Olimpizm – termin odnoszący się dofilozofiiigrzysk olimpijskich i nawiązujący do odtworzeniastarogreckiego obyczaju rozgrywaniazawodów sportowych wOlimpii^[1].

Olimpizm można pojmować jakoideologię lubzarys systemu wartości, który przybiera formę olimpijskiego ideału. Odmienne znaczenie przysługuje olimpizmowi interpretowanemu jako doktryna zrealizowana poprzezruch społeczny. Bardzo często olimpizm określa się również jako ogół wydarzeń związanych wyłącznie ze stroną czystosportową, a więc z igrzyskami olimpijskimi, czyli bezpośrednimi spotkaniami „olimpijczyków”. Najszerszym ujęciem jest jednak jego postrzeganie jako całość faktów sięgających do wszelkiego sportu, a nawet powszechnejkultury fizycznej^[2]. W innych definicjach olimpizm rozpatruje się także między innymi jako produkt europejski^[3].

Według definicji zawartej wKarcie Olimpijskiej olimpizm jest filozofią życia, chwalącą i łączącą w zrównoważoną całość jakość ciała, woli i umysłu. Dzięki połączeniu sportu z kulturą i edukacją olimpizm dąży do krzewienia sposobu życia opartego na wychowawczych wartościach dobrego przykładu, radości z wysiłku, poszanowaniu uniwersalnych podstawowych zasad etycznych oraz odpowiedzialności społecznej. Jednym z głównych celów olimpizmu jest dostosowanie sportu do harmonijnego rozwoju człowieka^[4].

Rozpatrując ideę olimpizmu, naukowcy często przywołują również szereg odniesień historycznych, zestawiając go w dwóch parach:

• Olimpizm klasyczny, starogrecki, pełny filozoficznej ireligijnejkalokagatii – olimpizm synkretyczny i kosmopolityczny;
• Olimpizm romantyczny i amatorski – olimpizm pragmatyczny, profesjonalny, medialny, komercjalny^[5].

Autorem ideowych podstaw nowoczesnego olimpizmu byłPierre de Coubertin,francuskibaron uważany za ojca nowożytnegoruchu olimpijskiego^[6].

• Igrzyska olimpijskie