon rozgrywa swoje mecze domowe na Parc OL od 2016 roku.11 listopada2022 roku do Lyonu naParc OL przybyłKarim Benzema, by pochwalić sięZłotą Piłką podczas przerwy w ligowym meczu Olympique'u Lyon zNiceą.
Claude Puel - pierwszy trener, który awansował z OL w 2010 roku do półfinału Ligi Mistrzów.Rudi Garcia - drugi trener, który awansował z OL w 2020 roku do półfinału Ligi Mistrzów.
Grégory Coupet (2007) – legenda i najdłużej grający piłkarz w historii OL.Anthony Lopes (2018) – kultowy zawodnik OL i 2-gi najdłużej grający piłkarz w historii OL poGrégorym Coupet.Hugo Lloris (2018) – kultowy zawodnik OL występujący w jego barwach w latach 2008-2012.