Movatterモバイル変換

[0]ホーム
URL:

Przejdź do zawartości
Wikipediawolna encyklopedia
Szukaj

Olingo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Olingo
Bassaricyon
J.A. Allen, 1876[1]
Ilustracja
Olingo puszystoogonowy (B. gabbii)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Rząd

drapieżne

Podrząd

psokształtne

Infrarząd

Arctoidea

Nadrodzina

łasicokształtne

Rodzina

szopowate

Rodzaj

olingo

Typ nomenklatoryczny

Bassaricyon gabbiJ.A. Allen, 1876

Gatunki

4 gatunki – zobacz opis w tekście

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Olingo[2] (Bassaricyon) –rodzajdrapieżnychssaków zrodzinyszopowatych (Procyonidae).

Zasięg występowania

[edytuj |edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące wlasach deszczowychAmeryki Środkowej iPołudniowej[3][4][5].

Charakterystyka

[edytuj |edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 30–49 cm, długość ogona 33–53 cm; masa ciała 0,75–1,6 kg[4]. Średniej wielkości ssaki, prowadzące nadrzewny i nocny tryb życia[6][7].

Systematyka

[edytuj |edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1876 roku amerykańskizoologJoel Asaph Allen w artykule poświęconym nowemu rodzajowi szopowatych z Kostaryki opublikowanym na łamachProceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia[1].Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) olingo puszystoogonowy (B. gabbii).

Etymologia

[edytuj |edytuj kod]

Bassaricyon: rodzajBassarisH. Lichtenstein, 1830 (szopik); κυωνkuōn, κυνοςkunos ‘pies’[8].

Podział systematyczny

[edytuj |edytuj kod]

Badania genetyczne wykazały, żetakson ten jest najbliżej spokrewniony zostronosami (Nasua)[9]. Po rewizji taksonomicznej przeprowadzonej w 2013 do rodzaju zalicza się cztery gatunki[10][7][3][6]:

GrafikaGatunekAutor i rok opisuNazwa zwyczajowa[2]Podgatunki[4][3][7]Rozmieszczenie geograficzne[4][3][7]Podstawowe wymiary[4][7][a]Status
IUCN[11]
Bassaricyon gabbiiJ.A. Allen, 1876olingo puszystoogonowygatunek monotypowypołudniowyHonduras,Nikaragua,Kostaryka, zachodniaPanama; niezweryfikowane dane z północnej Nikaragui, Hondurasu iGwatemali, być może reprezentująB. gabbiiDC: 35–49 cm
DO: 40–53 cm
MC: 1–1,6 kg		 LC 
Bassaricyon mediusO. Thomas, 19092 podgatunkiwschodnia Panama i północno-zachodniaKolumbia, na zachód odAndów w departamencieChocó w zachodniej Kolumbii orazEkwadorDC: 31–41 cm
DO: 35–52 cm
MC: 0,9–1,6 kg		 LC 
Bassaricyon alleniO. Thomas, 1880olingo skrytygatunek monotypowyAmazonia na wschód od Andów odWenezueli iGujany przez północnąBrazylię do Ekwadoru,Peru oraz północnej i środkowejBoliwiiDC: 30–45 cm
DO: 40–53 cm
MC: 0,9–1,6 kg		 LC 
Bassaricyon neblinaK.M. Helgen,C.M. Pinto,Kays,L.E. Helgen,Tsuchiya,Quinn,D.E. Wilson &Maldonado, 2013olingo górski4 podgatunkiKolumbia (oba zbocza zachodnich i środkowych Andów) i Ekwador (Andy wPichincha iCotopaxi)DC: 32–40 cm
DO: 33–43 cm
MC: 0,7–1,1 kg		 NT 

Kategorie IUCN: LC  –gatunek najmniejszej troski, NT  –gatunek bliski zagrożenia.

Uwagi

[edytuj |edytuj kod]
  1. ↑DC – długość ciała;DO – długość ogona;MC – masa ciała

Przypisy

[edytuj |edytuj kod]
  1. ↑abJ.A. Allen. Description of a new generic type (Bassaricyon) of Procyonidae from Costa Rica. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 28, s. 20, 1876. (ang.). 
  2. ↑abNazwy zwyczajowe za:W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 163.ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  3. ↑abcdC.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 462.ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  4. ↑abcdeR. Kays: Family Procyonidae (Raccoons). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 1: Carnivores. Barcelona: Lynx Edicions, 2009, s. 525.ISBN 978-84-96553-49-1. (ang.).
  5. ↑D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): GenusBassaricyon. [w:]Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-25].
  6. ↑abK.M.K.M. Helgen K.M.K.M. i inni,Taxonomic revision of the olingos (Bassaricyon), with description of a new species, the Olinguito, „ZooKeys”, 324, 2013, s. 1–83,DOI: 10.3897/zookeys.324.5827 (ang.).
  7. ↑abcdeClass Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 692.ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. ↑T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 133, 1904. (ang.). 
  9. ↑K.-P. Koepfli, M.E. Gompper, E. Eizirik, Ch.-Ch. Ho, L. Linden, J.E. Maldonado & R.K. Wayne. Phylogeny of the Procyonidae (Mammalia: Carnivora): Molecules, morphology and the Great American Interchange. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 43 (3), s. 1076–1095, 2007.DOI:10.1016/j.ympev.2006.10.003. (ang.). 
  10. ↑N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:]ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-22]. (ang.).
  11. ↑Home. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2024-07-12]. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne:
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Olingo&oldid=74257539”
Kategoria:
Ukryta kategoria:
[8]ページ先頭
©2009-2025 Movatter.jp