| I wojna światowa,front zachodni, cześćofensywy stu dni | |||
 Amerykańska obsługafrancuskiej armatki z kompanii dowodzenia 23. pułku piechoty2 Dywizji Piechoty podczas natarcia na okopane pozycje niemieckie | |||
| Czas | 26 września – 11 listopada 1918 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | okoliceMontfaucon-d’Argonne | ||
| Terytorium | |||
| Wynik | zwycięstwoEntenty | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
Położenie na mapie Francji  | |||
| 49°16′21″N 5°08′31″E/49,272500 5,141944 | |||
| |||
Ofensywa w Meuse–Argonne –operacjaofensywna wojskEntenty, będąca częścią ostatniej ofensywy Sprzymierzonych wI wojnie światowej, znanej jakoofensywa stu dni, która rozciągała się na całymfroncie zachodnim.
Ofensywa trwała od 26 września dozawieszenia broni z 11 listopada 1918 roku, przez 47 dni. Ofensywa Meuse–Argonne była największąkampanią w historii wojskowości Stanów Zjednoczonych, angażując w sumie 1,2 miliona żołnierzyfrancuskich,syjamskich iamerykańskich. Jest to również najbardziej krwawa kampania w historiiArmii Stanów Zjednoczonych, która pochłonęła ponad 350 000 ofiar, w tym 28 000 Niemców, 26 277 Amerykanów i nieznaną liczbę Francuzów. Za tak wysokie straty amerykańskie odpowiadał m.in. brak doświadczenia bojowego wielu żołnierzy, przestarzała taktyka stosowana we wczesnych fazach operacji oraz wybuchglobalnej epidemii grypy zwanej „hiszpanką”.
Ofensywa w Meuse–Argonne była największym wysiłkiemAmerykańskich Sił Ekspedycyjnych (AEF) w I wojnie światowej, chociaż biorąc pod uwagę skalę innych bitew na froncie zachodnim, jej rozmiar był ograniczony, a sama operacja drugorzędna, będąc przeprowadzoną daleko od głównej osi ofensywy. Była też jedną z serii ofensyw alianckich, która doprowadziła do zakończenia wojny. Wojska amerykańskie posunęły się na 16 km w głąb terytorium zajętego przez wroga, a francuskie na 23 km, wyzwalającLe Chesne iSedan.
